ერთგულება იესოსადმი: მისი სისხლი, როგორც მსხვერპლი ცოდვების მიტევებისთვის

რელიგიას, ჭეშმარიტი თუ ყალბი, არსებითი ელემენტი აქვს მსხვერპლშეწირვა. მასთან ერთად არა მხოლოდ თაყვანს სცემენ ღმერთს, არამედ ითხოვენ პატიებას და მადლიერებას, გამოისყიდიან დანაშაულს და მადლობას უხდიან მიღებული საჩუქრებისთვის. თავად ღმერთმა სთხოვა მათ რჩეული ხალხის შესახებ. მაგრამ რა ღირებულება შეიძლება ჰქონდეს მათ? იქნებ ცხოველთა სისხლმა თავისთავად დაამშვიდა ღმერთი და განწმინდა ადამიანი? "არ არსებობს განთავისუფლება, ამბობს მოციქული, არ არსებობს კავშირი, არანაირი გამოსყიდვა, გარდა სამყაროს წარმოშობიდან მოკლული კრავის სისხლში". ანუ იმ მსხვერპლშეწირვებს წმინდა სიმბოლური ღირებულება ჰქონდა და ქრისტეს მსხვერპლშეწირვის საწინდარი იყო. ჭეშმარიტი, უნიკალური და საბოლოო მსხვერპლის საპოვნელად, ჩვენ უნდა წავიდეთ გოლგოთაში, სადაც იესო, მართალია ჩვენი ცოდვებით დაფარული, არის წმინდა და უდანაშაულო მღვდელი და ამავდროულად არის უბიწო მსხვერპლი, რომელიც ღმერთს მოეწონება. ახლა კი მოდით ვიფრინოთ საუკუნეების მანძილზე ფიქრობდა და გოლგოთადან გადავდივართ საკურთხეველზე. მასზე, ისევე როგორც გოლგოთაზე, ზეცა ეშვება, რადგან საკურთხეველიდან მოედინება გამოსყიდვის მდინარე, როგორც გოლგოთადან. ჯვარი გოლგოთაზეა, ჯვარი საკურთხეველზე; თავად გოლგოთის მსხვერპლი საკურთხეველზეა; იგივე სისხლი იღვრება მისი ძარღვებიდან; იმავე მიზნით - ღვთის დიდება და კაცობრიობის გამოსყიდვა - იესომ შესწირა თავი გოლგოთაზე და შესწირა თავი სამსხვერპლოზე. საკურთხეველთან, ისევე როგორც ჯვართან, არის იესოს დედა, არიან დიდი წმინდანები, არიან მონანიებულნი, რომლებიც მკერდს სცემენ; საკურთხეველთან, ისევე როგორც ჯვრის ძირში, არიან ჯალათები, ღვთისმგმობლები, ურწმუნოები, გულგრილები. ნუ შეარყევთ რწმენას, თუ იესოს ნაცვლად, საკურთხეველზე, თქვენნაირ კაცს დაინახავთ. მღვდელმა მიიღო მანდატი იესო ქრისტესგან, გააკეთოს ის, რაც მან გააკეთა ზედა ოთახში. თქვენი რწმენა არ შეირყევა, თუ არ დაინახავთ ქრისტეს ხორცს და სისხლს, არამედ მხოლოდ პურს და ღვინოს: კურთხევის სიტყვების შემდეგ, პური და ღვინო ცვლის არსს, როგორც ეს მოხდა იესოს სიტყვებზე. დაფიქრდით ამის ნაცვლად. რომ წმინდა მესა არის „ხიდი სამყაროზე“, რადგან ის აერთიანებს დედამიწას ზეცას; იფიქრეთ, რომ კარვები ღვთაებრივი სამართლიანობის ელვისებური ჯოხებია. ვაი თუ დადგება დღე, როცა ღვთისადმი მსხვერპლშეწირვა აღარ შესწირავს. ეს იქნება ბოლო მსოფლიოში!

მაგალითი: ფერარაში, ს. მარიას პატარა ეკლესიაში ვადოში, 1171 წლის აღდგომაზე, მღვდელს, როცა წმინდა მესა აღევლინა, ძლიერმა ეჭვებმა შეუტია ევქარისტიაში იესო ქრისტეს რეალურ ყოფნას. ამაღლების შემდეგ, როდესაც მან დაარღვია ნაკურთხი მასპინძელი, სისხლი ისეთი ძალით ამოვიდა, რომ კედლები და სარდაფი შეასხურეს. ასეთი საოცრებათა პოპულარობა მთელ მსოფლიოში გავრცელდა და მორწმუნეთა ღვთისმოსაობამ ააგო გრანდიოზული ბაზილიკა, რომელიც ხელუხლებლად მოიცავს პატარა ტაძრის კედლებსა და სარდაფს, რომელზედაც დღესაც, მრავალი ოქროს ბეჭდით გარშემორტყმული, აშკარად ჩანს წვეთები. საოცარი სისხლი. ტაძარს ასრულებენ ძვირფასი სისხლის მისიონერები და მრავალი ღვთისმოსავი სულის დანიშნულების ადგილია. რამდენი საბაბია დღეს იმისთვის, რომ არ მოვუსმინოთ წმინდა მესა, თუნდაც წმინდა ვალდებულების დღეებში! რამდენად ხშირად ხდება სადღესასწაულო მესა პაემნების, ტანსაცმლის გამოფენისა და ყველაზე უხამსი ვარცხნილობის დრო! როგორც ჩანს, ზოგიერთ ადამიანში რწმენა მთლიანად ჩაქრა!

მიზანი: ჩვენ ვცდილობთ არასოდეს გამოვტოვოთ წმინდა მესა სახალხო დღესასწაულებზე და დავეხმაროთ მაქსიმალური ერთგულებით.

იაკულატორი: იესო, მარადიული მღვდელმსახურო, შუამავალი ჩვენთვის შენს ღვთაებრივ მამასთან, შენი სხეულისა და სისხლის წმიდა მსხვერპლშეწირვით. (ს. გასპარე).