"თუ არ განმაკურნე, დედაშენს ვეტყვი" - ეს არის იესოსადმი მიმართული ბავშვის ამაღელვებელი ფრაზა.

ეს ამბავი ისეთივე სათუთია, როგორც მოძრავი. ეს არის ამბავი ბავშვის შესახებ, რომელიც საკუთარ თავს მიმართავს მთელ თავის სიწმინდეს და გულუბრყვილობას იესო როგორც თანათამაში.

ლოცვა

ეს იყო ჯერ კიდევ 1828 წელს, როდესაც მოხდა ეს სასწაული, რომელსაც ისეთი დიდი რეზონანსი ჰქონდა, რომ ჩვენამდე მოაღწია, როგორც ავთენტური და გულწრფელი რწმენის მოწმობა.

ავადმყოფი ბავშვი მიდის Lourdes, გამოქვაბულში მასაბელი დედასთან ერთად, ევედრებოდეს ღვთისმშობელს, რათა განკურნოს. დედა ხშირად ესაუბრებოდა შვილს ლურდესში მომხდარ სასწაულებზე და იმაზე, თუ როგორ უნდა ეშუამდგომლა მისი ვაჟის იესოს წინაშე, რათა თხოვნა შესრულებულიყო.

ეკლესიის საკურთხეველი

იესო ისმენს ბავშვის თხოვნას და კურნავს მას

როდესაც მღვდელი მიუახლოვდა მას დალოცვის მიზნით, ბავშვმა, რომელიც იესოს ესაუბრებოდა, წამოიძახა:თუ არ განმაკურნე, დედაშენს ვეტყვი“. მღვდელმა ყურადღება არ მიაქცია ამ სიტყვებს და განაგრძო კურთხევა. როცა ისევ ბიჭთან დაბრუნდა, გაიგონა, რომ ამჯერად იგივე წინადადება იმეორებდა ყვირილით.

ბავშვს მთელი გულით სურდა, რომ გაგზავნა მივიდა იესოსთან ხმამაღლა და გარკვევით. სულ ასე იყო. იესომ არ მოისმინა სპონტანური და სანდო თხოვნა, რომელიც მას ბავშვმა დედის მეშვეობით მიმართა.

სიძლიერე რწმენა ამ ბავშვმა მოიგო. ბავშვი გამოჯანმრთელდა და ახლა შეძლებს ისარგებლოს თამაშებითა და სიმსუბუქით შექმნილი მოგზაურობით და საბოლოოდ შეძლებს იოცნებოს და დაგეგმოს თავისი ცხოვრება.

იესოს ყოველთვის უყვარდა ბავშვები და ყოველთვის იწვევდა უფროსებს მათ მიბაძვისთვის, შემთხვევითი არ არის ლექსი:მათე 18: 1-5) კითხულობს "მაშ ვინ არის უდიდესი ცათა სასუფეველში?" და იესომ ბავშვი მიიზიდა თავისკენ, მოათავსა მოწაფეებს შორის და თქვა: „თუ არ მოიქცევით და არ დაემსგავსებით შვილებს, ვერ შეხვალთ ცათა სასუფეველში“ და განაგრძობს ამ წინადადებას „ვინც მიესალმება ამ ბავშვთაგან თუნდაც ერთს, მიესალმება. მე“.