ბრაზით სავსე მიდის მეჯუგორჯეში და ხდება არაპროგნოზირებადი, ვერასოდეს წარმოიდგენდა

ორნელა ახალგაზრდა ქალია, მოლოდინებით სავსე, მაგრამ ასევე ცხოვრებით უკმაყოფილო. ის საკუთარ თავში გრძნობს იმ სიცარიელეს და ტანჯვას, რომელიც ამდენ ბრაზს იწვევს.

ბევრი ახალგაზრდა ხშირად უსვამს საკუთარ თავს კითხვებს, განსაკუთრებით ბნელ დროს, სადაც არ იციან როგორ გაუმკლავდნენ ტანჯვას. მათ ხშირად აინტერესებთ, მართლა არსებობს თუ არა ღმერთი, რომელზეც ისინი საუბრობენ და ამჩნევს თუ არა, რომ ისინი იტანჯებიან. მაგრამ თუ ის ხვდება, რატომ არ ეხმარება მათ?

ესეც ორნელას კითხვები იყო, სანამ არ მოხდა ისეთი რამ, რამაც მთლიანად შეცვალა მისი ფიქრები და ცხოვრება.

ორნელა იპყრობს რწმენას და პოულობს ბედნიერებას

22 წლის ასაკში გოგონა მიდის მაჯუგორჯებრაზით სავსე იმ ღმერთის მიმართ, რომელმაც 9 წლის ასაკში წაართვა დედა და 19 წლის მამა. ის ღმერთი, რომელმაც არ გადაარჩინა იგი, როცა მარტო დარჩა, ანორექსიაში ჩავარდა და მისი სამყარო სიბნელისგან იყო გახვეული. და დეპრესია.

იმ დღეს ახალგაზრდულ ფესტივალზე, ორნელა ხედავს, რომ პარკი მაღლა დგას დედა ელვირა რომელიც ახალგაზრდებს ეუბნება, რომ აპატიონ თავიანთი ოჯახის ისტორია და დაამყარონ მშვიდობა წარსულთან. ამ სიტყვების მოსმენის შემდეგ, ორნელამ გადაწყვიტა ეთხოვა მარიამს, რომ ღმერთს ეპატიებინა მისთვის ეს სამწუხარო წარსული.

იქიდან მან დაიწყო რწმენის მოგზაურობა და წლების განმავლობაში განაგრძო მეჯუგორჯეში წასვლა, რათა მოესმინა ახალგაზრდების ისტორიები, სავსე თავისუფლებით, ბედნიერებითა და სიცოცხლის ნებისყოფით.

მას შემდეგ, რაც ღვთისმშობელს სთხოვს, გაეხსნა მისთვის ბედნიერების ფანჯარა, გაიგოს, თუ რა მოამზადა მისთვის ღმერთმა, გოგონა გადაწყვეტს მიატოვოს ყოველგვარი სკეპტიციზმი და დაუცველობა და გადაწყვეტს საზოგადოების ცხოვრებას მიეღო.

ახლა ორნელა თავს ახალ ადამიანად გრძნობს, მან იცის ნამდვილი ბედნიერება. ღმერთმა ხელში აიყვანა და როგორც ითხოვა, გზა უჩვენა.