როგორ მოუწოდა წმიდა ტერეზამ თავი დაეტოვებინა მფარველი ანგელოზის წინდახედულებაზე
წმინდა ტერეზა ლისეელს განსაკუთრებული ერთგულება ჰქონდა წმიდა ანგელოზების მიმართ. რამდენად კარგად ერგება მისი ეს ერთგულება მის „პატარა გზას“ [როგორც მას სურდა ეძახდნენ ამ გზას, რომელმაც მიიყვანა იგი სულის განწმენდამდე]! სინამდვილეში, უფალი თავმდაბლობას უკავშირებდა წმიდა ანგელოზთა ყოფნასა და მფარველობას: „ფრთხილად იყავით, არ შეურაცხყოთ ერთი ამ მცირეთაგანი, რადგან გეუბნებით თქვენ, რომ მათი ზეციერი ანგელოზები ყოველთვის ხედავენ ჩემი ზეციერი მამის სახეს. (მთ. 18,10)“. თუ ჩვენ წავალთ იმის სანახავად, თუ რას ამბობს წმინდა ტერეზა ანგელოზებზე, არ უნდა ველოდოთ რთულ ტრაქტატს, არამედ მელოდიების ყელსაბამს, რომელიც მისი გულიდან ამოდის. წმიდა ანგელოზები ადრეული ასაკიდანვე იყვნენ მისი სულიერი გამოცდილების ნაწილი.
უკვე 9 წლის ასაკში, პირველ ზიარებამდე, წმინდა ტერეზამ თავი წმინდა ანგელოზებს აკურთხა, როგორც „წმინდა ანგელოზთა ასოციაციის“ წევრი, შემდეგი სიტყვებით:“ მე საზეიმოდ ვწირავ თქვენს მსახურებას. გპირდები, ღვთის, ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლისა და ჩემი ამხანაგების წინაშე, რომ ვიყოთ თქვენი ერთგული და შევეცადოთ მივბაძოთ თქვენს სათნოებებს, განსაკუთრებით თქვენს გულმოდგინებას, თავმდაბლობას, თქვენს მორჩილებასა და სიწმინდეს“. უკვე როგორც ასპირანტი, მან პირობა დადო, რომ „განსაკუთრებული ერთგულებით სცემს პატივს წმინდა ანგელოზებს და მარიამს, მათ აგვისტოს დედოფალს. ...მინდა მთელი ძალით ვიმუშაო, რომ გამოვასწორო ჩემი ნაკლი, შევიძინო სათნოებები და შევასრულო ყველა ჩემი, როგორც სკოლისა და ქრისტიანის მოვალეობა“.
ამ ასოციაციის წევრები ასევე განსაკუთრებულ ერთგულებას ავლენდნენ მფარველი ანგელოზის მიმართ შემდეგი ლოცვის წაკითხვით: „ღმერთის ანგელოზი, ზეცის უფლისწული, ფხიზლად მცველი, ერთგული მეგზური, მოსიყვარულე მწყემსი, მიხარია, რომ ღმერთმა შეგქმნა ამდენი სრულყოფილებით, რომ თქვენ განწმინდეთ მისი მადლით და დაგვირგვინდით დიდებით მისი მსახურების დაჟინებით. ღმერთო მარადიულად ქება ყველა იმ სიკეთისთვის, რაც მან მოგანიჭა. შეიძლება შენც გაქებდეს ყველა იმ სიკეთისთვის, რასაც აკეთებ ჩემთვის და ჩემი ამხანაგებისთვის. მე ვაკურთხებ ჩემს სხეულს, ჩემს სულს, ჩემს მეხსიერებას, ჩემს ინტელექტს, ჩემს წარმოსახვას და ჩემს ნებას. მართე მე, განმანათლე, განმიწმინდე და განმდევნე, როგორც გსურს“. (წმიდა ანგელოზთა ასოციაციის სახელმძღვანელო, ტურნაი).
მხოლოდ ის ფაქტი, რომ ტერეზა ლისიეს, ეკლესიის მომავალმა ექიმმა, ეს კურთხევა გააკეთა და წაიკითხა ეს ლოცვები - როგორც ამას ბავშვი ჩვეულებრივ არ აკეთებს, რა თქმა უნდა, - აქცევს ამ სრულყოფილ სულიერ მოძღვრებას. ფაქტობრივად, მოწიფულ წლებში იგი არა მხოლოდ სიხარულით იხსენებს ამ კურთხევებს, არამედ სხვადასხვა გზით ანდობს თავის თავს წმინდა ანგელოზებს, როგორც ამას მოგვიანებით ვიხილავთ. ეს მოწმობს იმაზე, თუ რა მნიშვნელობას ანიჭებს იგი წმინდა ანგელოზებთან ამ კავშირს. „სულის ამბავში“ იგი წერს: „თითქმის მაშინვე, როცა სამონაზვნო სკოლაში შევედი, მიმიღეს წმიდა ანგელოზთა ასოციაციაში; მე მიყვარდა დადგენილი ღვთისმოსავი პრაქტიკა, რადგან განსაკუთრებით მიზიდავდა ზეცის ნეტარი სულების მოწოდება, განსაკუთრებით ის, ვინც ღმერთმა მომცა თანამგზავრად ჩემს გადასახლებაში ”(ავტობიოგრაფიული ნაწერები, სულის ისტორია, IV თავი.).
მცველი ანგელოზი
ტერეზა გაიზარდა ოჯახში, რომელიც ძალიან თავდადებული იყო ანგელოზებისთვის. მისმა მშობლებმა მასზე სპონტანურად ისაუბრეს სხვადასხვა შემთხვევებში (იხ. ისტორია I სული, I ს. 5; წერილი 120). და პაულინი, მისი უფროსი დის, ყოველდღე ირწმუნებოდა, რომ ანგელოზები იქნებიან მასთან ერთად, რომ დააკვირდნენ და დაიცვან იგი (იხ. ამბავი სულისა II, 18 ° ° °).
თავის ცხოვრებაში ტერეზა მოუწოდებდა თავის დას, სელინს, მიეტოვებინა თავი წმინდა გზით ღვთაებრივი განგებულებისთვის, ევედრებოდა თავისი მფარველი ანგელოზის არსებობას: „იესუსმა თქვენს გვერდით დააყენა ანგელოზი ზეციდან, რომელიც ყოველთვის გიცავს. ხელებზე გატარებს, რომ ქვას არ გადაუვარდე. თქვენ ამას ჯერ ვერ ხედავთ, ის არის ის, ვინც იცავს თქვენს სულს 25 წლის განმავლობაში და აიძულებს მას შეინარჩუნოს თავისი ქალწული ბრწყინვალება. ცოდვის შემთხვევებს ის წაგართმევს... შენი მფარველი ანგელოზი გფარავს ფრთებს და იესო ქალწულთა სიწმინდე შენს გულშია. თქვენ ვერ ხედავთ თქვენს საგანძურს; იესოს სძინავს და ანგელოზი რჩება მის იდუმალ სიჩუმეში; მიუხედავად ამისა, ისინი იმყოფებიან მარიამთან ერთად, რომელიც მოგახვევს თავისი მანტიით… ”(წერილი 161, 26 წლის 1894 აპრილი).
პიროვნულ დონეზე, ტერეზამ, რათა ცოდვაში არ ჩავარდნილიყო, მიმართა ხელმძღვანელობას მისი მფარველი ანგელოზისგან: „ჩემო წმიდა ანგელოზო“.
ჩემს მფარველ ანგელოზს
ჩემი სულის დიდებული მცველი, რომელიც უფლის მშვენიერ ცაში ანათებს ტკბილ და სუფთა ცეცხლს, მარადის ტახტთან ახლოს!
შენ ჩამოდი დედამიწაზე ჩემთვის და განმანათლე შენი ბრწყინვალებით.
მშვენიერი ანგელოზი, შენ იქნები ჩემი ძმა, ჩემი მეგობარი, ჩემი დამამშვიდებელი!
ჩემი სისუსტის ცოდნით, შენ ხელით მიბიძგე და ვხედავ, რომ ნაზად ამოიღებ ყველა ქვას ჩემი გზიდან.
შენი ტკბილი ხმა ყოველთვის მეპატიჟება მხოლოდ ცას.
რაც უფრო თავმდაბალი და პატარა ხვდები ჩემზე, უფრო კაშკაშა იქნება შენი სახე.
ო, შენ, ვინც ელვის მსგავსად გადაკვეთა სივრცე, გევედრები: ფრენა ჩემი სახლის ადგილზე, მათ გვერდით, ვინც ჩემთვის ძვირფასია.
გაშრა მათი ცრემლები თქვენი ფრთებით. გამოაცხადეთ იესოს სიკეთე!
თქვენი სიმღერით უთხარით, რომ ტანჯვა შეიძლება იყოს მადლი და ჩურჩულეთ ჩემი სახელი! ... ჩემი ხანმოკლე ცხოვრების განმავლობაში მსურს ჩემი ცოდვილი ძმების გადარჩენა.
ო, ჩემი სამშობლოს მშვენიერი ანგელოზი, მომეცი შენი წმიდა აღმსარებელი!
მე არაფერი მაქვს ჩემი მსხვერპლისა და ჩემი მკაცრი სიღარიბის.
შესთავაზეთ მათ, თქვენი ზეციური აღფრთოვანებით, უწმინდეს სამებას!
შენ დიდება სასუფეველს, შენ სიმდიდრე მეფეთა მეფეთა!
ჩემთვის ციბორიუმის თავმდაბალი მასპინძელი, ჩემთვის ჯვრის საგანძური!
ჯვრით, მასპინძელთან და თქვენი ციური დახმარებით მშვიდობით ველოდები სხვა ცხოვრებას სიხარულს, რომელიც მარადისობის განმავლობაში გაგრძელდება.
(წმინდა ტერეზა ლისიოელის ლექსები, გამოცემული მაქსიმილიან ბრეიგი, ლექსი 46, გვერდები 145/146)
მცველო, დამაფარე შენი ფრთებით, / გაანათე ჩემი გზა შენი ბრწყინვალებით! / მობრძანდით და წაიყვანეთ ჩემი ნაბიჯები, დამეხმარეთ, გევედრები!” (ლექსი 5, ლექსი 12) და დაცვა: „ჩემო წმიდაო მფარველო ანგელოზო, მუდამ დამაფარე შენი ფრთებით, რათა იესოს შეურაცხყოფის უბედურება არასოდეს დამემართოს“ (ლოცვა 5, ლექსი 7).
ანგელოზთან ინტიმური მეგობრობის მინდობით, ტერეზა არ ყოყმანობდა მისთვის განსაკუთრებული სიკეთის თხოვნას. მაგალითად, მან ბიძას მისწერა გლოვის ნიშნად მეგობრის გარდაცვალების გამო: „მე ვენდობი ჩემს კეთილ ანგელოზს. მჯერა, რომ ზეციური მაცნე კარგად შეასრულებს ჩემს ამ თხოვნას. ჩემს ძვირფას ბიძას გავუგზავნი დავალებით, რომ მის გულში ჩავასხას იმდენი ნუგეში, რამდენიც ჩვენს სულს შეუძლია მიიღოს ამ გადასახლების ხეობაში...“ (წერილი 59, 22 წლის 1888 აგვისტო). ამ გზით მას ასევე შეეძლო თავისი ანგელოზი გაეგზავნა წმიდა ევქარისტიის დღესასწაულში, რომელიც მისმა სულიერმა ძმამ, მამა რულანმა, მისიონერმა ჩინეთში, შესთავაზა მისთვის: „25 დეკემბერს არ გამომიგზავნის ჩემს მფარველ ანგელოზს. რათა მან ჩემი განზრახვა განათავსოს მასპინძლის გვერდით, რომელსაც თქვენ აკურთხებთ“ (წერილი 201, 1 ნოემბერი 1896 წ.).