დღეს იფიქრეთ იმაზე, რაც ცხოვრებაში ყველაზე მეტ შიშსა და შფოთვას იწვევს

"მოდი, ეს მე ვარ, ნუ გეშინია!" მარკოზი 6:50

შიში ერთ-ერთი ყველაზე პარალიზებადი და მტკივნეული გამოცდილებაა ცხოვრებაში. ბევრი რამის შეგვიძლია გვეშინოდეს, მაგრამ ხშირად ჩვენი შიშის მიზეზი არის ბოროტი, რომელიც ცდილობს დაგვაკარგვინოს რწმენა და იმედი ქრისტე იესოში.

ზემოთ მოცემული სტრიქონი აღებულია იესოს შესახებ მოთხრობიდან, როდესაც მეოთხე ღამით უყურებდნენ მოციქულებს წყალს, როდესაც ისინი ქარის საწინააღმდეგოდ მიდიოდნენ და ტალღები აყრუებდნენ მათ. როდესაც მათ დაინახეს, რომ იესო წყალზე დადიოდა, შეეშინდათ. როდესაც იესომ მათთან საუბარი და ნავში ჩაჯდა, ქარი მაშინვე ჩაქრა და მოციქულები იქ „გაოცებული“ იდგნენ.

ქარიშხალი ზღვის ნავი ტრადიციულად ემსახურებოდა ჩვენი ცხოვრების ამ მოგზაურობას. უამრავი გზა არსებობს, რომლითაც ბოროტი, ხორცი და სამყარო ჩვენს წინააღმდეგ იბრძვის. ამ ამბავში იესო ნაპირიდან ხედავს მათ პრობლემებს და მიემართება მათკენ, რათა მათ დასახმარებლად მოვიდნენ. მათკენ სიარულის მიზეზი მისი გულმოწყალე გულია.

ხშირად ცხოვრების საშინელ მომენტებში, იესო არ გვავიწყდება. ჩვენ ვუბრუნდებით საკუთარ თავს და ფოკუსირდება ჩვენი შიშის მიზეზებზე. მაგრამ ჩვენი მიზანი უნდა იყოს, თავი დავაღწიოთ შიშის მიზეზებს ცხოვრებაში და ვეძებთ იესოს, რომელიც ყოველთვის გულმოწყალეა და ყოველთვის შიშისა და ბრძოლის ფონზე მიდის ჩვენკენ.

დღეს იფიქრეთ იმაზე, რაც ცხოვრებაში ყველაზე მეტ შიშსა და შფოთვას იწვევს. რა არის ის, რაც შინაგან დაბნეულობასა და ბრძოლაში გიბიძგებთ? მას შემდეგ, რაც ამოიცნობთ წყაროს, მიაქციეთ მას თვალი ჩვენი უფლისკენ. დააკვირდით, როგორ მიდის თქვენკენ ყველაფერში, რითაც ებრძვით და გეუბნებათ: "გული წაიღე, მე ვარ, ნუ გეშინია!"

უფალო, კიდევ ერთხელ მივმართავ შენს ყველაზე გულმოწყალე გულს. დამეხმარე, რომ თვალები მაღლა ავწიე შენსკენ და გადავიდე ჩემი ცხოვრებისეული შფოთისა და შიშის წყაროებიდან. შემივსე მე რწმენით და შენი იმედით და მომანიჭე გამბედაობა, რომ შენს წინაშე მთელი ნდობა მქონდეს. იესო მე მჯერა შენი.