ღვთიური მოწყალება: წმინდა ფაუსტინას აზრი დღეს 12 აგვისტოს
16. მე ვარ უფალი. - დაწერე ჩემი სიტყვები, ჩემო ქალიშვილო, ელაპარაკე ჩემი წყალობის სამყაროს. მთელი კაცობრიობა მას მიმართავს. დაწერე, რომ სანამ სამართლიანი მსაჯული მოვიდოდე, ფართოდ ვაღებ ჩემი მოწყალების კარებს: ვისაც არ უნდა მათში გავლა, ჩემი მართლმსაჯულების კარი უნდა გაიაროს. სულები, რომლებიც ჩემს წყალობას მიმართავენ, დიდ სიხარულს მანიჭებენ; მე ვაძლევ მათ მადლს, რომელიც სცილდება მათ სურვილებს. მე არ შემიძლია ყველაზე დიდი ცოდვილის დასჯა, როცა ის ჩემს პატიებას მიმართავს, მაგრამ ვამართლებ მას ჩემი წყალობის წყალობით, რომელიც უსაზღვროა და რომელიც შენთვის გაუგებარი რჩება. მე არსებითად უფალი ვარ და არ ვიცი არც შეზღუდვები და არც საჭიროებები: თუ სიცოცხლეს ვაძლევ ქმნილებებს, ეს მხოლოდ ჩემი წყალობის უკიდეგანოა. ყველაფერი, რასაც ვაკეთებ სულების სიცოცხლისთვის, მოწყალებით არის გამსჭვალული.
17. გატეხილი გული. - დღეს უფალმა მითხრა: „გული დავხიე, როგორც წყალობის წყარო, რათა ყველა სულმა მისგან სიცოცხლე მიიტანოს. ასე რომ, ყველამ მიუდგეს ამ სუფთა სიკეთის ოკეანეს შეუზღუდავი ნდობით. ცოდვილები გამართლებას მიაღწევენ და მართალნი სიკეთეში დამტკიცდებიან. სიკვდილის ჟამს ჩემი ღვთაებრივი სიმშვიდით ავავსებ სულს, რომელიც ჩემს წმინდა სიკეთეს ენდობა. მღვდლებს, რომლებიც გამოაცხადებენ ჩემს წყალობას, მე მივცემ უნიკალურ ძალას და მათ სიტყვებს მივანიჭებ ეფექტურობას, ავძრავ იმათ გულებს, ვისაც მიმართავენ“.
18. ღვთაებრივი თვისებათაგან უდიდესი. - მქადაგებელი დღეს გვეუბნებოდა, რომ კაცობრიობის მთელი ისტორია ღვთის სიკეთის გამოვლინებაა, მისი ყველა სხვა თვისება, როგორიცაა ყოვლისშემძლეობა და სიბრძნე, გვეხმარება იმის გაგებაში, რომ წყალობა, მათ შორის, ყველაზე დიდია. ჩემო იესო, ვერავინ ამოწურავს შენს წყალობას. დაღუპვა არის მხოლოდ იმ სულების ბედი, რომლებსაც აქვთ საკუთარი თავის დაკარგვის სურვილი, მაგრამ ვისაც გადარჩენა სურს, შეუძლია ღვთაებრივი წყალობის უნაპირო ზღვაში ჩაძირვას.
19. თავისუფალი და სპონტანური. — მე მესმის, როგორ გვიყვარს ღმერთი და რა ადვილია მასთან ურთიერთობა მისი წყალობის მეშვეობით, მიუხედავად იმისა, რომ მისი დიდებულება მიუწვდომელია. არავისთან, ისევე როგორც მასთან, თავს თავისუფლად და სპონტანურად ვგრძნობ. დედასა და შვილს შორისაც კი არ არის ისეთი ურთიერთგაგება, როგორიც სულსა და მის ღმერთს შორის, სიტყვები არ მყოფნის მის უსაზღვრო წყალობის გამოსახატავად: მასთან შედარებით ყველაფერი უაზრო იქნებოდა.
20. თვალი ორ უფსკრულზე. - იესომ გამომიცხადა ჩემი უბედურება, მე მესმის მისი წყალობის სიდიადე. ჩემს ცხოვრებაში ერთი თვალით შევხედავ უბედურების უფსკრულს, რომელიც მე ვარ და მეორე თვალით მისი წყალობის უფსკრულს. ჩემო იესო, მაშინაც კი, როცა გეჩვენება, რომ უარყავი და არ მომისმენ, ვიცი, რომ ჩემს იმედებს არ გაუცრუებ.