სულის სიჩუმეში ლოცვა შინაგანი სიმშვიდის მომენტია და მასთან ერთად მივესალმებით ღვთის წყალობას.

მამა ლივიო ფრანზაგა არის იტალიელი კათოლიკე მღვდელი, დაიბადა 10 წლის 1936 აგვისტოს ცივიდატე კამუნოში, ბრეშიის პროვინციაში. 1983 წელს მამა ლივიომ დააარსა რადიო მარია იტალია, კათოლიკური რადიოსადგური, რომელიც მაუწყებლობს მთელ იტალიაში და რომელსაც დიდი წარმატება ჰქონდა. მან ასევე დაწერა რამდენიმე წიგნი, სადაც ის ეხება ისეთ თემებს, როგორიცაა რწმენა, ლოცვა და ქრისტიანული ცხოვრება. დღეს ჩვენ ამ წიგნებიდან ვიღებთ შთაგონებას, რომ გესაუბროთ ლოცვა ერთ-ერთი ყველაზე ღრმა შეგონება, რომელიც ღვთისმშობელმა მოგვცა მეჯუგორჯეში, სულის სიჩუმეში შესრულდა.

ამ ტიპის ლოცვა მოგვიწოდებს, დავტოვოთ სამყარო და შედი ღვთაებრივში, გვერდზე გადავდოთ ყოველდღიური საზრუნავი და განპირობებულობა, რომელიც გვაწუხებს. სულის სიჩუმეში ჩვენ შეგვიძლია მოუსმინე ღვთის ხმას რომელიც მეტყველებს ჩვენი სინდისით.

ლოცვა სულის დუმილში, რადგან ის მნიშვნელოვანია

სულის სიჩუმეში ლოცვა არის წამი კომუნიკაცია ინდივიდსა და ღვთაებას შორის, რომელშიც არ არის საჭირო გარეგანი სიტყვები ან ჟესტები, მაგრამ მყარდება ურთიერთობა კავშირი უშუალო და ღრმა ღვთაებრივთან.

ჩუმად ვცდილობთ გამორთეთ ხმაური და გონების დაბნეულობა სიმშვიდისა და სიმშვიდის შინაგანი სივრცის გასახსნელად, რომელიც საშუალებას გაძლევთ შეხვიდეთ კონტაქტში საკრალური. ეს შინაგანი სიჩუმე არის ღვთაებრივი ენერგიის მოსმენისა და მისალმების მომენტი, რომელშიც ჩვენ ვხსნით საკუთარ თავს ყოფნას და ყველაფერს.'სიყვარული ღვთაებრივზე ლაპარაკის ან სიტყვებით გამოხატვის აუცილებლობის გარეშე.

ღრმა ასახვის ამ მომენტში შეგიძლიათ მედიტაცია, ფოკუსირება მოახდინეთ სუნთქვაზე ან უბრალოდ მიეცით საშუალება, რომ აზრები დაიშალოს ღვთაებრიობაში. ამ დუმილისა და ღვთაებრივთან სიახლოვის პირობებში ადამიანს შეუძლია საკუთარი აზრების გამოხატვა შეშფოთება, სურვილები, მადლობა ან უბრალოდ გაუზიარეთ თქვენი სიყვარული და მადლიერება.

ეს არის ნდობისა და გახსნილობის მომენტი, რომელშიც ადამიანი მიესალმება იმას, რასაც ღვთაებრივი სთავაზობს და აღიარებს მის დამოკიდებულებას და ურთიერთკავშირს მასთან. ის ასევე კვებავს საკუთარი სულიერება და ჩვენ ვხსნით საკუთარ თავს ღვთაებრივი ყოფნის წინაშე ჩვენს ცხოვრებაში. ეს არის მომენტი შინაგანი მშვიდობა, რომელშიც კონტროლი მიტოვებულია და ღვთიური მადლი მიესალმება.