ჩვენი ლედი მეჯგორჯში გეპატიჟებით, რომ დარწმუნდეთ, რომ მასთან ურთიერთობა გაქვთ

25 წლის 1994 მაისი
ძვირფასო ბავშვებო, ყველას გეპატიჟებით, რომ მეტი ნდობა გქონდეთ ჩემს მიმართ და უფრო ღრმად იცხოვროთ ჩემი გზავნილებით. მე შენთან ვარ და მე შუამდგომლობ შენთვის ღვთის წინაშე, მაგრამ ველოდები, რომ შენი გულიც გაიხსნას ჩემი შეტყობინებებისთვის. იხარეთ, რადგან ღმერთს უყვარხართ და ყოველდღიურად გაძლევთ შესაძლებლობას, მოიქცეთ და უფრო მეტად ირწმუნოთ შემოქმედი ღმერთი. გმადლობთ, რომ პასუხობთ ჩემს ზარს.
ბიბლიიდან რამდენიმე პასტა, რომელიც დაგვეხმარება ამ გზავნილის გაგებაში.
დაბადება 18,22-33
ისინი წავიდნენ და წავიდნენ სოდომისკენ, ხოლო აბრაამი ჯერ კიდევ იდგა უფლის წინაშე. აბრაამი მიუახლოვდა მას და უთხრა: „მართლა მართალს ბოროტებთან ერთად მოსპობ? ალბათ ქალაქში ორმოცდაათი მართალი ადამიანია: მართლა გინდა მათი დათრგუნვა? და არ აპატიებ ამ ადგილს იქ მყოფი ორმოცდაათი მართალი ადამიანის გულისყურით? შორს იყოს შენგან, რომ მართალს ბოროტებთან ერთად მოკვდე, რათა მართალს ბოროტივით მოექცნენ; შენგან შორს! განა მთელი დედამიწის მსაჯული არ აღასრულებს სამართალს?” უფალმა უპასუხა: „თუ სოდომში ორმოცდაათ მართალს ვიპოვი ქალაქში, მათდამი გულისხმიერების გამო მთელ ქალაქს ვაპატიებ“. აბრაამმა განაახლა და თქვა: „ნახე, როგორ გავბედავ ჩემს უფალთან ლაპარაკს, მე მტვერი და ფერფლი... იქნებ ორმოცდაათ მართალს ხუთი აკლია; ამ ხუთისთვის დაანგრევს მთელ ქალაქს?”. მან უპასუხა: „არ გავანადგურებ, თუ იქ ორმოცდახუთს ვიპოვი“. აბრაამი კვლავ ელაპარაკა მას და უთხრა: „იქნებ ორმოცი აღმოჩნდეს“. მან უპასუხა: "მე ამას არ გავაკეთებ, იმ ორმოცისთვის ზრუნვის გამო". მან განაგრძო: „ჩემი უფალი არ გაბრაზდეს, თუ კიდევ ერთხელ ვილაპარაკებ: იქნებ ოცდაათი იპოვონ იქ“. მან უპასუხა: "ასე არ მოვიქცევი, თუ იქ ოცდაათს ვიპოვი". მან განაგრძო: „ნახე, როგორ გავბედავ ჩემს უფალთან ლაპარაკს! ალბათ ოცი მათგანი იქ აღმოჩნდება“. მან უპასუხა: "მე არ გავანადგურებ მას იმ ქარების გამო". მან განაგრძო: „ნუ განრისხდება ჩემი უფალი, თუ კიდევ ერთხელ ვილაპარაკებ; იქნებ იქ ათი აღმოჩნდეს“. მან უპასუხა: „ამ ათისთვის არ გავანადგურებ“. და უფალი, როგორც კი დაასრულა აბრამთან საუბარი, წავიდა და აბრამი თავის სახლში დაბრუნდა.
რიცხვები 11,10-29
მოსემ მოისმინა ხალხის წუწუნი ყველა ოჯახში, თითოეული თავისი კარვის შესასვლელთან; უფლის რისხვა იფეთქა და მოსესაც არ მოეწონა. უთხრა მოსემ უფალს: „რატომ მოექცე ასე ცუდად შენს მსახურს? რატომ ვერ ვიპოვე შენს თვალში წყალობა ისე, რომ მთელი ამ ხალხის ტვირთი ჩემზე დააკისრე? იქნებ მე შევქმენი მთელი ეს ხალხი? ან იქნებ მე მოვიყვანე იგი ამქვეყნად, რათა მითხრათ: წაიყვანე იგი მუცელში, როგორც მედდა ატარებს მეძუძურ შვილს, იმ მიწაზე, რომელსაც ფიცით დაჰპირდი მის მამებს? სად ვიშოვო ხორცი, რომ მივცე ამ ხალხს? რატომ წუწუნებს ჩემს შემდეგ და ამბობს: ხორცი მოგვეცით საჭმელად! მარტო ამ ხალხის ტვირთს ვერ ვიტან; ეს ჩემთვის ძალიან მძიმე ტვირთია. თუ ასე უნდა მომექცე, ნება მომეცით მოვკვდე, ნება მომეცით მოვკვდე, თუ მადლი ვიპოვე შენს თვალში; ჩემს უბედურებას ვეღარასდროს ვნახავ!”.
უთხრა უფალმა მოსეს: „მოიკრიბე სამოცდაათი კაცი ისრაელის უხუცესებიდან, რომლებიც შენთვის ცნობილია, როგორც ხალხის უხუცესები და როგორც მათი მწიგნობარნი; მიიყვანეთ ისინი შეხვედრის კარავში; ისინი გამოჩნდებიან თქვენთან ერთად. ჩამოვალ და იმ ადგილას დაგელაპარაკები; ავიღებ სულს, რომელიც შენზეა, რომ ატარო, რომ ხალხის ტვირთი შენთან ერთად აიტანონ და შენ მარტო აღარ იტვირთო. უთხარი ხალხს: განიწმინდეთ ხვალინდელი დღისთვის და ჭამეთ ხორცი, რადგან უფლის ყურში აყვირდით და ამბობდით: ვინ გვაიძულებს ხორცს? ჩვენ ძალიან ბედნიერები ვიყავით ეგვიპტეში! ხორცს მოგცემთ უფალი და შეჭამთ. თქვენ მიირთმევთ მას არა ერთი დღე, არც ორი დღე, არც ხუთი დღე, არც ათი დღე, არც ოცი დღე, არამედ მთელი თვე, სანამ არ გამოვა ნესტოებიდან და მოსაწყენი არ გახდება, რადგან თქვენ უარყავით თქვენს შორის მყოფი უფალი და ტიროდით მის წინაშე და თქვით: რატომ გამოვედით ეგვიპტიდან? თქვა მოსემ: „ეს ხალხი, რომელთა შორის მე ვარ, არის ექვსასი ათასი ზრდასრული ადამიანი, თქვენ კი ამბობთ: ხორცს მივცემ და მთელი თვე შეჭამენ! შეიძლება თუ არა მათთვის ფარა და ნახირი დახოცეს, რომ საკმარისი ჰქონდეთ? ან ზღვაში ყველა თევზი შეგროვდება მათთვის, რომ საკმარისი იყოს? უფალმა მიუგო მოსეს: „მოკლდა უფლის მკლავი? ახლა ნახავთ, შესრულდება თუ არა ის სიტყვა, რომელიც გითხარით“. გამოვიდა მოსე და უთხრა ხალხს უფლის სიტყვები; შეკრიბა სამოცდაათი კაცი ხალხის უხუცესთაგან და მოათავსა ისინი შეხვედრის კარვის გარშემო. მაშინ უფალი ღრუბელში ჩავიდა და ელაპარაკა მას: აიღო მასზე მყოფი სული და დაასხა სამოცდაათ უხუცესს: როცა სული დაისვენა მათზე, იწინასწარმეტყველეს, მაგრამ ამის შემდეგ აღარ გააკეთეს. ამასობაში ორი კაცი, ერთს ერქვა ელდადი, მეორეს კი მედად, დარჩა ბანაკში და სული დაისვენა მათზე; დარეგისტრირებულთა შორის იყვნენ, მაგრამ კარავში წასასვლელად არ გამოსულან; დაიწყეს წინასწარმეტყველება ბანაკში. ერთი ახალგაზრდა გაიქცა მოსეს სათქმელად და უთხრა: „ელდადი და მედადი წინასწარმეტყველებენ ბანაკში“. მაშინ იესო ნავეს ძემ, ნუნის ძემ, რომელიც ყრმობიდან მოსეს სამსახურში იყო, თქვა: „მოსე, ბატონო ჩემო, შეაჩერე ისინი!“. მაგრამ მოსემ მიუგო: „ჩემზე ეჭვიანობ? ნეტავ ისინი ყველა წინასწარმეტყველნი იყვნენ უფლის ხალხში და უფალი მისცემდა მათ თავის სულს!” მოსე ისრაელის უხუცესებთან ერთად ბანაკში გავიდა.