დღევანდელი რჩევა 2 წლის 2020 სექტემბერს ღირსი მადლენ დელბრელისგან
ღირსი მადლენ დელბრელი (1904-1964)
ურბანული გარეუბნის მისიონერი
ხალხის უდაბნო
მარტოობა, ღმერთო ჩემო,
ეს არ არის ის, რომ ჩვენ მარტო ვართ,
ის არის რომ იქ ხარ
რადგან შენს წინაშე ყველაფერი სიკვდილი ხდება
ან ყველაფერი შენ ხდები. (...)
ჩვენ ისეთი ბავშვები ვართ, რომ ვიფიქროთ ყველა ამ ადამიანზე
ეს საკმარისად დიდია,
საკმაოდ მნიშვნელოვანია,
საკმაოდ ცოცხალი
ჰორიზონტის დასაფარავად, როდესაც თქვენსკენ ვიხედებით.
Მარტო ყოფნა,
ეს არ არის ადამიანებზე უკეთესი, ან მათი დატოვება;
მარტო ყოფნა, იმის ცოდნაა, რომ დიდი ხარ, ღმერთო ჩემო,
რომ მხოლოდ შენ ხარ დიდი,
და დიდი განსხვავება არ არის ქვიშის მარცვლების უსასრულობასა და ადამიანის სიცოცხლის უსასრულობას შორის.
განსხვავება არ არღვევს მარტოობას,
როგორც ის რაც ადამიანის ცხოვრებას უფრო თვალსაჩინოს ხდის
სულის თვალში, უფრო მეტად,
არის კომუნიკაცია, რომელიც მათ აქვთ შენთან დაკავშირებით,
მათი მშვენიერი მსგავსება
ერთადერთი, რაც არის.
ეს შენსა და ამ ფრთას ჰგავს
არ ავნებს მარტოობას. (...)
ჩვენ არ ვადანაშაულებთ სამყაროს,
ჩვენ ცხოვრებას არ ვადანაშაულებთ
რომ ჩვენთვის ღვთის სახე დაფაროს.
მოდით, ეს სახე ვიპოვნოთ, რომელიც ფარავს ყველაფერს. (...)
რა მნიშვნელობა აქვს ჩვენს ადგილს მსოფლიოში,
რა მნიშვნელობა აქვს, იგი დასახლებული იქნება თუ დასახლებული,
სადაც არ უნდა ვიყოთ "ღმერთი ჩვენთან",
სადაც არ უნდა ვიყოთ ემანუელი.