ჩვენ ვიცავთ ღმერთს, ერთადერთ ჭეშმარიტ სიკეთეს

სადაც ადამიანის გულია, იქ არის მისი საგანძურიც. სინამდვილეში, უფალი ჩვეულებრივ არ უარყოფს მათთვის, ვინც მას ლოცულობს,.
ამიტომ, ვინაიდან უფალი კარგია და განსაკუთრებით მათთვის, ვინც მას მოთმინებით ელიან, ჩვენ მას ვემხრობით, მასთან ვართ მთელი სულით, მთელი გულით, მთელი ძალით, რომ დავრჩეთ მის სინათლეში და ვნახოთ მისი. დიდება და ისიამოვნე უზენაესი ბედნიერების მადლით. მოდით, აღვიდგინოთ სული იმ სიკეთისაკენ, ჩვენ მასში ვრჩებით, მას ვიცავთ; იმ სიკეთეს, რომელიც ყველაფერზე მაღლა დგას ჩვენს მოსაზრებებზე და მოსაზრებებზე, რომელიც მშვიდობასა და სიმშვიდეს ანიჭებს უსასრულოდ, მშვიდობა, რომელიც აღემატება ჩვენს ყველა გაგებას და გრძნობას.
ეს არის სიკეთე, რომელიც ყველაფერში გაბრწყინდება, და ჩვენ ყველანი მასში ვცხოვრობთ და მასზე ვართ დამოკიდებული, ხოლო მას არაფერი აქვს ზემოთ, მაგრამ ეს არის ღვთიური. სინამდვილეში, არავინ არის კარგი, მხოლოდ ღმერთის გარდა: ამიტომ ყველაფერი რაც არის კარგი, ღვთიურია და ყველაფერი რაც ღვთიურია, კარგია, ამიტომ ნათქვამია: "შენ ხელს გაშლი, ისინი სიკეთით კმაყოფილდებიან" (ფს. 103, 28); სინამდვილეში, სინამდვილეში, ღვთის სიკეთით ყველა სიკეთე მოგვცა, რადგან მათში არ არის შერეული ბოროტება.
საღვთო წერილი ამ საქონელს ჰპირდება ერთგულებს: „შეჭამთ დედამიწის ნაყოფს“ (ის. 1:19).
ჩვენ ქრისტესთან ერთად დავიღუპეთ; მოდით, ყოველთვის და ყველგან სხეულში ატაროთ ქრისტეს სიკვდილი, რათა ქრისტეს სიცოცხლეც გამოვლინდეს ჩვენში. ამიტომ, ახლა უკვე ჩვენი ცხოვრებით აღარ ვცხოვრობთ, არამედ ქრისტეს ცხოვრებით, უწმინდურებით, უბრალოებით და ყველა სათნოებით. ჩვენ ქრისტესთან ვართ აღმდგარნი, ამიტომ ჩვენ მასში ვცხოვრობთ, მასში ისე ვიწევთ, რომ გველმა ვერ იპოვნოს ჩვენი ქუსლი დედამიწაზე.
Მოდი წავიდეთ აქედან. მაშინაც კი, თუ სხეული გიჭირავს, შეგიძლია სულით გაქცევა, შეგიძია აქ იყო და უფალთან დარჩე, თუ შენი სული მას ემორჩილება, თუ მის ზურგს უკან მიდიხარ ფიქრებით, თუ მის გზებს რწმენით მიჰყვები და არა ხედვა, თუ მას შეაფარებ თავს; რადგან ის, ვისაც დავითმა უთხრა: შენში შევიფარე და არ მატყუებენ (შდრ. ფსალმ. 76: 3 ვოლგ.).
ამიტომ, რადგან ღმერთი თავშესაფარია, ღმერთი კი ზეცაში და ცათა ზემოთ, ჩვენ უნდა გავიქცეთ აქედან იქ, სადაც სუფევს მშვიდობა, დაისვენეთ შრომისგან, სადაც დიდ შაბათს აღვნიშნავთ, როგორც მოსემ თქვა: "რასაც დედამიწა აწარმოებს მისი დანარჩენი საზრდო იქნება თქვენთვის ”(ლვ 25, 6). სინამდვილეში, ღმერთში დასვენება და მისი სიამოვნების დანახვა სუფრასთან ჯდომა და ბედნიერებით და სიმშვიდით სავსეა.
მოდით, ირემივით გავიქცეთ წყაროებში, სულს კი სწყურია ის, რაც დავითს სწყუროდა. რა არის ეს წყარო? მოუსმინეთ მას, ვინც ამბობს: ”სიცოცხლის წყარო შენშია” (ფს. 35:10): ჩემი სული ამ წყაროს ეუბნება: როდის მოვალ და ვხედავ თქვენს სახეს? (შდრ. ფს. 41: 3). სინამდვილეში, წყარო არის ღმერთი.