ღმერთი გვეხმარება რეაგირება მოზარდის სირთულეებზე

ერთ – ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი და რთული გამოწვევა, სიცარიელე, რომლის შევსება მხოლოდ იესოს, ოჯახებთან ერთად შეუძლია. მოზარდობა ცხოვრების დელიკატური ეტაპია, რომელშიც ბავშვები განიცდიან ჰორმონალურ ცვლილებებს, უამრავ ურთიერთსაწინააღმდეგო ემოციას და სოციალური ურთიერთობების შეცვლას. ფსიქოლოგიური დისკომფორტი, რომელშიც ახალგაზრდები ვარდებიან, მუდმივად იზრდება.
თინეიჯერებს უჭირთ პრობლემებთან გამკლავება, სინამდვილეში დღეს ჩვენ მზარდი დისკომფორტის დამალვა გვსურს.
 მოზარდის სისუსტის გამოხატვა შეიძლება განსხვავებული იყოს, პიროვნების მახასიათებლებთან და სხვადასხვა სოციალურ, სასკოლო და ოჯახურ კონტექსტებთან მიმართებაში. საავადმყოფოში, რაც მუდმივად იზრდება, არის ჰოსპიტალიზაცია თვითმკვლელობის მცდელობისთვის.
ექსპერტები საუბრობენ ფსიქიატრიულ საგანგებო სიტუაციებზე, მოზარდობამდე და მოზარდობაში. ამ ახალგაზრდებიდან ბევრს უვითარდებათ თვითმკვლელობის იდეები, მათ სურთ დასრულდეს ეს.

აშლილობებს შორის გვაქვს დეპრესიული, ბიპოლარული, ქცევითი, ასევე Covid-19 და დაბლოკვა იძულებითი იზოლაციის გამო ქმნის უამრავ სტრესს. ჩვენ უნდა აღვადგინოთ საზოგადოება, რომელიც შედგება რეალური, ჯანსაღი, კონკრეტული ადამიანური ურთიერთობებისაგან, რომლებიც ერთად მიდიან საერთო ჰორიზონტისკენ, სიხარულისკენ, რომელიც არ არის ისეთი, როდესაც არ იზიარებენ. როგორც პაპი ფრანცისკე ამბობს: თავიდანვე უნდა ვეჯახოთ ბოროტების მიზეზებს და აღმოვფხვრათ გულგრილობა. საჭიროა ქრისტესთან დაბრუნება, მისი რწმენა და მისი მოწყალე და გამომსყიდველი შრომა თითოეული ადამიანის სიცოცხლისთვის. უფლის გარეშე, ფაქტობრივად, ყველა ძალისხმევა უშედეგოა და ჭრილობების ჭეშმარიტად განკურნება მხოლოდ მას შეუძლია
ჩვენი გული. თუ ახალგაზრდებმა ვერ იპოვნეს პასუხები ბოროტების წინაშე, ეს მოზრდილების, პედაგოგების და
თემები გვთავაზობენ დამაკმაყოფილებელ გადაწყვეტილებებსა და წინადადებებს, რომლებიც საერთო მოგზაურობას იწვევს. ჩვენ თავიდან უნდა აღმოვაჩინოთ ჭეშმარიტი სიყვარული მოყვასისა და სიცოცხლის მიმართ, იგივე, რაც უფალმა მოგვცა, რათა საუკეთესოდ გამოგვეყენებინა მისი საქმის შესასრულებლად და ამ მიწაში მისი სამეფოს მოსვლის მოწმე.