რომის პაპი ფრანცისკე აუქმებს წესს, რომლის თანახმად, ეკლესიაში სექსუალური ძალადობის შემთხვევები საიდუმლოდ ინახებოდა

რომის პაპმა ფრენსისმა გამოსცა ბრძანება, რომელიც მოხსნის საიდუმლოების მაღალ დონეს ბავშვებთან სექსუალური ძალადობის შემთხვევებთან დაკავშირებით, რომლებიც მოიცავს სასულიერო პირებს, ეს აქტივისტების მიერ მოთხოვნილი ნაბიჯია, როგორც კათოლიკური ეკლესიის მხრიდან ასეთი ბრალდებების შეცვლა.

კრიტიკოსების თქმით, "პაპის საიდუმლოების" პრეტენზია გამოიყენა ეკლესიის ბრალდებულებმა, რათა თავიდან აიცილონ ხელისუფლებასთან თანამშრომლობა.

პაპის მიერ სამშაბათს შემოღებულმა ზომებმა შეცვალა უნივერსალური ეკლესიის კანონი, რომელიც მოითხოვს სამოქალაქო ორგანოებისათვის საეჭვო სექსუალური ძალადობის შესახებ მოხსენებას და კრძალავს მცდელობების გაჩუმებას, ვინც აცხადებს ძალადობას ან აცხადებს, რომ იგი მსხვერპლია.

პონტიფექტმა დაადგინა, რომ ბოროტად გამოყენების შემთხვევებში ინფორმაცია ეკლესიის ლიდერებმა უნდა დაიცვან, რათა უზრუნველყონ მისი "უსაფრთხოება, მთლიანობა და კონფიდენციალობა".

მაგრამ ვატიკანის მთავარმა გამომძიებელმა სექსუალური დანაშაულების საკითხებში, მთავარეპისკოპოსმა ჩარლზ სკიკლუნამ უწოდა რეფორმას "მნიშვნელოვან გადაწყვეტილებას", რომელიც საშუალებას მისცემს უკეთეს კოორდინაციას მოახდინოს პოლიციის ძალებთან მთელ მსოფლიოში და გახსნას კომუნიკაციის ხაზები მსხვერპლებთან.

ფრენსისმა ასევე გაზარდა 14-დან 18 წლამდე ასაკი, რომლის დროსაც ვატიკანი "პორნოგრაფიულ" მედიას ბავშვთა სექსუალური ძალადობის სურათებად მიიჩნევს.

ახალი ნორმები არის კათოლიკური ეკლესიის შინაგანი კანონის ბოლო ცვლილება - პარალელური იურიდიული კოდექსი, რომელიც ავითარებს საეკლესიო სამართლიანობას სარწმუნოების საწინააღმდეგო დანაშაულისთვის - ამ შემთხვევაში, რომელიც ეხება მცირეწლოვანთა ან დაუცველ ადამიანთა სექსუალურ ძალადობას მღვდლების, ეპისკოპოსების ან კარდინალების მიერ. . ამ იურიდიულ სისტემაში ყველაზე მკაცრი სასჯელი შეიძლება განიცადოს მღვდელმა უარი თქვას ან მოხსნას სასულიერო სახელმწიფოდან.

პაპმა ბენედიქტ XVI- მ 2001 წელს მიიღო განკარგულება, რომ ამ საქმეების განხილვა უნდა განხორციელებულიყო "პაპის საიდუმლოებით", რაც ეკლესიის საიდუმლოების უმაღლესი ფორმაა. ვატიკანი დიდხანს ამტკიცებდა, რომ ასეთი კონფიდენციალურობა აუცილებელია მსხვერპლის პირადობის, ბრალდებულის რეპუტაციისა და კანონიკური პროცესის მთლიანობის დასაცავად.

ამასთან, ეს საიდუმლოება სკანდალის დამალვას ემსახურებოდა, სამართალდამცავებს ხელი არ მიუწვდებოდათ დოკუმენტებზე და არჩუმებდნენ მსხვერპლებს, რომელთაგან ბევრს ხშირად სჯეროდა, რომ "პაპის საიდუმლოება" ხელს უშლიდა მათ პოლიციაში მიემართათ თავიანთი ბოროტად გამოყენების შესახებ.

მიუხედავად იმისა, რომ ვატიკანი დიდი ხანია ცდილობდა დაჟინებით მოითხოვა, რომ ეს ასე არ იყო, ის არასოდეს მოითხოვდა ეპისკოპოსებსა და რელიგიურ უფროსებს, პოლიციისთვის შეეტყოთ სექსუალური დანაშაულების შესახებ და წარსულში მოუწოდებდა ეპისკოპოსებს, რომ ეს არ ეთქვათ.