1 თებერვლის დღის წმინდა: დანიის მფარველი წმინდა ანსგარის ისტორია
”ჩრდილოეთის მოციქულს” (სკანდინავიას) ჰქონდა იმედგაცრუება, რომ გამხდარიყო წმინდანი და მან ეს გააკეთა. იგი ბენედიქტელი გახდა საფრანგეთში, კორბიში, სადაც სწავლობდა. სამი წლის შემდეგ, როდესაც დანიის მეფემ მოიცვა, ანსგარი იმპერიაში სამწლიანი მისიონერული სამუშაოდ გაემგზავრა, მაგრამ წარუმატებლად დასრულდა. შვედეთმა ქრისტიანი მისიონერები ითხოვა და ის იქ წავიდა, მეკობრეების ტყვეობაში და სხვა სირთულეებთან ერთად. ორ წელიწადზე ნაკლებ დროში მას დაუძახეს, რომ გახდეს ნიუ კორბის (კორვეის) აბატი და ჰამბურგის ეპისკოპოსი. რომის პაპმა მას სკანდინავიის მისიების ლეგატად აქცია. ჩრდილოეთ სამოციქულო სახსრები შეჩერდა იმპერატორ ლუისის სიკვდილით. ჰამბურგში 13 წლის მუშაობის შემდეგ, ანსგარმა დაინახა, რომ იგი მიწასთან გაასწორეს ჩრდილოეთელთა შეჭრით; შვედეთი და დანია წარმართობას დაუბრუნდნენ.
იგი ხელმძღვანელობდა ახალ სამოციქულო საქმიანობას ჩრდილოეთში, მოგზაურობდა დანიაში და ეხმარებოდა სხვა მეფის მოქცევაში. წილისყრის უცნაური მიზანშეწონილობით, შვედეთის მეფემ ქრისტიანი მისიონერების დაბრუნების უფლება მისცა.
ანსგარის ბიოგრაფები აღნიშნავენ, რომ ის იყო არაჩვეულებრივი მქადაგებელი, თავმდაბალი და ასკეტი მღვდელი. იგი ერთგული იყო ღარიბებისა და ავადმყოფებისათვის, მან მიბაძა უფალს, ფეხები დაიბანა და სუფრასთან ემსახურა. იგი მშვიდობიანად გარდაიცვალა ბრემენში, გერმანიაში, მოწამეობრივი სურვილის შესრულების გარეშე.
მისი სიკვდილის შემდეგ შვედეთი კვლავ წარმართი გახდა და ასე დარჩა მისიონერების მოსვლამდე ორი საუკუნის შემდეგ. Sant'Ansgar იზიარებს თავის ლიტურგიულ დღესასწაულს San Biagio– ს 3 თებერვალს.
ანარეკლი
ისტორია აღწერს იმას, თუ რას აკეთებენ ადამიანები და არა ის, თუ რა არიან ისინი. მიუხედავად ამისა, ანსგარის მსგავსი მამაკაცებისა და მამაკაცების გამბედაობა და სიმტკიცე მხოლოდ თავდაპირველ მამაც და მონდომებულ მისიონერთან კავშირის მყარი საფუძველი შეიძლება იყოს. ანსგარის ცხოვრება კიდევ ერთი შეხსენებაა იმისა, რომ ღმერთი წერს მრუდე ხაზებით. ქრისტე თავისებურად ზრუნავს მოციქულის მოქმედებაზე; მას ჯერ თავად მოციქულთა სიწმინდე აინტერესებს.