წმინდა იოანე ბოსკო და ევქარისტიული სასწაული

დონ Bosco იყო იტალიელი მღვდელი და განმანათლებელი, სალესიელთა კონგრეგაციის დამფუძნებელი. თავის ცხოვრებაში, რომელიც ეძღვნებოდა ახალგაზრდების განათლებას, დონ ბოსკო მოწმე იყო მრავალი ევქარისტიული სასწაულის, მათ შორის განსაკუთრებით მნიშვნელოვანი, რომელიც მოხდა 1848 წელს.

ევქარისტი

დონ ბოსკო ცხოვრობდა ეპოქაში, რომელშიც სიღარიბე და უმუშევრობა ფართოდ იყო გავრცელებული და მან სიცოცხლე მიუძღვნა მათ მხარდაჭერასა და განათლებას მარგინალიზებული ახალგაზრდობა. მისი განათლების ფილოსოფია დაფუძნებული იყო პრევენციაზე, ადამიანურ და ქრისტიანულ ფორმირებაზე, სიყვარულსა და გონებაზე და მისმა ნაშრომმა მნიშვნელოვანი გავლენა მოახდინა საზოგადოებასა და განათლებაზე იტალიაში და მსოფლიოს ბევრ სხვა ნაწილში.

მასპინძლების გამრავლება

ეს ამბავი სათავეს იღებს 1848, როცა წმინდა იოანე ბოსკო, ზიარების გავრცელების დროს ა 360 ერთგული მიხვდა, რომ კარავში მხოლოდ დარჩა 8 მასპინძელი.

მსვლელობისას დონ ბოსკომ შენიშნა დიდი პრობლემა: numero ხელმისაწვდომი მასპინძლები არასაკმარისი იყო მორწმუნეების მოთხოვნილებების დასაკმაყოფილებლად. თუმცა დონ ბოსკომ სიტუაციის დანებების ნაცვლად გადაწყვიტა ლოცვა და ღვთის ნებას მიენდო, ასეც მოიქცა და მოულოდნელად მასპინძლები გამრავლდნენ გასაკვირია, რომ საკმარისია მთელი დამსწრე ხალხის შესანახი.

დონ ბოსკო და ახალგაზრდები

ჯოზეფ ბუზეტი, რომელიც გახდა ერთ-ერთი პირველი სალეზიელი მღვდელი, იმ დღეს მესა მსახურობდა და როცა დონ ბოსკო დაინახა გამრავლება მასპინძლებს და ზიარებას ურიგებენ 360 ბიჭს, ის ემოციებისგან ცუდად გრძნობდა თავს. 

დონ ბოსკომ იმ შემთხვევაში თქვა, რომ გააკეთა ა sogno. უამრავი ხომალდი აწარმოებდა ბრძოლას ზღვაზე ერთი გემის წინააღმდეგ, ეკლესიის სიმბოლო. გემი რამდენჯერმე დაარტყა, მაგრამ ყოველთვის გამარჯვებული გამოდიოდა. Ხელმძღვანელობით რომის პაპი, მიმაგრებულია ორ სვეტზე. პირველს თავზე ჰქონდა ვაფლი წარწერით "Salus კრედიტი"ქვემოთ იყო უბიწოების ქანდაკება წარწერით"Auxilium Christianorum".

მასპინძლების გამრავლების ისტორია ბევრ რამეს გვასწავლის, მათ შორისრწმენის მნიშვნელობა, ლოცვა და თავდადება სხვებისთვის. სამყაროში, სადაც ხშირად ვხვდებით სასოწარკვეთილებასა და სასოწარკვეთას, უნდა გვახსოვდეს, რომ რწმენა შეიძლება იყოს ერთი ძალისა და იმედის წყაროშეუძლია სირთულეების გადალახვა.