30 маусымдағы Қасиетті Рим шіркеуінің алғашқы шәһидтері

Рим шіркеуінің тарихындағы алғашқы шәһидтер

Исаның өлімінен шамамен он жыл өткен соң Римде христиандар болды, бірақ олар «басқа ұлттардың елшісі» (Римдіктерге 15:20). 57-58 жылдары өзінің ұлы хатын жазған кезде, Пауыл оларға әлі келген жоқ

Римде көптеген еврей халқы болды. Мүмкін, яһудилер мен христиандық еврейлердің арасындағы қайшылықтың салдарынан император Клавдиус барлық еврейлерді б.з.д. 49-50 жылдары Римнен қуып шығарған, тарихшы Светониус «кейбір кресттер» [Мәсіх] тудырған қаладағы тәртіпсіздіктерге байланысты шығарылған дейді. Біздің заманымыздың 54 жылы Клаудидің өлімінен кейін көп адам қайтып келген болар.

64 жылдың шілдесінде Римнің жартысынан көбі отпен жойылды. Дауыс сарайын ұлғайтқысы келген Нероның қасіретін айыптады. Ол кінәні мәсіхшілерді айыптау арқылы ауыстырды. Тарихшы Тациттің айтуынша, көптеген христиандар «адамзат баласын жек көргендіктен» өлтірілген. Құрбан болғандардың арасында Петр мен Пауыл да болған шығар.

Әскер көтерілісі арқылы қорқытылып, сенат өлім жазасына кесілді, Нерон б.э.д. 68 жылы 31 жасында өзін-өзі өлтірді.

Рефлексия
Иса туралы ізгі хабар қай жерде уағыздалса да, ол Иса сияқты қарсылықтарға кезікті және оның соңынан ергендердің көбісі оның азап шегуі мен өліміне ортақ болды. Бірақ әлемге ешбір адами күш Рухтың күшін тоқтата алмады. Шейіттердің қаны әрқашан христиандардың ұрпағы болған және бола бермек.