ვიკა მეჯუჯორე: რატომ ვცდილობთ ყურადღებით?
ვიკა მეჯუჯორე: რატომ ვცდილობთ ყურადღებით?
ინტერვიუ ალბერტო ბონიფაციო - თარჯიმანი დასი ჯოსიპა 5.8.1987
დ. რას გვირჩევს ჩვენი ქალბატონი ყველა სულის საკეთილდღეოდ?
ა. ჩვენ, ჭეშმარიტად უნდა შევცვალოთ, დავიწყოთ ლოცვა; და ჩვენ, ლოცვის დაწყებისთანავე, აღმოვაჩენთ იმას, რაც მას სურს ჩვენგან, სად წაიყვანს მას. ამის გარეშე ლოცვის დაწყება, უბრალოდ გულით გახსნა, ჩვენ ვერც კი გავიგებთ რა სურს მას ჩვენგან.
დ. ჩვენი ქალბატონი ყოველთვის ამბობს, რომ კარგად ილოცო, გულით ილოცო, ბევრი ილოცო. მაგრამ ის ასევე არ გვეუბნება ხრიკებს, რომ ვისწავლოთ ასე ლოცვა? იმიტომ, რომ მუდამ ყურადღებას მაპყრობს ...
ეს შეიძლება იყოს: ღვთისმშობელს, რა თქმა უნდა, გვსურს, ბევრი ვილოცოთ, მაგრამ სანამ ბევრს და გულწრფელად ვილოცებთ, უნდა დავიწყოთ და დავიწყოთ იმით, რომ შენს გულში და პიროვნებაში უფლის წინაშე ჩუმად იკავებ ადგილს, ვცდილობთ თავი გავათავისუფლოთ ყველაფრისგან. ეს გაწუხებს ამ კონტაქტის ქონასა და ლოცვაში. როდესაც ასე თავისუფლები ხართ, შეგიძლიათ დაიწყოთ ლოცვა პირდაპირ გულიდან და თქვათ "მამაო ჩვენო". შეგიძლიათ რამდენიმე ლოცვა თქვათ, მაგრამ გულით თქვით. მოგვიანებით, ნელა, როდესაც ამ ლოცვებს წარმოთქვამთ, თქვენი სიტყვები, რომლებსაც ამბობთ, თქვენი ცხოვრების ნაწილი ხდება, ასე რომ ლოცვის სიხარული გექნებათ. შემდეგ, შემდეგ, ის გახდება ბევრი (ეს არის: თქვენ შეგიძლიათ ბევრი ილოცოთ).
დ. ბევრჯერ ლოცვა არ შემოდის ჩვენს ცხოვრებაში, ასე რომ, ჩვენ გვაქვს ლოცვის მომენტები, რომლებიც მთლიანად მოწყვეტილია მოქმედებას, ისინი არ გადათარგმნიან მათ ცხოვრებაში: როგორ არის შესაძლებელი დაგვეხმაროს ამ მეხსიერების შექმნაში? რადგან ჩვენი არჩევანი ხშირად ეწინააღმდეგება წინა ლოცვას.
ა. აქ, ალბათ, ჩვენ უნდა დავრწმუნდეთ, რომ ლოცვა ნამდვილად გახდება სიხარული. როგორც ლოცვა სიხარულია ჩვენთვის, ასევე შრომაც შეიძლება გახდეს სიხარული ჩვენთვის. მაგალითად, თქვენ ამბობთ: ”ახლა მეჩქარება სალოცავი, რადგან იმდენი საქმე მაქვს გასაკეთებელი”, ეს იმიტომ, რომ ძალიან გიყვარს ეს საქმე და უფალთან ყოფნაზე ნაკლები გიყვარს. თქვენ გულისხმობთ, რომ გარკვეული ძალისხმევა და გარკვეული ვარჯიში უნდა გააკეთოთ. თუ თქვენ ნამდვილად გიყვართ უფალთან ყოფნა, იმდენი გიყვართ მასთან საუბარი, ჭეშმარიტად ლოცვა სიხარული ხდება, საიდანაც თქვენი ყოფა, საქციელი, შრომა გაისმება.
დ. როგორ დავარწმუნოთ სკეპტიკოსები, ვინც მასხრად აგდებს?
რ. სიტყვებით ვერასდროს დაარწმუნებ მათ; და არც სცადოთ დაიწყოს; მაგრამ შენი ცხოვრებით, შენი სიყვარულით და მუდმივი ლოცვით მათ მიმართ მათ დაარწმუნებ შენი ცხოვრების რეალობაში.
წყარო: Echo of Medjugorje n. 45