იგავების წიგნი ბიბლიაში: ვის მიერ იყო დაწერილი, რატომ და როგორ წაიკითხეთ იგი

ვინ დაწერა ანდაზების წიგნი? რატომ დაიწერა? რა არის მისი ძირითადი თემები? რატომ უნდა წუხდეს მისი წაკითხვა?
რაც შეეხება ვინ დაწერა ანდაზები, სავსებით ნათელია, რომ მეფე სოლომონმა დაწერა 1 – დან 29 – ე თავები. ერთმა კაცმა, სახელად აგურმა, ალბათ დაწერა თავი 30, ხოლო ბოლო თავი დაწერა მეფე ლემუელმა.

იგავების პირველ თავში გვეუბნებიან, რომ მისი გამონათქვამები ისეა დაწერილი, რომ სხვებმა ისარგებლონ სიბრძნით, დისციპლინით, ინტუიციის სიტყვებით, წინდახედულებით, შეხედულებისამებრ და ცოდნით. ისინი, ვინც უკვე ბრძენი არიან, შეძლებენ თავიანთი სიბრძნის დამატებას.

იგავების წიგნის ზოგიერთ მთავარ თემას წარმოადგენს შედარება ადამიანის ცხოვრების წესსა და ღვთის ცხოვრებასთან, ცოდვა, სიბრძნის შეძენა, მარადისობის შიში, თვითკონტროლი, სიმდიდრის სწორად გამოყენება. ”ბავშვთა ტრენინგი, პატიოსნება, ხელმისაწვდომობა, შრომისმოყვარეობა, სიზარმაცე, ჯანმრთელობა და ალკოჰოლის გამოყენება, სხვათა შორის. ანდაზებში ნაპოვნი ლექსები შეიძლება დაიყოს მინიმუმ შვიდ მთავარ მონაკვეთად ან თემატურ არეალში.

იგავების პირველი ნაწილი, რომელიც გადის 1: 7-დან 9:18-მდე, საუბრობს ღვთის შიშზე, როგორც გაგების დასაწყებად. მე -2 ნაწილი, რომელიც გადის 10: 1 – დან 22:16 – მდე, ფოკუსირებულია სოლომონის ბრძნული გამონათქვამების შესახებ. მე -3 ნაწილი, რომელიც 22:17-დან 24:22-ე ლექსებით არის შექმნილი, შეიცავს ესეების სიტყვებს.

მე -4 ნაწილი, 24 საათიდან, ანდაზების 23-ე მუხლამდე, შეიცავს უფრო მეტ განცხადებებს, ვიდრე ბრძენი. ნაწილი 34, 5: 25-დან 1:29-ში მოცემულია სოლომონის ბრძნული სიტყვები, რომლებიც კოპირებულია მათ, ვინც ემსახურებოდა მეფე ეზეკიას.

მე -6 ნაწილი, რომელიც შეიცავს მთელ ოცდამეტი თავს, გვიჩვენებს აგურის სიბრძნეს. ბოლო წიგნი, რომელიც ამ წიგნის ბოლო თავისაგან შედგება, ასახავს მეფე ლემუელის ბრძნული სიტყვები სათნო მეუღლის შესახებ.

რატომ წავიკითხე
არსებობს რამდენიმე შესანიშნავი მიზეზი, რის გამოც ადამიანმა უნდა წაიკითხოს და შეისწავლოს ეს მომხიბლავი წიგნი.

იწერებოდა ანდაზებს, რომ აიძულა ადამიანი გაეგო, თუ რას ნიშნავს ღმერთის პატივისცემა და ცოდნის პოვნა (იგავნი 2: 5). ეს ასევე გააძლიერებს პიროვნებისადმი მისდამი ნდობას და მათ იმედს მისცემს, რადგან იგი მართალთათვის საბოლოო გამარჯვებას გვპირდება (იგავნი 2: 7). დაბოლოს, სიბრძნის ამ სიტყვების კითხვა უფრო ღრმა გაგებას მოგცემთ რა არის სწორი და კარგი (ლექსი 9).

ისინი, ვინც უარყოფენ იგავების ღმერთურ სიბრძნეს, დაეტოვებინათ თავიანთი არასრულყოფილი და არასრულყოფილი გაგება. მათი თქმით, შეიძლება იყოს პერვერსიული (რომაელთა 3:11 - 14). ისინი სიბნელის მაგივრად მოყვარულნი არიან, ვიდრე შუქი (იგავები 1 ინ. 1: 5 - 6, იოანე 1:19) და ისიამოვნებენ ცოდვილ ქცევას (იგავნი 2 ტიმოთე 3: 1 - 7, ებრაელები 11:25). ისინი შეიძლება იყოს მატყუარა და იცხოვრონ ტყუილი (მარკოზი 7:22, რომაელები 3:13). სამწუხაროდ, ზოგიც კი თავს იტოვებს ჭეშმარიტ დემონიზმზე (რომაელები 1:22 - 32).

ყოველივე ზემოთქმული და უფრო მეტიც, რაც ხდება, როდესაც ანდაზებს არ უსმენენ ან სერიოზულად არ იღებენ!