ძმა ბიაჯო სულიერი აღთქმის მეშვეობით ტოვებს რწმენისა და სიყვარულის გზავნილს

ძმა ბიაგიო არის მისიის დამფუძნებელი“იმედი და ქველმოქმედება”, რომელიც ყოველდღიურად ასობით გაჭირვებულ პალერმიტანელს ეხმარება. გარდაიცვალა 59 წლის ასაკში მსხვილი ნაწლავის კიბოსთან ხანგრძლივი ბრძოლის შემდეგ, იგი ტოვებს მშვენიერ მოგონებას თავისი სულიერი აღთქმით, იმედისა და ნდობის გზავნილით, რომელიც იწვევს ყველა მორწმუნეს იცხოვროს თავისი რწმენით ვნებით და გამბედაობით, ემსახუროს სხვებს გულუხვობით. და განუწყვეტლივ ვილოცოთ მთელი მსოფლიოს სასიკეთოდ.

ლორენცო

რა გზავნილის დატოვება სურდა ძმა ბიაჯოს ანდერძში

ძმა ბიაჯოს სულიერი აღთქმა იშვიათი სილამაზისა და სიღრმის დოკუმენტია, რომელიც წარმოადგენს ძვირფას მოწმობას. რწმენა და სიყვარული ღვთისა და მოყვასის მიმართ. ამ აღთქმაში ის ავლენს თავის სულს, როგორც ღვთის კაცს, აღსავსე ენთუზიაზმითა და იმედით, მაგრამ ასევე დიდი თავმდაბლობითა და ღრმად შეგნებული თავისი შეზღუდვებისა და სისუსტეების შესახებ.

ძმა ბიაჯო შემდეგ საუბრობს იმ სიყვარულზე, რომელიც ყოველთვის გრძნობდა მის მიმართ ბუნება და ცხოველებისთვის, რომლებიც მუდამ ახსენებდნენ მას ღვთის სიდიადესა და სიკეთეს.ყოველ ქმნილებაში ყოველთვის ხედავდა ღვთაებრივი სიყვარულის ანარეკლს, რომელიც სიცოცხლეს და სილამაზეს ანიჭებს მთელ სამყაროს.

ამ მიზეზით ის ყოველთვის ცდილობდა ყოფილიყო ა სამართლიანობისა და მშვიდობის მოწმე, იბრძოდნენ უმცირესებისა და სუსტების უფლებებისთვის და ცდილობენ გაავრცელონ იმედი და ოპტიმიზმი განსაკუთრებით ახალგაზრდებში.

გრაფი ბლეზი

მაგრამ ანდერძის მთელი აზრი მისი ჩვენებაა ქრისტეს რწმენა და მის ეკლესიაში. ძმა ბიაჯო საუბრობს თავის ცხოვრებისეულ არჩევანზე, როგორც პასუხი ღმერთის სიყვარულზე, რომელმაც მოუწოდა მას ემსახუროს სხვებს და ილოცოს მათთვის. კერძოდ, ის ამტკიცებს, რომ იპოვა თავისი ცხოვრების მოდელი წმინდა ფრანცისკე ასიზელის ფიგურაში, კაცის, რომელსაც უყვარდა ქრისტე ყველაფერზე მეტად და ქრისტიანული სათნოებების ნიშნად სიღარიბეს იწონებდა.

საკუთარზეც საუბრობს ეჭვები და შიშები, ცდუნებებს, რომლებსაც უნდა შეექმნა და სულიერი კრიზისის წუთებს განიცდიდა. მაგრამ ყველა ვითარებაში, მან მიანდო თავი ღვთის წყალობას და ეკლესიის ხელმძღვანელობას, ცდილობდა გაჰყოლოდა სიწმინდის გზას. თავმდაბლობა და ნდობა.