პადრე პიო თავის წერილებში მეურვის ანგელოზზე საუბრობს: ის ამბობს ის

პადრე პიოსადმი რაფაელინა ცერაზესადმი, რომელიც 20 წლის 1915 აპრილს მიწერა, წმიდა ამაღლებს ღვთის სიყვარულს, რომელმაც ადამიანს ისეთი დიდი საჩუქარი გადასცა, როგორც მეურვე ანგელოზმა:
«ო რაფაელინა, რა მანუგეშებელია იმის ცოდნა, რომ ჩვენ ყოველთვის ციური სულის ხელში ვართ, ვინც კი არ მიგვატოვებს (საოცარი რამ!) იმ საქციელით, რომელსაც ღმერთს ვეზიზღებით! რა ტკბილია ეს დიდი ჭეშმარიტება მორწმუნე სულისთვის! მაშ, ვის შეიძლება ეშინოდეს მორწმუნე სული, რომელიც ცდილობს იესოს შეყვარებას, ყოველთვის თან ჰყავს ასეთი გამორჩეული მეომარი? ან იქნებ ის იმ მრავალთაგანი არ იყო, ვინც ანგელოზ წმიდა მიქაელთან ერთად ემპირიანში იცავდა ღვთის პატივს სატანისა და ყველა სხვა მეამბოხე სულის წინააღმდეგ და საბოლოოდ შეამცირა ისინი ზარალის ნიშნად და კვლავ ჯოჯოხეთში ჩააბარა?
იცოდეთ, რომ ის ჯერ კიდევ ძლიერია სატანის და მისი თანამგზავრების წინააღმდეგ, მისი საქველმოქმედო განადგურება არ მომხდარა და არც ის შეძლებს ჩვენს დაცვას. კარგი ჩვევა გააკეთე, რომ ყოველთვის იფიქრო მასზე. ჩვენთან ახლოს არის ზეციური სული, რომელიც აკვანიდან საფლავამდე არასოდეს გვიშვებს მყისიერად, გვიბიძგებს, გვიცავს მეგობრის, ძმის მსგავსად, ყოველთვის უნდა წარმატების მისაღწევად ნუგეშინისცემა, განსაკუთრებით იმ საათებში, რომლებიც ჩვენთვის ყველაზე სამწუხაროა .
იცოდე, რაფაელ, რომ ეს კეთილი ანგელოზი შენთვის ლოცულობს: ის ღმერთს სთავაზობს შენს კეთილ საქმეებს, რასაც აკეთებ, შენს წმიდა და სუფთა სურვილებს. იმ საათებში, რომელშიც, როგორც ჩანს, მარტო ხართ და მიტოვებული ხართ, ნუ ჩივით, რომ არ გაქვთ მეგობრული სული, ვისთანაც შეგიძლიათ გახსნათ და მის ტკივილებს მიაყენოთ იგი: ქველმოქმედებისთვის, ნუ დაივიწყებთ ამ უხილავ თანამებრძოლს, ყოველთვის იმყოფებით თქვენს მოსასმენად, ყოველთვის მზადაა კონსოლი.
ო ლაღი ინტიმურობა, ნეტარ კომპანიავ! ანდა ყველამ რომ იცოდეს როგორ უნდა გაიგოს და დააფასოს ეს უდიდესი საჩუქარი, რომელიც ღმერთმა კაცობრიობისადმი სიყვარულის გამო, მოგვცა ეს ციური სული! ხშირად გახსოვდეთ მისი ყოფნა: საჭიროა მისი გამოსწორება სულის თვალით; მადლობა მას, ილოცე. ის ისეთი დელიკატური, ისეთი მგრძნობიარეა; პატივი სცეს მას. მუდმივად გეშინოდეთ მისი მზერა სიწმინდის შეურაცხყოფისა. ხშირად მიმართეთ ამ მფარველ ანგელოზს, ამ სასარგებლო ანგელოზს, ხშირად იმეორებთ ლამაზ ლოცვას: "ღვთის ანგელოზი, რომელიც ჩემი მფარველია, ზეციერი მამის სიკეთემ დაგანდო, გამანათლე, დამიცავი, ახლავე და ყოველთვის წარმართე" (ეპ. II, გვ. 403-404).

ქვემოთ მოცემულია ფრაგმენტი 29 წლის 1911 ნოემბერს ვენაფროს მონასტერში პადრე პიოს მიერ განცდილი ექსტაზიდან, რომელშიც წმინდანი ესაუბრება თავის მფარველ ანგელოზს:
«, ღმრთის ანგელოზო, ჩემო ანგელოზო... შენ არ ხარ ჩემს პატიმრობაში?... ღმერთმა მოგცა! არსება ხარ?... ან ქმნილება ხარ თუ შემოქმედი... შემოქმედი ხარ? არა ასე არსება ხარ და კანონი გაქვს და უნდა დაემორჩილო... გვერდით უნდა დარჩე, ან გინდა, ან არ გინდა... რა თქმა უნდა... და ის იწყებს. იცინის... რა არის სიცილი? ... მითხარი რამე... უნდა მითხრა... ვინ იყო გუშინ დილით აქ?... და სიცილს იწყებს... შენ უნდა მითხრა... ვინ იყო ის?... ან მკითხველი თუ მცველი... კარგად მითხარი... იქნებ ის იყო მათი პატარა მდივანი?... კარგი მიპასუხე... თუ არ მიპასუხებ, მე ვიტყვი, რომ ეს იყო ერთ-ერთი იმ ოთხიდან... და ის იწყებს სიცილს... ანგელოზი იწყებს სიცილს!... მითხარი მაშინ... არ მიგატოვებ, სანამ არ მეტყვი... თუ არა, ვკითხავ იესოს... და მერე იგრძნობ!... მე არ ვეკითხები იმ დედას, იმ ქალბატონს... ვინც უყურებს. მე მწუხარებით... ის იქ არის დამთრგუნველი!... იესო, განა ასე არ არის, რომ დედაშენი გაურკვეველია?... და ის იწყებს სიცილს!... მაშ, ახალგაზრდა ბატონო (მისი მფარველი ანგელოზი), მითხარი ვინ ის იყო... და არ მპასუხობს... იქ დგას... რაღაც დანიშნულებისამებრ... მინდა ვიცოდე... რაღაც გკითხე და დიდი ხანია აქ ვარ. .. იესო, შენ მითხარი... და დიდი ხანი დასჭირდა ამის თქმას, ახალგაზრდა ბატონო!... ისე მაჩუქე!... დიახ, დიახ, მკითხველო, პატარა მკითხველო!... აბა, ჩემო ანგელოზო, გადაარჩენ თუ არა მას ომისგან, რომელსაც ჯიუტი უმზადებს მას? გადაარჩენ მას? … იესო, მითხარი, და რატომ დაუშვა? ...არ გინდა მითხრა?...მითხარი...თუ აღარ გამოჩნდები კარგი...მაგრამ რომ მოხვალ მომიწევს დაღლილობა...და ეს მამიკო... ყოველთვის თვალის კუთხით... მინდა შენს სახეს შევხედო... ყურადღებით უნდა შემომხედო... და სიცილს იწყებს... და ზურგს მაქცევს.. დიახ, იცინე... ვიცი, რომ გიყვარვარ... მაგრამ გარკვევით უნდა შემომხედო.
იესო, რატომ არ ეუბნები შენს დედას?... მაგრამ მითხარი, შენ ხარ იესო?... თქვი იესო!... კარგი! თუ შენ ხარ იესო, რატომ მიყურებს შენი დედა ასე?... მინდა ვიცოდე!...იესო, როცა ისევ მოხვალ, რაღაცები უნდა გკითხო... შენ იცი... მაგრამ ახლა მინდა მოგახსენოთ ისინი... რომელი იყო ამ დილით ის ალი გულში?... რომ არა როჟერიო (ფრ. როჟერიო იყო იმ დროს ვენაფროს მონასტერში) ვინ იყო მაგრად მომიჭირა... მერე მკითხველიც... გულს გაქცევა უნდოდა... რა იყო?... იქნებ სასეირნოდ გასვლა უნდოდა?... სხვა... და ეს წყურვილი? ... ღმერთო ჩემო... ეს რა იყო? ამაღამ, როცა მცველი და რიდერი წავიდნენ, მთელი ბოთლი დავლიე და წყურვილი არ მომიკვდა... შთანთქა... და ზიარებამდე დამიშალა... რა იყო?... მისმინე, მამიკო. , არა უშავს, რომ ასე მიყურებ... მე შენ მიყვარხარ ყველა არსებაზე მეტად დედამიწაზე და ზეცაში... იესოს შემდეგ, რა თქმა უნდა... მაგრამ მე შენ მიყვარხარ. იესო, მოვა ის ჯიუტი ამ საღამოს?... აბა, დაეხმარე იმ ორს, ვინც მეხმარება, დაიცავი, დაიცავი... ვიცი, შენ იქ ხარ... მაგრამ... ჩემო ანგელოზო, დარჩი ჩემთან! იესო, ერთი ბოლო... ნება მომეცით გაკოცო... კარგი!... რა სიტკბოა ამ ჭრილობებში!... სისხლი სდის... მაგრამ ეს სისხლი ტკბილია, ტკბილია... იესო, სიტკბო. .. წმიდაო მასპინძელო... სიყვარულო, სიყვარულო, რომელიც მაცოცხლებს, სიყვარულო, ისევ გნახავ!... ».