ყველა სათნოება და ყველა მადლი ღვთისმშობლის წელში ინახება

„განსაკუთრებით სამი რამ მომეწონა ჩემს ძეს“, უთხრა ღვთისმშობელმა პატარძალს: „თავმდაბლობა, იმდენად, რომ არავინ, არც ერთი ანგელოზი და არც ერთი ქმნილება არ ყოფილა ჩემზე თავმდაბალი; - მორჩილებით გამოვირჩეოდი, რადგან ყველაფერში ვცდილობდი დავემორჩილო ჩემს ძეს; - უმაღლესი ხარისხის ქველმოქმედება მქონდა და ამისთვის სამჯერ დიდი პატივი მომცეს მის მიერ, რადგან პირველ რიგში ანგელოზებმა და ადამიანებმა მიიღეს პატივი, იმდენად, რომ არ არსებობს ღვთაებრივი სათნოება, რომელიც არ ანათებს. ჩემში, თუმცა ის არის ყველაფრის საწყისი და შემოქმედი. მე ვარ ის არსება, რომელსაც მან უფრო დიდი მადლი მიანიჭა, ვიდრე ყველა სხვა ქმნილებას. მეორეც, მე მივიღე დიდი ძალა, ჩემი მორჩილების წყალობით, იმდენად, რამდენადაც არ არსებობს ცოდვილი, თუმცა კორუმპირებული, რომელიც არ მიიღებს მის პატიებას, თუ მომმართავს მონანიებული გულით და გამოსწორების მტკიცე გადაწყვეტილებით. მესამე, ჩემი ქველმოქმედებით, ღმერთი ისე უახლოვდება ჩემთან, რომ ვინც ხედავს ღმერთს, მხედავს მე და ვინც მხედავს, შეუძლია ჩემში დაინახოს, როგორც სხვებზე უფრო სრულყოფილ სარკეში, ღვთაებრიობა და ადამიანობა. და მე ღმერთში; სინამდვილეში, ვინც ღმერთს ხედავს, მასში სამ პიროვნებას ხედავს; და ვინც მხედავს, ხედავს სამ პიროვნებას, რადგან უფალმა ჩამკეტა საკუთარ თავში ჩემი სულით და ჩემი სხეულით და შემავსო ყველა სახის სათნოებით, იმდენად, რომ ღმერთში არ არსებობს სათნოება, რომელიც არ ანათებს. მე, თუმცა ღმერთი მამაა და ყველა სათნოების ავტორი. როდესაც ორი სხეული ერთიანდება, ერთი იღებს იმას, რასაც მეორე იღებს: იგივე ხდება ჩემსა და ღმერთს შორის, რადგან მასში არ არის ისეთი სიტკბო, რაც ასე არ შეიძლება ითქვას ჩემში, როგორც მას, ვისაც კაკლის მარცვალი აქვს და ნახევარს აძლევს. სხვა. ჩემი სული და სხეული უფრო სუფთაა ვიდრე მზე და უფრო მბზინავი ვიდრე სარკე. ისევე, როგორც სარკეში ჩანს სამი ადამიანი, თუ ისინი იმყოფებოდნენ, ასევე შესაძლებელია ჩემს სიწმინდეში დავინახოთ მამა, ძე და სულიწმიდა, რადგან ძე ჩემს მუცელში ვატარებდი; ახლა ეს ჩანს ჩემში ღმერთთან და კაცობრიობასთან, როგორც სარკეში, რადგან მე ვარ სავსე დიდებით. მაშ, ეცადე, ჩემი შვილის მეუღლევ! მივყვე ჩემს თავმდაბლობას და არავის ვუყვარდე ჩემი ძის გარდა“. წიგნი I, 42