ლოცვა: ღმერთი იმყოფება, როდესაც ჩვენი გონება ტრიალებს

ერთად ლოცვა ღმერთო ეს არის მაშინაც კი, როდესაც ჩვენი გონება ტრიალებს. ჩვენ, როგორც კათოლიკე ქრისტიანებმა, ვიცით, რომ მოგვიწოდებენ, ვიყოთ ლოცულნი. მართლაც, ადრეულ წლებში გვასწავლიდნენ ლოცვას. უმეტესობას გვახსოვს რელიგიური ლიტურგიების გამეორება, რომლებმაც მშობლებმა გვასწავლეს, როდესაც ძალიან პატარაები ვიყავით, როდესაც ისინი საწოლის პირას იჯდნენ. თავიდან ზუსტად არ ვიცოდით რას ვამბობდით, მაგრამ მალე მივხვდით, რომ ღმერთს ვესაუბრებოდით და ვთხოვდით ყველას აკურთხა, ვინც გვიყვარს, მათ შორის ჩვენი შინაური ცხოველებიც, რომლებიც ოჯახის წევრები იყვნენ.

ბევრ ჩვენგანს ებრძვის ლოცვა

ბევრ ჩვენგანს ებრძვის ლოცვა. ჩვენ ვსწავლობდით ლოცვას, როგორც გავიზარდეთ, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც საკუთარი თავისთვის ვემზადებოდით პირველი წმიდა ზიარება. რა თქმა უნდა, მღეროდნენ საგალობლებს ეკლესიაში, რომლებიც, ფაქტობრივად, ხშირად იყო უფლის რწმენის, სიყვარულისა და თაყვანისმცემლობის ლიტურგიები. ჩვენ ვისწავლეთ შეკრულობის აქტის ლოცვა, როდესაც აღსარების საიდუმლოს მივუახლოვდით. ჩვენ ვლოცულობდით ჭამის წინ და ჩვენი გარდაცვლილებისთვის, როდესაც ახლობლების დაკრძალვებზე ვიკრიბებოდით. ყველას ალბათ გვახსოვს, რომ გულწრფელად ვლოცულობდით, არ აქვს მნიშვნელობა რა ასაკში ვიყავით და როგორიც ვართ, რაიმე სახის საფრთხის კრიზისის წინაშე. ერთი სიტყვით, ლოცვა ჩვენი, როგორც მორწმუნეების, ცხოვრების განუყოფელი ნაწილია. ვინც კი აშკარად იშორებს, ზოგჯერ ზოგჯერ ლოცულობს ხოლმე, მიუხედავად იმისა, რომ შეიძლება ამის გამო უხერხულად გრძნობდეს თავს.

ლოცვა უბრალოდ ღმერთთან საუბარია

ლოცვა, უპირველეს ყოვლისა, უნდა გვახსოვდეს, რომ ლოცვა მარტივია ესაუბრეთ ღმერთს. ლოცვა არ განისაზღვრება გრამატიკით ან ლექსიკით; ის არ იზომება სიგრძისა და შემოქმედების მიხედვით. ეს უბრალოდ ღმერთთან საუბარია, რა პირობებშიც არ უნდა ვიყოთ! ეს შეიძლება იყოს უბრალო ტირილი: "დაეხმარე, უფალო, უბედურება მაქვს!”ეს შეიძლება იყოს უბრალო საპროცესო”,უფალო, მე მჭირდები"ან"უფალო, მე ყველაფერი არეული მაქვს ”.

ლოცვა ისაა, როდესაც წირვაზე ვიღებთ ევქარისტიას

ლოცვისთვის ერთ-ერთი ყველაზე ძვირფასი მომენტია, როდესაც ვიღებთ ევქარისტია წირვაზე. წარმოიდგინეთ, რომ ჩვენს ხელში ან ენაზე გვაქვს ევქარისტიული იესო, იგივე იესო, რომლის შესახებაც მოვისმინეთ სახარებაში, რომელიც ახლახანს წაიკითხეს. რა შესაძლებლობაა ვილოცოთ ჩვენი ოჯახებისთვის ”; პატიება სთხოვეთ ჩვენს ნაკლოვანებებს "ბოდიში, უფალო, რომ გწყინს ის, რაც ჩემს მეგობარს ვუთხარი ”; იკითხეთ, მადლობა გადაუხადეთ ან შეაქეთ იესო, რომელიც ჩვენთვის მოკვდა და აღდგა და გვპირდება საუკუნო სიცოცხლეს "ვინც ჩემს ხორცს შეჭამს და ჩემს სისხლს დალევს, ის არასოდეს მოკვდება.

მინდა აღვნიშნო ის, რაც ლოცვაში ძალიან მნიშვნელოვანია. წირვის დროს, ან თუნდაც პირად მომენტებში, როდესაც ჩვენ შეგვიძლია უფალთან დავსხდეთ და ვისაუბროთ, შეგვიძლია გონება სავსე იყოს ყურადღებით, რომელიც მოხეტიალე მთელს ადგილზე. შეგვიძლია გულგატეხილობა მივიღოთ, რადგან, მიუხედავად იმისა, რომ ლოცვას ვაპირებთ, ძალისხმევაში სუსტები გვეჩვენება. გახსოვდეთ, ლოცვა გულშია და არა თავში.

ჩუმი ლოცვა

მდუმარე ლოცვის მნიშვნელობა. დრო, როცა ყურადღება შეგვიშალა, არ ნიშნავს, რომ ჩვენი ლოცვის დრო დაიხარჯა. ლოცვა არის nel cuore განზრახვით და, შესაბამისად, დრო, რომელსაც ჩვენ მივცემთ უფალს ლოცვაში, იქნება ეს rosary- ით თუ ეკლესიაში წირვის დაწყებამდე ან შესაძლოა ჩუმად ლოცვის მომენტში, როდესაც მარტონი ვართ. რაც არ უნდა იყოს, თუ ეს ლოცვის სურვილია, მაშინ ის ლოცვაა, მიუხედავად განადგურებისა და საზრუნავისა. ღმერთი ყოველთვის უყურებს ჩვენს გულს.

ალბათ თქვენ ვერ იგრძენით ლოცვა, რადგან გეშინიათ, რომ ვერ შეძლებთ ამის სრულყოფილად შესრულებას ან ფიქრობთ, რომ თქვენი ძალისხმევა არ ღირს ან თუნდაც უფალს ასიამოვნებთ. ნება მიბოძეთ დარწმუნდეთ, რომ თქვენი სურვილი თავისთავად სასიამოვნოა მივეცი. ღმერთს შეუძლია შესანიშნავად წაიკითხოს და გაიგოს თქვენი გული. Მას უყვარხარ.