მადონა დელ პეტორუტოს უძრავი ქანდაკება სასწაულებრივად მოძრაობს
დღეს გვინდა მოგიყვეთ ქანდაკების აღმოჩენის ამბავი ჩვენი ლედი პეტორუტოს სან სოსტიდან. ამ ამბავს რაღაც სასწაული აქვს იმით, რომ ეს ქანდაკება იყო და არის უძრავი, იმდენად, რომ მსვლელობის დროს ორიგინალის ნაცვლად ასლი მოაქვთ.
მადონა დელ პეტორუტოს ისტორია
სან სოსტის მადონა დელ პეტორუტოს ისტორია სათავეს იღებს XV საუკუნე. ლეგენდის თანახმად, მწყემსი ძოვდა ცხვრებს კლდის მახლობლად, სახელად "პეტრა რუტიფერა” როცა მთის წვერზე ადამიანის ფიგურა შენიშნა. მიუახლოვდა და დაინახა მადონას ქანდაკება ბავშვით ხელში.
მწყემსს უნდოდა ქანდაკება სოფელში მოეტანა, მაგრამ როცა ასწია, გადატანა ვერ შეძლო. ამიტომ მან გადაწყვიტა ერთის აშენება კაპელა მთაზე ქანდაკების იქ შესანახად. საინტერესოა, რომ გარკვეულ მომენტში ქანდაკება თავისთავად ეშვება ფერდობზე, კვალი ტოვებს ჯერ კიდევ ჩანს და მიდის სამლოცველოს შიგნით მოსათავსებლად, სადაც ის დღემდეა.
ქანდაკებას ვჭრი
მადონას ქანდაკება წარმოგიდგენთ ა ნაწიბური თვალის ქვეშ. გადმოცემით, ქანდაკებას სხვა ყაჩაღებთან ერთად რაინდი მიუახლოვდა და თითქოს ხანჯლით სახე დაარტყა. თუმცა, როდესაც ქანდაკებამ სისხლდენა დაიწყო, ყაჩაღები გაიქცნენ და რაინდი, რომელმაც ეს საშინელი საქციელი ჩაიდინა, მყისიერად გარდაიცვალა ქანდაკების ფეხებთან.
Il სახელი ამ მადონას უკავშირდება ლეგენდა. ოდესღაც ამბობდნენ, რომ უნაყოფო ქალებს, რომ მადონას შუამდგომლობით დედები გამხდარიყვნენ, უნდა დაიბანონ. პეტტო მდინარე როისაში. აქედან მომდინარეობს სახელი პეტორუტო.
მადონა დელ პეტორუტო ითვლება მფარველად სან სოსტი და მისი დღესასწაული მორწმუნეთა შორის დიდი თავდადებისა და გაერთიანების მომენტია. საკურთხეველი დღესაც არის ლოცვისა და სიმშვიდის ადგილი, სადაც ბევრი მოდის ნუგეშისა და იმედის საპოვნელად.