Konan okkar kennir okkur hvernig við eigum að vera hollustu við þrenninguna

María og þrenningin.

St Gregory undurverkarinn hafði beðið til Guðs um að lýsa upp honum um þessa leyndardóm, Maríu SS. sem skipaði St. John Ev. segðu útskýrðu fyrir honum; og hann skrifaði niður kenningarnar sem hann hafði.

Málsmeðferð. 1) Merki krossins. Með því að deyja á krossinum og kenna formúlu skírnarinnar útvegaði Jesús þá tvo þætti sem mynda það; það var ekkert að slá þeim saman. Í fyrstu takmörkuðum við okkur við kross á enni. Prudentius (XNUMX. öld) talar um lítinn kross á vörum hans, eins og nú er gert í guðspjallinu. Núverandi krossskilti er að finna í notkun á Austurlandi á öldinni. VIII. Fyrir vestan höfum við engan vitnisburð fyrir öldina. XII. Í fyrstu var það gert með þremur fingrum, til minningar um þrenninguna: af Benediktínunum var notkunin með því að gera það með öllum fingrum kynnt.

2) Gloria Patri. Það er þekktasta bænin eftir Pater og Ave. það er minning kirkjunnar sem hún hefur ekki hætt að endurtaka í helgisiðum sínum í 15 aldir. Það er kallað Dossology (lof) minniháttar, til að greina það frá því helsta, nefnilega Gloria í excelsis.

Í fyrstu var fylgt með glæsibylgju. Jafnvel nú prestsins í helgisiðubænunum og hinir trúuðu í einkamálum Angelusar og rósakransins til dýrðar beygja höfuð sín. Vonast má til að svo falleg bæn væri ekki aðeins talin viðauki Pater og Hail eða Psalms, heldur myndaði bæn í sjálfu sér lof og aðdáun til þrenningarinnar. Fyrir upptöku 3 Gloria til að þakka Guði fyrir þau forréttindi sem Maria SS veitti.

MIKLA fallega sáttmálinn sem við getum gert til þrenningarinnar er að vera ánægður með að óskapað, óendanleg, eilíf, nauðsynleg dýrð, það sem Guð hefur í sjálfum sér, fyrir sjálfan sig, að hinir 3 guðlegu menn gefi hver öðrum, þá dýrð sem è Guð sjálfur, mistakast aldrei, aldrei minnkað með öllum tilraunum helvítis. Hér er merking dýrðarinnar. En með það ætlum við samt að vona að eðlislæginu bætist þessi eðlislæga dýrð. Við viljum að allar sanngjarnar verur þekki hann, elski hann og hlýði honum núna og alltaf. En hvílík mótsögn ef við, þegar við kvöddum þessa bæn, vorum ekki í náð Guðs og gerðum ekki vilja hans!

S. BEDA sagði: „Guð hrósar meira en vinnur með orðum“. Samt sem áður var hann framúrskarandi í því að hrósa honum með orðum og verkum og dó á uppstigningardegi (731) og söng dýrðina í kór og hélt áfram að syngja það á himnum með blessuðum um alla eilífð.