თანამედროვე საზოგადოებაში სამოქალაქო წეს-ჩვეულება აღემატება რელიგიურს
იტალიაში სამოქალაქო ცერემონიალი აღემატება რელიგიურს. ჩვენს ქვეყანაში, ზოგიერთი სტატისტიკის თანახმად, გაირკვა, რომ სამოქალაქო ქორწინება აღემატება რელიგიურს და ეს ძირითადად განპირობებულია მეორე ქორწინებით, მაშინაც კი, თუ ეკლესიაში აღნიშნული ქორწინება უფრო ღირსეულ აქტივად რჩება, ეს მას უფრო მყარ, ღრმა და ხანგრძლივ ურთიერთობას ანიჭებს
სამოქალაქო ქორწილი. ბოლო პერიოდის განმავლობაში, იტალიურ ოჯახს დიდი ეკონომიკური კრიზისი დაატყდა თავს, რამაც ღრმად ააფორიაქა ჩვენი საზოგადოება. მონაცემებმა აჩვენა, რომ თანაცხოვრება და განშორება იზრდება
ხოლო ქორწინებები, რომლებიც ეკლესიაში აღინიშნება, მცირდება. სამაგიეროდ, სამოქალაქო ცერემონიალით აღნიშნულ ქორწილებს სჭარბობს, იმიტომაც, რომ ეკლესიაში არ შეიძლება ხელახლა დაქორწინება, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც პირველი კავშირი გაწყდა Sacra Rota- ს მიერ. დღეს მრავალი ახალგაზრდა გადაწყვეტს დაქორწინებას ხანგრძლივი თანაცხოვრების შემდეგ ან სწავლის დასრულების და კარგის პოვნის შემდეგ
სამუშაოს სტაბილურობა, შესაბამისად, ტენდენციაა, რომ მოგვიანებით ყოველთვის ხელმისაწვდომი იყოს. რელიგიის ნამდვილი ეფექტურობა ქორწინებაზე არ მთავრდება ცოლქმრული სოლიდარობით: სადღესასწაულო ღონისძიებებზე დასწრება ამცირებს ღალატის რისკს და ღმერთისკენ მიბრუნება პარტნიორისთვის ამდიდრებს ცოლ-ქმრული ურთიერთობის რელიგიურობის გრძნობას, რაც ზღუდავს აზრებს და ორგულ დამოკიდებულებებს. რა არის დღეს ისეთი უჩვეულო, რომ ერთმანეთს ჰპირდებიან, რომ ურთიერთდაჯერებულობა, რომლის შენარჩუნებაც უფრო რთულია, უფრო მეტიც იმ ღმერთის წინაშე, რომელსაც მხოლოდ მაშინ მიმართავს, თუკი ის შეეფერება? რა უფრო მეტია, ვიდრე ეკონომიკური კრიზისის გამოწვევის სიგიჟე ემოციური სტაბილურობის განახლებით? არავინ ამბობს, რომ ეს მარტივია, მაგრამ ღირს. ქრისტიანი მეუღლეების გამოწვევაა ერთად დარჩენა და დარწმუნდნენ, რომ მზარდი სიყვარული მარადიულია. ორი შეყვარებული ადამიანი ღმერთს ჰგავს და ეს ქორწინების უდიდესი და არაჩვეულებრივი სილამაზეა.