დალოცა იურიტა ტურინგიამ, წმიდა დღეს, 25 ივნისს

(დაახლოებით 1260 წ.)

თურინგიის ნეტარი ჯუთის ისტორია

პრუსიის დღევანდელმა მფარველმა დაიწყო სიცოცხლე ფუფუნებასა და ძალას შორის, მაგრამ ღარიბი უბრალო მსახურის სიკვდილი გარდაიცვალა.

სინამდვილეში, სათნოებას და ღვთისმოსავობას ყოველთვის მნიშვნელოვანი მნიშვნელობა ჰქონდა ჯუთისა და მისი მეუღლისთვის, ორივე კეთილშობილური რანგით. ორივენი ერთად მოემზადნენ მომლოცველებს იერუსალიმის წმინდა ადგილებში, მაგრამ მისი მეუღლე გზაზე გარდაიცვალა. ქვრივმა ლა ჯუთამ, შვილებისთვის ზრუნვის შემდეგ, გადაწყვიტა იცხოვრა ისე, რომ ღვთისთვის სასიამოვნოდ მოეჩვენა, მან აღმოფხვრა ძვირადღირებული ტანსაცმელი, სამკაულები და ავეჯი, რომელიც მის რიგებს შეეფერა და გახდა საერო ფრანცისკელი, თუკი რელიგიის უბრალო სამოსს ითვალისწინებს.

იმ მომენტიდან მისი ცხოვრება სხვებს ეძღვნებოდა: ზრუნვა ავადმყოფებზე, განსაკუთრებით კი კეთროვანებზე; ღარიბებისკენ, რომლებიც თავიანთი ჩალაგებით ეწვივნენ; დაეხმაროს პარალიზებულ და უსინათლოს, ვისთანაც მან გაზიარა თავისი სახლი. ტურინგის მრავალი მოქალაქე იცინოდა იმაზე, თუ როგორ ატარებდა ოდესღაც ილუსტრირებული ქალბატონი მთელ დროს. მაგრამ ჯუთამ ღვთის სახე ღარიბში დაინახა და პატივი იგრძნო, რომ შეძლებდა ნებისმიერ მომსახურებას.

დაახლოებით 1260 წელს, გარდაცვალებამდე ცოტა ხნით ადრე, ჯუტა ახლოს ცხოვრობდა არაქრისტიანებთან აღმოსავლეთ გერმანიაში. მან მან ააშენა პატარა მოღვაწენი და განუწყვეტლივ ლოცულობდა მათი მოქცევისთვის. მას საუკუნეების განმავლობაში პატივს სცემდნენ, როგორც პრუსიის განსაკუთრებულ მფარველს.

ანარეკლი

ერთხელ იესომ თქვა, რომ აქლემს ნემსის ყელში უფრო ადვილად გადის, ვიდრე მდიდარი ადამიანი ღვთის სამეფოში შევა, ეს ჩვენთვის საკმაოდ საშინელი სიახლეა. ჩვენ შეიძლება დიდი ბედი არ გვქონდეს, მაგრამ ჩვენ, ვინც დასავლეთში ვცხოვრობთ, მსოფლიო საქონლის წილი სარგებლობს, რაც დანარჩენ მსოფლიოს ხალხს ვერ წარმოუდგენია. მეზობლების სასიხარულოდ, ჯუთამ გაანადგურა თავისი ქონება ქმრის გარდაცვალების შემდეგ და სიცოცხლე მიუძღვნა მათზე, ვისაც საშუალება არ ჰქონდა. თუ მის მაგალითს მივბაძავდით, ხალხიც დაგვცინის. მაგრამ ღმერთი გაიღიმებს.