რა არის ცოდვები სულიწმიდის წინააღმდეგ?

"ამიტომ მე გეუბნებით თქვენ, ყველა ცოდვა და გმობა მიეტევებათ ხალხს, მაგრამ სულის წინააღმდეგ გმობა არ მიეტევება" (მათე 12:31).

ეს არის სახარებებში ნაპოვნი იესოს ერთ-ერთი ყველაზე რთული და დამაბნეველი სწავლება. იესო ქრისტეს სახარება საფუძვლად დაედო ცოდვათა მიტევებას და იმათ გამოსყიდვას, ვინც მისდამი რწმენას აღიარებს, თუმცა აქ იესო ასწავლის უპატიებელ ცოდვას. ვინაიდან ეს არის ერთადერთი ცოდვა, რომელსაც იესო აშკარად ამბობს, რომ უპატიებელია, ეს საკმაოდ მნიშვნელოვანია. რა არის გმობა სულიწმიდის მიმართ და საიდან იცით, ეს გააკეთეთ თუ არა?

რას გულისხმობდა იესო მათეს 12-ში?
ბრმა და მუნჯი დემონზე დაჩაგრული ადამიანი მიიყვანეს იესოსთან და იესომ მყისიერად განკურნა იგი. ხალხი, ვინც ამ სასწაულს შეესწრო, გაოცებული იყო და იკითხა: "შეიძლება ეს იყოს დავითის ძე?" მათ ეს კითხვა დაუსვეს, რადგან იესო არ იყო დავითის ძე, რომელსაც ისინი მოელიან.

დავითი მეფე და მეომარი იყო და მესიაც მსგავსი იქნებოდა. ამასთან, აქ არის იესო, ხალხში დადის და მკურნალობს, ვიდრე არმიას ხელმძღვანელობს რომის იმპერიის წინააღმდეგ.

როდესაც ფარისევლებმა შეიტყვეს იესოს მიერ დემონით დაჩაგრული ადამიანის განკურნების შესახებ, მათ ჩათვალეს, რომ ის არ შეიძლება იყოს კაცის ძე, ამიტომ იგი სატანის შთამომავლობა უნდა ყოფილიყო. მათ თქვეს: "მხოლოდ ბელზებუელისგან, დემონთა მთავრისაგან, განდევნებს ამან დემონები" (მათ. 12:24).

იესომ იცოდა, თუ რას ფიქრობდნენ და მაშინვე გააცნობიერა მათი ლოგიკა. იესომ აღნიშნა, რომ გაყოფილი სამეფო ვერ იტევს და სატანას აზრი არ ექნება დემონების განდევნაზე, რომლებიც მსოფლიოში მის საქმეს ასრულებდნენ.

შემდეგ იესომ თქვა, თუ როგორ განდევნა იგი დემონებს და თქვა: ”მაგრამ თუ ღვთის სულით განდევნი დემონს, მაშინ ღვთის სამეფო მოვიდა თქვენზე” (მათე 12:28).

ამას აღნიშნავს იესო 31-ე მუხლში. სულიწმიდის გმობა არის ყოველთვის, როდესაც ვინმე სატანას მიაწერს იმას, რასაც სულიწმინდა აკეთებს. ამ ტიპის ცოდვა შეიძლება ჩაიდინოს მხოლოდ ის, ვინც სულიერი მოღვაწეობის აშკარა უარყოფით განზრახ დაადასტურა, რომ ღვთის საქმე სატანის საქმეა.

აქ მთავარია ის, რომ ფარისევლებმა იცოდნენ, რომ იესოს საქმე ღმერთმა შეასრულა, მაგრამ მათ ვერ მიიღეს, რომ სულიწმინდის მოქმედება იესოს მეშვეობით მოხდა, ამიტომ მათ ეს საქმე განზრახ მიაწერეს სატანას. სულის წინააღმდეგ გმობა მხოლოდ მაშინ ხდება, როდესაც ადამიანი შეგნებულად უარყოფს ღმერთს, თუ ადამიანი უგულებელყოფის გამო უარყოფს მას, მას პატიება მოაქვს სინანულისთვის. ამასთან, მათთვის, ვინც განიცადა ღვთის გამოცხადება, იცის ღვთის საქციელი და კვლავ უარყოფს მას და სატანას მიაწერს მის საქმეს, ეს არის ღვთის წინაშე გმობა და, შესაბამისად, მიუტევებელია.

არსებობს მრავალი ცოდვა სულის წინააღმდეგ ან მხოლოდ ერთი?
იესოს სწავლების თანახმად, მათე 12-ში, მხოლოდ ერთი ცოდვა არსებობს სულიწმინდის მიმართ, თუმცა ის შეიძლება მრავალფეროვანი იყოს. სულიწმიდის ზოგადი ცოდვა არის განზრახ სულიწმიდის მუშაობის მიკუთვნება მტრისთვის.

ამრიგად, ეს ცოდვები "მიუტევებელია"?

ზოგს გაუგებარია ცოდვა შემდეგი ფორმით ახსნით. იმისთვის, რომ ადამიანმა ასე ნათლად განიცადოს ღვთის გამოცხადება, საჭიროა დიდი უარყოფა, რომ წინააღმდეგობა გაუწიოს სულიწმინდის მუშაობას. ცოდვა შეიძლება მართლაც იყოს პატიებადი, მაგრამ ვინც უარყო ღმერთი ამგვარი დონის გამოცხადების შემდეგ, არასოდეს მოინანიებს უფლის წინაშე. ვინც არასოდეს მოინანიებს, არასდროს ეპატიება. ასე რომ, მართალია ცოდვა მიუტევებელია, მაგრამ ვინც ისეთი ცოდვა ჩაიდინა, ის იმდენად შორსაა, რომ არასდროს მოინანიებს და პირველ რიგში პატიებას ითხოვს.

ქრისტიანები, უნდა ვიდარდოთ თუ არა მიუტევებელი ცოდვის ჩადენაზე?
წმინდა წერილებში ნათქვამიდან გამომდინარე, შეუძლებელია ჭეშმარიტი კეთილსინდისიერი ქრისტიანი ღვთის სულით შეურაცხყოფას აყენებს. ერთი რომ ჭეშმარიტი ქრისტიანი იყოს, მას უკვე ეპატიება ყველა მისი დანაშაული. ღვთის წყალობით, ქრისტიანებს უკვე აპატიეს. ამიტომ, თუ ქრისტიანი სულიწმინდის გმობას შეასრულებდა, იგი კარგავდა პატიების დღევანდელ მდგომარეობას და ამით კვლავ სიკვდილით დასაჯებოდა.

ამასთან, პავლე რომაელებში გვასწავლის, რომ ”ახლა არ არის დასჯილი მათთვის, ვინც ქრისტე იესოშია” (რომაელები 8: 1). ქრისტიანს არ შეუძლია სიკვდილით დასჯა მას შემდეგ, რაც ქრისტემ გადაარჩინა და გამოისყიდა. ღმერთი არ დაუშვებს. ვისაც ღმერთი უყვარს, უკვე განიცდიდა სულიწმინდის მოღვაწეობას და არ შეუძლია მისი ნამუშევრები მიაკუთვნოს მტერს.

მხოლოდ ძალიან ერთგულ და ღმერთში დარწმუნებულ ბამპერს შეუძლია უარყოს იგი სულიწმინდის მუშაობის ნახვისა და აღიარების შემდეგ. ეს დამოკიდებულება ხელს შეუშლის ურწმუნოს, სურდეს მიიღოს ღვთის მადლი და პატიება, ეს შეიძლება მსგავსი იყოს ფარაონისთვის მიკუთვნებული გულის სიხისტისა (მაგ. გამოსვლა 7:13). იმის რწმენა, რომ სულიწმინდის მიერ იესო ქრისტეს, როგორც უფლის გამოცხადება, სიცრუეა, ეს არის ის, რაც სამუდამოდ დაგმობს ვინმეს და არ შეიძლება პატიება.

მადლის უარი
იესოს სწავლება მიუტევებელი ცოდვის შესახებ ერთ – ერთი ყველაზე რთული და სადავო სწავლებაა ახალ აღთქმაში. შოკისმომგვრელი და პირიქით ჩანს, რომ იესოს შეუძლია ნებისმიერი ცოდვა უპატიებლად გამოაცხადოს, როდესაც მისი სახარებაა ცოდვების სრული მიტევება. უპატიებელი ცოდვა არის სულიწმიდის გმობა. ეს ხდება მაშინ, როდესაც ჩვენ ვაღიარებთ სულიწმიდის საქმეს, მაგრამ ღმერთის უარყოფითად, ეს საქმე მტერს მივაწერთ.

ვინც აკვირდება ღვთის გამოცხადებას და ესმის, რომ ეს უფლის საქმეა და მაინც უარს ამბობს მასზე, მხოლოდ ამის გაკეთება ხდება, რომლის პატიება შეუძლებელია. თუ ადამიანი მთლიანად უარყოფს ღვთის მადლს და არ მოინანიებს, მას ვერასდროს მიუტევებს ღმერთი. ღმერთს რომ მიუტევოს, უფლის წინაშე უნდა მოინანიოს. ჩვენ ვლოცულობთ მათთვის, ვინც ჯერ კიდევ არ იცის ქრისტე, რათა მათ შეძლონ ღვთის გამოცხადება, ასე რომ არავინ არ ჩაიდენს მსჯავრდებულ ცოდვას.

იესო, შენი მადლი უხვადაა!