ლოცვა დააკაკუნა, მარხვა იღებს, წყალობა იღებს

სამი რამ არის, სამი, ძმებო, რომელთათვისაც რწმენა მტკიცეა, ერთგულება გრძელდება, სათნოება რჩება: ლოცვა, მარხვა, წყალობა. რისთვის აკაკუნებს ლოცვა, იღებს მარხვა, წყალობა იღებს. ეს სამი რამ, ლოცვა, მარხვა, წყალობა, ერთია და ისინი სიცოცხლეს იღებენ ერთმანეთისგან.
მარხვა არის ლოცვისა და წყალობის სული მარხვის სიცოცხლე. არავინ არ ყოფს მათ, რადგან მათი გამოყოფა შეუძლებელია. მას, ვისაც მხოლოდ ერთი ჰყავს ან სამივე ერთად არ აქვს, არაფერი აქვს. ამიტომ ვინც ლოცულობს, მარხულობს. ვინ მარხულობს. ვისაც სურს მოუსმინოს კითხვას, ის ისმენს, ვინც მას სვამს კითხვას. ვისაც სურს საკუთარი თავისთვის გახსნილი ღვთის გული, არ უნდა დახუროს მათ, ვინც მათ ევედრება.
მათ, ვინც მარხულობს, კარგად უნდა ესმოდეს, რას ნიშნავს სხვებისთვის საჭმლის მიღება. მოუსმინეთ მათ, ვინც მშიერია, თუ გინდათ, რომ ღმერთმა სწრაფად ისიამოვნოს. თანაგრძნობა ჰქონდეთ, ვინც თანაგრძნობის იმედს გამოთქვამს. ვინც წყალობას ითხოვს, განახორციელე იგი. ვისაც სურს საჩუქრის მიცემა, გახსნა თავისი ხელი სხვებისთვის. ცუდი მოთხოვნაა ის, ვინც უარყოფს სხვებს იმას, რასაც თავად ითხოვს.
კაცო, იყავი საკუთარი თავის წყალობის წესი. გზა, რისკენაც გსურთ წყალობა გამოავლინოთ, სხვებისთვის იყენებთ მას. მოწყალების სიგანე, რომელიც შენ თვითონ გინდა, ის სხვებისთვის. შესთავაზეთ სხვებს იგივე მზა წყალობა, რაც თქვენ თვითონ მოისურვეთ.
მაშასადამე, შეიძლება ლოცვა, მარხვა და წყალობა იყოს ჩვენთვის ერთი შუამავალი ძალა ღმერთთან, იყოს ისინი ერთი დაცვა ჩვენთვის, ერთი ლოცვა სამ ასპექტში.
რამდენჯერმე დავიკარგეთ ზიზღით, მოდით, მარხვით დავიპყროთ. ჩვენ სულს ვწირავთ მარხვით, რადგან ღვთის მოსაწონი არაფერია, როგორც ამას წინასწარმეტყველი გვიჩვენებს, როდესაც მან თქვა: "განმგმირავი სული არის მსხვერპლი ღმერთისთვის, გატეხილი და დამცირებული გული, შენ, ღმერთო, არ იწუნებ ”(ფს. 50, 19).
კაცო, შესწირე შენი სული ღმერთს და შესწირე მარხვის შეწირვა, რომ მასპინძელი იყოს სუფთა, მსხვერპლი წმიდა, მსხვერპლი ცოცხალი, შენთვის დარჩეს და ღმერთს მიეცეს. ვინც ამას ღმერთს არ მისცემს, არ გაამართლებს, რადგან მას არ შეუძლია საკუთარი თავის შეთავაზება. მაგრამ იმისათვის, რომ ეს ყველაფერი მიღებულ იქნეს, მას თან უნდა ახლდეს წყალობა. მარხვა არ ყვავის, თუ წყალობით არ ირწყვება. მარხვა შრება, თუ წყალობა შრება. რა არის წვიმა დედამიწისთვის, წყალობაა მარხვისთვის. მიუხედავად იმისა, რომ იგი არბილებს გულს, ასუფთავებს ხორცს, ათავისუფლებს მანკიერებებს, სათესეებს თესავს, უფრო სწრაფად არ მიიღებს ნაყოფს, თუ წყალობის მდინარეებს არ დაუშვებს.
თქვენ, ვინც მარხულობთ, იცოდეთ, რომ თქვენი ველი სწრაფად დარჩება, თუ წყალობა სწრაფად დარჩება. ამის ნაცვლად, ის, რაც წყალობამ მოგანიჭა, უხვად დაუბრუნდება შენს ბეღელში. მაშასადამე, კაცო, ისე რომ არ დაგჭირდეს იმის დაკარგვა, რომ მოინდომოს საკუთარი თავის შენარჩუნება, სხვებს გადასცეს და შემდეგ შეაგროვებ. მიეცით საკუთარ თავს, მიეცით ღარიბებს, რადგან ის, რაც სხვას მიეცით, თქვენ არ გექნებათ.