21 თებერვლის დღის წმინდა: სან პიეტრო დამიანოს ისტორია

ალბათ იმიტომ, რომ იგი ობოლი იყო და მისმა ერთ-ერთმა ძმამ ცუდად მოექცა, პიეტრო დამიანი ძალიან კარგი იყო ღარიბების მიმართ. მისთვის ნორმალური იყო სუფრასთან ორი ან ორი ღარიბი ადამიანი ჰყავდა და მას სიამოვნებით ეხმარებოდა მათ საჭიროებებს.

პიეტრო გადაურჩა ძმის სიღარიბესა და უგულებელყოფას, როდესაც მისმა სხვა ძმამ, რავენას დეკანოზმა, იგი თავისი ფრთის ქვეშ აიყვანა. მისმა ძმამ იგი კარგ სკოლებში გაგზავნა და პეტრე გახდა პროფესორი. უკვე იმ დღეებში პეტრე ძალიან მკაცრი იყო საკუთარი თავის მიმართ. ტანსაცმლის ქვეშ მაისური ეცვა, მკაცრად მარხულობდა და ლოცვაში ბევრ საათს ატარებდა. მალე მან გადაწყვიტა დაეტოვებინა სწავლება და მთლიანად მიეძღვნა ლოცვა ლონდონში, ბენეტიქელებთან სან რომუალდოს რეფორმის ფონტე აველანაში. ორი ბერი მოღვაწეობაში ცხოვრობდა. პეტრეს ისე სურდა ლოცვა და ისე ცოტა ეძინა, რომ მალე მძიმე უძილობა განიცადა. მან დაინახა, რომ ფრთხილად უნდა იყო საკუთარ თავზე ზრუნვა. როდესაც იგი არ ლოცულობდა, მან ბიბლია შეისწავლა.

აბატმა ბრძანა, რომ პიეტროს მიჰყვა მისი სიკვდილი. აბატმა პიეტრომ დააარსა კიდევ ხუთი მოღვაწენი. მან თავის ძმებს მოუწოდა ლოცვისა და განმარტოების ცხოვრებაში და თავისთვის მეტი არაფერი უნდოდა. წმინდა საყდარს პერიოდულად უწოდებდა მას, რომ ყოფილიყო მშვიდობისმყოფელი ან პრობლემის მოგვარება, ორ სადავო სააბატოს ან სასულიერო პირს ან მთავრობის წარმომადგენელს შორის რომში გარკვეულ უთანხმოებაში. დაბოლოს, პაპმა სტეფანე IX- მ პეტრე დანიშნა ოსტიის კარდინალ-ეპისკოპოსად. იგი ბევრს მუშაობდა სიმონის მოსასპობად - საეკლესიო ოფისების შეძენისთვის - და უბიძგებდა თავის მღვდლებს, შეესრულებინათ ცოლქმრობა და ეპარქიულ სამღვდელოებსაც მოუწოდებდა ერთად ეცხოვრათ და დაგეგმილიყო ლოცვა და რელიგიური დაცვა. მას სურდა პრიმიტიული დისციპლინის აღდგენა რელიგიურ და მღვდლებს შორის, გააფრთხილა უსარგებლო მოგზაურობის, სიღარიბის დარღვევისა და ზედმეტად კომფორტული ცხოვრების წინააღმდეგ. მან ბეზანსონის ეპისკოპოსსაც კი მისწერა პრეტენზია, რომ კანონები იჯდნენ, როდესაც ისინი საღვთო სამსახურში ფსალმუნებს მღეროდნენ.

მას მრავალი წერილი აქვს დაწერილი. მათგან დაახლოებით 170 არის, ჩვენ ასევე გვაქვს მისი 53 ქადაგება და შვიდი სიცოცხლე, ან ბიოგრაფია, რომლებიც მან დაწერა. მან თავის ნამუშევრებში უპირატესობა მისცა მაგალითებს და მოთხრობებს, ვიდრე თეორიას. მის მიერ დაწერილი საეკლესიო ოფისები ლათინურად მისი სტილისტის ნიჭზე მეტყველებს. იგი ხშირად ითხოვდა პენსიაზე წასვლას ოსტიის კარდინალ-ეპისკოპოსად და ბოლოს პაპი ალექსანდრე II თანხმდებოდა. პეტრე ბედნიერი იყო, რომ კიდევ ერთხელ გახდა ბერი, მაგრამ მას მაინც მოუწოდეს ემსახურა პაპის ლეგატად. რავენაში მსგავსი პოსტიდან დაბრუნების შემდეგ მას სიცხე დაეუფლა. მის გარშემო შეკრებილ ბერებს საღვთო ოფისის კითხვისას, იგი გარდაიცვალა 22 წლის 1072 თებერვალს. 1828 წელს იგი გამოცხადდა ეკლესიის ექიმად.

ანარეკლი: პეტრე რეფორმატორი იყო და ის რომ დღეს ცოცხალი ყოფილიყო, იგი უდავოდ ხელს შეუწყობდა ვატიკან II- ის ინიცირებულ განახლებას. იგი ასევე მიესალმება ლოცვის ხაზგასმულ ყურადღებას, რასაც აჩვენებს მღვდლების, რელიგიური და ერისკაცთა რიცხვი, რომლებიც რეგულარულად იკრიბებიან ლოცვისთვის, აგრეთვე ლოცვის სპეციალური სახლები, რომლებიც ახლახანს დაარსდა მრავალი რელიგიური საზოგადოების მიერ.