მილანის საკათედრო ტაძრის მადონინა: ისტორია და სილამაზე

მადონა ის მდებარეობს დუომოს უმაღლეს ბოლოს. სიმბოლური ქანდაკება, რომელიც მილანს აკვირდება. რამდენმა იცის მისი ისტორია? აღმოჩნდა, რომ ქანდაკებას მკლავები გაშლილი აქვს და ქალაქის მიმართ ღვთიური კურთხევა სთხოვს.

ცნობილმა მოქანდაკემ მადონინა მოოქროვილ სპილენძში დაამზადა ჯოზეფ პერეგო და 4 მეტრზე მეტია. ქანდაკება მდებარეობს მაღლა მთავარი spire საკათედრო ტაძრის მილანი 30 წლის 1774 ოქტომბრიდან და თითქმის მთელი ქალაქიდან ჩანს. სკულპტურა დაფარული იყო 1939-1945 წლებში, რათა თავიდან აიცილოთ მოკავშირეთა გამანადგურებელი ბომბდამშენების მარტივი სამიზნე.

1945 წელს ქალაქის მთავარეპისკოპოსმა აღნიშნა რიტუალი, საბოლოოდ აღმოაჩინა მადონინა. 70-იან წლებში იყო პირველი რესტავრაცია უამინდობისა და წლების გასვლის გამო, რომელიც სპილენძის ფირფიტების მთელ დაშლას გულისხმობდა. 2012 წელს, საკათედრო ტაძრის მთავარი სპირალის აღდგენის პარალელურად, მოხდა წმინდა ქანდაკების ბოლო რესტავრაცია.

რა მნიშვნელობა აქვს მადონას ლომბარდული ქალაქისთვის?

მადონინა ნამდვილია საეტაპო ქალაქისთვის. სინამდვილეში, ეს წარმოადგენს ლომბარდული ქალაქის ხელოვნებას და სამოქალაქო განცდას მას შემდეგ, რაც მილანში ხუთი დღის განმავლობაში ორმა პატრიოტმა აღმართა სამფეროვანი ფერი ავსტრიის მიერ ქალაქის ძეგლის ოკუპაციის წინააღმდეგ. Იყო სიმბოლო რომ თავისი უბრალო ფრიალით გულს ატკენდა მთელი ქალაქი და აღვიძებს სიამაყეს ბარიკადების მებრძოლებში, რომლებიც მათ გამარჯვებამდე მიჰყავთ.

რამდენიმე ადამიანმა იცის, რომ მადონას აქვს აკონკრეტული სარგებლობა მილანელთა დასაცავად. სინამდვილეში, შუბი, რომელსაც ხელში უჭირავს, ნამდვილი ელვისებური ჯოხია, სრულად ფუნქციონალური, რომელიც იცავს დუომოს უამინდობის შემთხვევაში. მადონა არის იმ ღირებულების მაგალითი, რასაც წმინდა ქანდაკებები წარმოადგენს ეკლესიისა და მორწმუნეებისათვის. მნიშვნელობა ამ წმინდა სიმბოლოებისგან ძალიან ძლიერია. თითქოს მათ ეკლესიებში ყოფნამ შეძლო ლოცვის ღრმა თანადგომა და იმ გზაზე წარმართვა, რომელსაც მივყავართ მთლიანად ღმერთის მიანდობამდე.