როგორ დავუპირისპირდეთ ეშმაკს, მის ცდუნებებს

ღვთის ძე ესაუბრა პატარძალს და უთხრა: „როცა ეშმაკი გამოგცდის, უთხარი მას ეს სამი რამ: „ღვთის სიტყვები არ შეესაბამება სიმართლეს; ღმერთისთვის შეუძლებელი არაფერია; ეშმაკო, შენ არ შეგიძლია მომეცი იგივე მხურვალე სიყვარული, რასაც ღმერთი მაძლევს. ” (წიგნი II, 1)
ღვთის მტერი იცავს სამ დემონს
„ჩემს მტერს სამი დემონი ჰყავს შიგნით: პირველი მის სასქესო ორგანოებშია, მეორე გულში, მესამე პირში. პირველი ჰგავს პილოტს, რომელიც უშვებს წყალს ჭურჭელში, რომელიც თანდათან ავსებს მას; როდესაც წყალი გადაედინება, ხომალდი ჩაძირულია. ეს ხომალდი არის დემონების ცდუნებით აღგზნებული და მათი სიხარბის ქარები შეურაცხყოფილი სხეული; როგორც ვნებათაღელვის წყლები შედიან ჭურჭელში, ასევე ნება შედის სხეულში იმ სიამოვნებით, რომელსაც თავად სხეული განიცდის ვნებათაღელვა ფიქრებით; და რაკი არ ეწინააღმდეგება მას სინანულით ან თავშეკავებით, სიამოვნების წყალი მატულობს და თანხმობას უმატებს და ასეც აკეთებს ხომალდს, რათა არ მიაღწიოს ხსნის ნავსადგურს. მეორე დემონი, რომელიც გულში ბინადრობს, ვაშლის ჭიის მსგავსია, რომელიც თავიდან ღრღნის შიგნიდან, შემდეგ კი, ექსკრემენტების იქ დატოვების შემდეგ, ღრღნის მთელ ნაყოფს, სანამ ბოლომდე არ გააფუჭებს. ეშმაკიც ასე მოქმედებს: ჯერ ის ესხმის ნებას და მის კეთილ სურვილებს, შედარებულია ტვინთან, რომელშიც ბინადრობს მთელი ძალა და სულის სიკეთე; შემდეგ, მას შემდეგ, რაც დაიცალა გული ყოველგვარი სიკეთისგან, მასში შემოაქვს სამყაროს აზრები და გრძნობები; ბოლოს უბიძგებს სხეულს სიამოვნებისკენ, აქვეითებს ღვთაებრივ ძალას და ასუსტებს ცოდნას; აქედან იღებს სათავეს სიცოცხლის ზიზღი და ზიზღი. რა თქმა უნდა, ეს კაცი უტვინო ვაშლია, სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, უგულო კაცი; გულის გარეშე, ფაქტობრივად, ის შედის ჩემს ეკლესიაში, რადგან არ განიცდის რაიმე ღვთაებრივ ქველმოქმედებას. მესამე დემონი მშვილდოსნის მსგავსია, რომელიც ფანჯრიდან ჯაშუშობს მათ, ვინც მისგან თვალს არ აშორებს. როგორ ხდება, რომ დემონი არ ბატონობს მასზე, ვის გარეშეც არასოდეს ლაპარაკობს? რადგან ის, რაც ყველაზე მეტად გიყვარს, არის ის, რაზეც ყველაზე ხშირად საუბრობ. მწარე სიტყვები, რომლითაც ის სხვებს ჭრის, ბასრი ისრებივითაა, ყოველ ჯერზე ნასროლი ეშმაკის ხსენებისას; იმ მომენტში უდანაშაულო ტყდება მისი ნათქვამით და უბრალო ხალხი ამით სკანდალდება. მაშასადამე, მე, ვინც ვარ ჭეშმარიტება, ვფიცავ, რომ დავგმო მას, როგორც საზიზღარ კურტიზანს გოგირდის ცეცხლში; თუმცა, სანამ სხეული და სული ერთიანდება ამ ცხოვრებაში, მე ვთავაზობ მას ჩემს წყალობას. ახლა, აი, რას ვითხოვ და მოვითხოვ მისგან: რომ ხშირად ეხმარებოდეს ღვთაებრივ საქმეებში; ვისაც არ ეშინია შეურაცხყოფის; რომ მას არ სურს პატივი და არასოდეს წარმოთქვამს ეშმაკის ბოროტ სახელს. წიგნი I; 13
დიალოგი უფალსა და ეშმაკს შორის
ჩვენმა უფალმა უთხრა დემონს: „ჩემ მიერ შექმნილმა, ვინც ჩემი სიმართლე ნახე, მითხარი მისი თანდასწრებით, რატომ დაცე ასე უბედურად, ან რას ფიქრობდი დაცემისას“. ეშმაკმა უპასუხა: „მე შენში სამი რამ დავინახე: მივხვდი, რა დიდი იყო შენი დიდება ჩემს სილამაზესა და ჩემს ბრწყინვალებაზე ფიქრით; მე მჯეროდა, რომ შენ უნდა გქონდეს პატივი ყველაფერზე მეტად ჩემი დიდების დაკვირვებით; ამ მიზეზით მე ვამაყობდი და გადავწყვიტე არ შემოვიფარგლო იმით, რომ შენი თანასწორი ვიყო, არამედ შენზე გადამეტება. მაშინ ვიცოდი რომ ყველაზე ძლიერი იყავი და ამიტომ მინდოდა შენზე ძლიერი ვყოფილიყავი. მესამე, მე დავინახე მომავალი მოვლენები ისე, როგორც ისინი აუცილებლად წარმოადგენენ თავს, და რომ თქვენი დიდება და პატივი უსაწყისია და უსასრულო. ისე შემშურდა ეს ყველაფერი და საკუთარ თავში მეგონა, რომ ნებით გავუძლებდი ტკივილს და ტანჯვას, სანამ შენ აღარ იარსებებ და ამ ფიქრით უბედურად დავეცი; ამიტომ არსებობს ჯოჯოხეთი." წიგნი I; 34
როგორ ვეწინააღმდეგები ეშმაკს
„იცოდე, რომ ეშმაკი ბორკილებიდან გამოქცეულ მონადირე ძაღლს ჰგავს: როცა დაინახავს, ​​რომ სულიწმიდის ზემოქმედებას იღებ, ის შენკენ გარბის თავისი ცდუნებითა და რჩევებით; მაგრამ თუ მას რაიმე მძიმე და მწარე, კბილებამდე გამაღიზიანებელი დაუპირისპირებ, მაშინვე მიდის და ზიანს არ მოგაყენებს. ახლა რა არის ძნელი, რაც შეიძლება ეშმაკს დაუპირისპირდეს, თუ არა ღვთის სიყვარული და მისი მცნებების მორჩილება? როცა დაინახავს, ​​რომ ეს სიყვარული და მორჩილება შენში სრულყოფილებამდე მიიღწევა, მისი თავდასხმები, მისი ძალისხმევა და მისი ნება მაშინვე იმედგაცრუებული და გატეხილი იქნება, რადგან ის იფიქრებს, რომ თქვენ გირჩევნიათ რაიმე ტანჯვა, ვიდრე ღვთის მცნებების დარღვევა. წიგნი IV. 14