დღევანდელი სახარება 25 წლის 2020 მარტი კომენტარით

იესო ქრისტეს სახარებიდან, ლუკა 1,26-38.
ამ დროს ღმერთმა ანგელოზი გაბრიელი გაგზავნა გალილეის ქალაქში, რომელსაც ერქვა ნაზარეთი,
ქალწულთან შედარებით, რომელიც დავითის სახლიდან უღალატა მას, რომელსაც იოსები ერქვა. ქალწულს მარიას ეძახდნენ.
შესვლისთანავე, მან თქვა: "მე მივესალმები თქვენ, მადლი სავსე. უფალი თქვენთანაა".
ამ სიტყვებზე იგი შეწუხდა და დაინტერესდა, რა მნიშვნელობა ჰქონდა ასეთი მისალმებას.
ანგელოზმა უთხრა მას: «ნუ გეშინია, მარიამ, რადგან ღვთის წყალობით იპოვნე.
აჰა, თქვენ დააპატიმრებთ ვაჟს, გააჩინებთ მას და მას იესო უწოდებთ.
იგი დიდებული იქნება და უწოდებს უზენაესი ძე; უფალი ღმერთი მას მამამისის, დავითის ტახტს მისცემს
და იგი სამუდამოდ მეფობს იაკობის სახლს და მისი მეფობა არ დასრულდება. ”
შემდეგ მარიამმა ანგელოზს უთხრა: - როგორ არის ეს შესაძლებელი? კაცი არ ვიცი ».
ანგელოზმა უპასუხა: ”სულიწმიდა დაგიბრუნდება თქვენზე, უზენაესი ძალა თქვენ ჩრდილს გადააგდებს თქვენზე. ის, ვინც იბადება, წმინდა იქნება და ღვთის ძე ეწოდება.
იხილეთ: ელიზაბეტ, თქვენი ნათესავი, ასევე დაორსულდა ვაჟი სიბერეში და ეს უკვე მეექვსე თვეა, რაც ყველამ თქვა სტერილურად:
არაფერი შეუძლებელია ღმერთისთვის ».
შემდეგ მარიამმა თქვა: "აი, მე ვარ, მე ვარ უფლის ასული. ნება მიბოძეთ ის, რაც თქვით."
და დატოვა ანგელოზმა.

ლოსანის წმიდა Amedeo (1108-1159)
ცისფერყანელი ბერი, შემდეგ ეპისკოპოსი

საქორწინო ჰომილია III, SC 72
სიტყვა ღვთისმშობლის საშვილოსნოში დაეშვა
სიტყვა თვითონ მოვიდა და დაეშვა მასზე ქვემოთ, როდესაც იგი ხორცი გახდა და ჩვენში დაიმკვიდრა (შდრ. ინ. 1,14:2,7), როდესაც მან თავი ჩამოიცვა და მონა მიიღო. შდრ. ფილ XNUMX). მისი გაშიშვლება წარმოშობა იყო. ამასთან, იგი ისე ჩამოვიდა, რომ თავი არ მოაკლდა, იგი გახდა ხორცი, სიტყვა აღარ შეუწყვეტია და კაცობრიობა არ აკლდა, მისი დიდებულების დიდება. (...)

ისევე, როგორც მზის ბრწყინვალება ჭიქაში შეღწევის გარეშე, და როგორც მზერა ეცემა სუფთა და მშვიდი სითხეში, მისი განცალკევების გარეშე ან მისი გაყოფის გარეშე, ყველაფრის ფსკერზე გამოსაკვლევად, ასევე ღვთის სიტყვა შევიდა ქალწულთა საცხოვრისში და გამოვიდა ხოლო ღვთისმშობლის მკერდი დახურული დარჩა. (…) უხილავი ღმერთი ხილული ადამიანი გახდა; ის, ვინც ვერ განიცდიდა და ვერც მოკვდებოდა, თავი იჩინა ტანჯვად და მოკვდავად. ის, ვინც ჩვენი ბუნების საზღვრებს გაურბის, სურდა იქ ჩაეფლო. იგი დედის საშვილოსნოში იკეტება, რომლის განუმეორებლობა მოიცავს მთელ ცასა და დედამიწას. ის, ვისაც ზეციერი ცა ვერ შეიცავს, მარიამს საშვილოსნოში ჩაეხუტა იგი.

თუ თქვენ ეძებთ როგორ მოხდა, მოუსმინეთ მთავარანგელოზს, რომელიც მარიამს აუხსნის საიდუმლოს გაშლას, ამ თვალსაზრისით: "სულიწმინდა მოვა თქვენზე, უზენაესის ძალა დაჩრდილავს თქვენ" (ლკ. 1,35). (…) იმიტომ, რომ სასურველია ყველასა და უპირველეს ყოვლისა, თქვენ ის, ვინც ავირჩიეთ ასე, რომ მადლის სისავსით აჯობებთ ყველას, ვინც თქვენს წინაშე ან მის შემდეგ იყვნენ ან იქ იქნებიან.