Guðspjall frá 27. desember 2018

Fyrsta bréf Jóhannesar postula 1,1-4.
Kæru, það sem var frá upphafi, það sem við höfum heyrt, það sem við höfum séð með augum okkar, hvað við höfum hugleitt og hvað hendur okkar hafa snert, það er, lífsins orð
(þar sem lífið hefur orðið sýnilegt höfum við séð það og við berum vitni um það og kunngjum eilíft líf, sem var með föðurinn og gerði okkur sýnilegt),
það sem við höfum séð og heyrt, við tilkynnum þér það líka, svo að þú gætir líka verið í samfélagi við okkur. Samneyti okkar er við föðurinn og son hans Jesú Krist.
Við skrifum þessa hluti til þín svo gleði okkar verði fullkomin.

Salmi 97(96),1-2.5-6.11-12.
Drottinn er konungur, lofar jörðina,
allar eyjar fagna.
Ský og myrkur umvefja hann
réttlæti og lög eru grundvöllur hásætis hans.

Fjöllin bráðna eins og vax fyrir Drottni,
frammi fyrir Drottni allrar jarðar.
Himinninn boðar réttlæti hans
og allir þjóðir hugleiða dýrð hans.

Ljós hefur hækkað fyrir réttláta,
gleði fyrir réttláta í hjarta.
Gleðjið, réttlátir í Drottni,
þakkaðu hans heilaga nafni.

Frá guðspjalli Jesú Krists samkvæmt Jóhannesi 20,2-8.
Daginn eftir hvíldardaginn hljóp María frá Magdala og fór til Símonar Péturs og annars lærisveinsins, þess sem Jesús elskaði, og sagði við þá: „Þeir tóku Drottin frá gröfinni og við vitum ekki hvar þeir settu hann!“.
Síðan fór Símon Pétur út með öðrum lærisveininum og fóru til grafarinnar.
Báðir hlupu saman en hinn lærisveinninn hljóp hraðar en Pétur og kom fyrstur í gröfina.
Hann beygði sig og sá sáraumbúðir á jörðu niðri en komust ekki inn.
Á sama tíma kom Simon Pétur líka á eftir honum og gekk inn í gröfina og sá sára sára sára á jörðu
og líkklæðið, sem hafði verið komið fyrir á höfði hans, ekki á jörðu með sárabindi, heldur brotið saman á sérstakan stað.
Þá fór hinn lærisveinninn, sem kom fyrst í gröfina, inn og sá og trúði.