ღვთისადმი ერთგულება: მტვრისგან სულის გადარჩენა!
ჩვენი ძმები მტვერით არიან დაფარული, ძმებსა და მტვრის ეტლებს ჩვენი სულის მსახურებისთვის ეძლევათ. არ დაუშვა ჩვენი სული მტვერში ჩაძირვაში! მტვერში რომ არ მოხვდეს! ცოცხალი ნაპერწკალი მტვერმა არ ჩააქროს საფლავში! არსებობს მიწიერი მტვრის ძალიან ფართო ველი, რომელიც თავისკენ გვიზიდავს, მაგრამ კიდევ უფრო ფართოა განუზომელი სულიერი სფერო, რომელიც ჩვენს სულს თავის ნათესავს უწოდებს.
ხორცის მტვრისთვის ჩვენ მართლაც მიწას ვგავართ, მაგრამ სულს - ცას. ჩვენ ვართ დროებითი ქოხების მკვიდრნი, ჩვენ ვართ ჯარისკაცები კარვების გასასვლელად. უფალო, გადამარჩინე მტვრისგან! ასე ლოცულობს მონანიებული მეფე, რომელმაც პირველმა დაიმორჩილა მტვერი, მანამ სანამ მან დაინახა, რომ მტვერი გაანადგურა უფსკრულის უფსკრულში. მტვერი არის ადამიანის სხეული თავისი ფანტაზიებით: მტვერი ასევე ყველა ბოროტი ადამიანია, ვინც მართალთა წინააღმდეგ იბრძვის: მტვერი ასევე დემონებია მათი საშინელებებით.
ღმერთმა დაგვიფაროს მთელი ამ მტვრისგან. მარტო მას შეუძლია ამის გაკეთება. ჩვენ ვცდილობთ, პირველ რიგში, საკუთარ თავში დავინახოთ მტერი, მტერი, რომელიც სხვა მტერსაც იზიდავს. ცოდვილის ყველაზე დიდი სიდუხჭირე ის არის, რომ ის თავის მტრების მოკავშირეა, თავისდაუნებურად და უნებურად. მართალმა კარგად გაამტკიცა სული ღმერთსა და ღვთის სასუფეველში და მას არ ეშინია.
ჯერ მას არ ეშინია საკუთარი თავის და შემდეგ არც სხვა მტრის. მას არ ეშინია, რადგან არც მისი მოკავშირეა და არც მისი სულის მტერი. იქიდან მას არც ადამიანები და არც დემონები ვერაფერს გახდებიან. ღმერთი მისი მოკავშირეა და ღვთის ანგელოზები არიან მისი მფარველები: რისი გაკეთება შეუძლია მას კაცს, რა შეუძლია მას დემონით, რას შეუძლია მას მტვრის გაკეთება? მართალმა კარგად გაამტკიცა სული ღმერთსა და ღვთის სასუფეველში და მას არ ეშინია.