იცოდით, რომ „მამაო ჩვენოს“ კითხვისას არ არის მიზანშეწონილი ხელის დაჭერა?
-ის გამოთქმა პადრე ნოსტრო წირვის დროს იგი კათოლიკური ლიტურგიისა და სხვა ქრისტიანული ტრადიციების ნაწილია. „მამაო ჩვენო“ ძალიან მნიშვნელოვანი ლოცვაა ქრისტიანობაში, რადგან ის უშუალოდ იესომ ასწავლა თავის მოწაფეებს. ეს ლოცვა ითვლება სრულყოფილი ლოცვის ნიმუშად და იკითხება ღმერთს ცოდვების მიტევების, ყოველდღიური საზრდოსა და ბოროტებისგან დაცვის სათხოვნელად.
Un ერთგული დაუსვა კითხვა თეოლოგს ქრისტიან საოჯახო „მამაო ჩვენოს“ კითხვის დროს დამოკიდებულებასთან დაკავშირებით. ზოგი ამ ლოცვის წაკითხვისას ხელებს ასწევს, ზოგი კი ხელს უჭერს. მაშ რა არის სათანადო გზა საკუთარ თავს ჰკითხო?
ჩვენი მამის დროს უფლება ეძლევა ხელების ასამაღლებლად სამოთხეში, მაგრამ არა ხელები
ღვთისმეტყველი განმარტავს, რომ მას შემდეგ, რაც დროა წასული მღვდელი ამ ლოცვის წაკითხვისას ხელები ზეცისკენ ასწია და აი ერთგული è მინიჭებული იგივე გააკეთონ, თუნდაც ისინი საერთოდ არ იყვნენ ვალდებულნი ამის გაკეთება. ეს მიდგომა არის წინადადება, რომელიც თითოეულ ადამიანს შეუძლია მიიღოს თუ არა.
რაც შეეხება ჟესტს აიღეთ ერთმანეთი ხელში მამაო ჩვენოს წაკითხვისას არც მოსალოდნელია და არც მიზანშეწონილად ჩანს, როგორც მოლოდინი რაღაცნაირად მშვიდობის ჟესტი.
ლიტურგისტი მამის თქმით ჰენრი ვარგას ჰოლგინი„მამაო ჩვენოს“ წაკითხვის დროს ხელის დაჭერა ტრადიციიდან მომდინარე ჟესტია პროტესტანტი, რომელშიც იგი განიხილება როგორც სათემო ლოცვაში ზიარების მომენტი.
კათოლიკეები კი პირიქით გაერთიანდნენ ზიარებაში წირვის დროს და ამ მიზეზით არ არის საჭირო დღესასწაულის გარკვეულ მომენტებში ხელის მოკიდება. თუმცა, ხაზგასმით უნდა აღინიშნოს, რომ მასში არაფერია მისალ რომელიც საუბრობს „მამაო ჩვენოს“ წაკითხვისას ხელის დაჭერაზე. ამიტომ აუცილებელია თავის არიდება ეს პრაქტიკა მესის დროს.