მარიჯა მეჯუჯორე: მე გეტყვით, რატომ გამოჩნდა მადონა ამდენი ხანი

კითხვა: ღვთისმშობელი დღესაც აქ იმყოფება, მიუხედავად იმისა, რომ ბევრს აინტერესებს: რას აკეთებს?, რატომ ჩნდება ამდენ ხანს?

პასუხი: „ყოველთვის ვამბობ: ღვთისმშობელს გვიყვარს და ამიტომ ჩვენთანაა და სურს, კონკრეტულ გზაზე, ყოველი ქრისტიანის გზაზე გაგვიძღვოს; არა გარდაცვლილი ქრისტიანისა, არამედ აღმდგარი ქრისტიანისა, რომელიც დღითი დღე ცხოვრობს იესოსთან. ერთხელ რომის პაპმა განაცხადა, რომ თუ ქრისტიანი არ არის მარიანი, ის არ არის კარგი ქრისტიანი; ამიტომ ჩემი სურვილია, რომ შეგიყვაროთ მადონა იმ მომენტებზე ფიქრით, როდესაც ჩვენ შეგვიყვარდა იგი. მახსოვს, ერთხელ მადონამ გვთხოვა, რომ ღამის განმავლობაში ცხრა საათისთვის ლოცვა გაგვეკეთებინა. დღეები და ასე წავედით მოჩვენების ბორცვზე და 2,30 საათზე ის გამოჩნდა.

იმ ცხრა დღის განმავლობაში, ჩვენ ხილვატორებმა სხვა ადამიანებთან ერთად შევთავაზეთ ნოვენა ღვთისმშობლის განზრახვის მიხედვით. ღვთისმშობელი 2,30-ზე გამოჩნდა, მაგრამ ჩვენ და იქ შეკრებილი ხალხი მაინც დავრჩით მისი მადლობის სათქმელად. რადგან ბევრი ლოცვა არ ვიცოდით, გადავწყვიტეთ თითოეულს გვეთქვა მამაო ჩვენო, გილოცავ მარიამს და დიდება მამას; ასე გავათენეთ დილის 5-6 საათამდე. ნოვენას დასასრულს ღვთისმშობელი ძალიან ბედნიერი გამოჩნდა, მაგრამ ყველაზე ლამაზი ის იყო, რომ მასთან ერთად იმდენი ანგელოზი იყო, პატარა და დიდი. ჩვენ ყოველთვის ვაკვირდებოდით, რომ როდესაც მადონა ანგელოზებთან ერთად ჩამოდის, თუ ის მოწყენილია, ანგელოზებიც მოწყენილი არიან, მაგრამ თუ ის ბედნიერია, მათი სიხარულის გამოხატვა კიდევ უფრო მძაფრია, ვიდრე მადონას. იმ დროს ანგელოზები ძალიან ბედნიერები იყვნენ. გამოჩენის მომენტში ჩვენთან მყოფმა მთელმა ბრბომ დაინახა ვარსკვლავების დიდი რაოდენობა და ასე სერიოზულად დაიჯერა მარიამის ყოფნა. მეორე დღეს, როცა მრევლს მივედით, მრევლის მღვდელს ვუთხარით რაც მოხდა, მან გვითხრა, რომ წინა დღეს მადონა დეგლი ანჯელის დღესასწაული იყო! ამ გამოცდილების ისტორიის საშუალებით მინდა შემოგთავაზოთ მისი ყველაზე მნიშვნელოვანი გზავნილები: ლოცვა, მოქცევა, მარხვა...

ღვთისმშობელი ითხოვს ლოცვას, მაგრამ ლოცვის წინ კი ის ითხოვს მოქცევას; ღვთისმშობელი გვთხოვს, რომ დავიწყოთ ლოცვა, რათა ჩვენი ცხოვრება ლოცვა გახდეს. მახსოვს ის დრო, როდესაც ღვთისმშობელმა გვთხოვა, სამი საათი დაეთმოთ იესოს და ჩვენ ვუთხარით: "ეს ცოტა ზედმეტია?" ღვთისმშობელმა გაიღიმა და უპასუხა: "როდესაც მოდის შენი მეგობარი, რომელიც მოგწონს, შენ ყურადღებას არ აქცევ მასზე დახარჯულ დროს". ასე რომ, მან მოგვიწვია, რომ ჩვენი უდიდესი მეგობარი გამხდარიყო იესო. პირველი ლოცვა, რომელიც ჩვენ მასთან ერთად ვთქვით, იყო შვიდი პატერ, სეტყვა და დიდება მრწამსით. შემდეგ ნელ-ნელა სთხოვა როსარი; შემდეგ სრული როსარი და ბოლოს გვთხოვა, რომ ჩვენი ლოცვა დასრულებულიყო წმინდა წირვით. ღვთისმშობელი არ გვაიძულებს ვილოცოთ, ის მოგვიწოდებს, გადავაქციოთ ჩვენი ცხოვრება ლოცვად, მას სურს, რომ ვიცხოვროთ ლოცვით, რათა ჩვენი ცხოვრება გახდეს უწყვეტი შეხვედრა ღმერთთან, ღვთისმშობელი მოგვიწოდებს, მივცეთ მხიარული ჩვენება ჩვენი ცხოვრებით; ამიტომ, როდესაც ვლაპარაკობ, ვცდილობ გადმოვცე ის სიხარული, რომელსაც განვიცდი მადონასთან ერთად, რადგან მისი აქ ყოფნა მეჯუგორჯეში არ არის დასჯის ან სევდის ჩვენება, არამედ სიხარულისა და იმედის ჩვენება. ამიტომაც ჩნდება მადონა ამდენ ხანს. ერთხელ მრევლისადმი მიწერილ შეტყობინებაში მან თქვა: "თუ საჭიროება იქნება, ყველა სახლის, ყველა ოჯახის კარზე დავაკაკუნებ". მე ვხედავ ბევრ მომლოცველს, რომლებიც თავიანთ სახლებში დაბრუნებულნი გრძნობენ მოქცევის საჭიროებას; რადგან თუ მე გავაუმჯობესებ ჩემს ცხოვრებას, ჩემი ოჯახის ცხოვრება და ხარისხი გაუმჯობესდება და სამყაროს ცხოვრება გაუმჯობესდება და ჩვენ ვიწყებთ იმის გაცნობიერებას, რასაც წმინდა წერილი ითხოვს ჩვენგან, ანუ ყველა ხდება მიწის ნათელი და მარილი. ღვთისმშობელი გვეძახის განსაკუთრებულად, რათა თითოეულმა ჩვენგანმა მთელი ძალით დაიწყოს მისი მხიარული მოწმე.