დონ ლუიჯი მარია ეპიკოკოს 12 წლის 2021 იანვრის სახარების კომენტარი
"ისინი კაპერნაუმში მივიდნენ და შაბათს სინაგოგაში შევიდნენ, იესომ ასწავლა".
სინაგოგა სწავლების მთავარი ადგილია. ის ფაქტი, რომ იესო იქ არის სასწავლებლად, არ ქმნის პრობლემებს იმ დროის ჩვეულებასთან დაკავშირებით. მიუხედავად ამისა, არსებობს რაღაც განსხვავებული, რის შესახებაც მახარებელი მარკოზი ცდილობს ასე აშკარად ჩვეული დეტალებით წარმოაჩინოს:
"ისინი გაოცდნენ მისი სწავლებით, რადგან მან ასწავლა ისინი, როგორც ავტორიტეტი და არა როგორც მწიგნობრები".
იესო სხვებს არ ლაპარაკობს. ის არ ლაპარაკობს ისე, როგორც მათ, ვინც ზეპირად ისწავლა გაკვეთილი. იესო საუბრობს ავტორიტეტით, ანუ როგორც ადამიანი, ვისაც სწამს მისი ნათქვამი და, შესაბამისად, სიტყვებს სულ სხვა მნიშვნელობას ანიჭებს. ქადაგებები, კატეხიზმები, გამოსვლები და ლექციებიც კი, რომლებსაც სხვები ხშირად ვაქვეყნებთ, არასწორად საუბრობს, არამედ უკიდურესად ჭეშმარიტ და კორექტულ საგნებზე. მაგრამ ჩვენი სიტყვა, როგორც ჩანს, მწიგნობართა სიტყვას ჰგავს, ავტორიტეტის გარეშე. ალბათ იმიტომ, რომ ჩვენ, როგორც ქრისტიანებმა, ვისწავლეთ რა არის სწორი, მაგრამ, შესაძლოა, მას სრულად არ გვჯერა. ჩვენ ვაძლევთ სწორ ინფორმაციას, მაგრამ, როგორც ჩანს, ჩვენი ცხოვრება არ ასახავს მას. კარგი იქნება, თუ როგორც ინდივიდუალურმა პირებმა, ასევე ეკლესიამ, გამბედაობა ვიპოვნეთ, რომ საკუთარ თავს ვკითხოთ, არის თუ არა ჩვენი სიტყვა ავტორიტეტით გამოხატული სიტყვა თუ არა. უპირველეს ყოვლისა იმიტომ, რომ როდესაც ავტორიტეტი აკლია, ჩვენ მხოლოდ ავტორიტარიზმი გვრჩება, რაც ჰგავს იმის თქმას, რომ როდესაც სანდოობა არ გაქვს, მხოლოდ იძულებით გისმენ. ეს არის არა დიდი ხმა, რომელიც ადგილს გვაძლევს საზოგადოებაში ან თანამედროვე კულტურაში, არამედ ავტორიტეტს. ეს კი ძალიან მარტივი დეტალიდან ჩანს: ვინც ავტორიტეტით ლაპარაკობს, ბოროტებას ნიღბავს და კარს უდებს. იმისათვის, რომ დარჩეს ავტორიტეტული მსოფლიოში, არ უნდა გააკეთოთ კომპრომისი. რადგან ეს ბოროტება (რომელიც ყოველთვის ამქვეყნიურია) აღიქვამს იესოს, როგორც ნგრევას. დიალოგი არ თვლის მსოფლიოს, არამედ მისი ღრმა ჭეშმარიტებაში დემუსკაციაა. მაგრამ ყოველთვის და მხოლოდ ქრისტეს წესით და არა ახალი ჯვაროსნების.