ព្រះគម្ពីរនិងសុបិន៖ តើព្រះនៅតែនិយាយជាមួយយើងតាមរយៈសុបិនដែរឬទេ?

ព្រះបានប្រើសុបិនក្នុងព្រះគម្ពីរជាច្រើនដងដើម្បីប្រាស្រ័យទាក់ទងបំណងប្រាថ្នាបង្ហាញផែនការនិងប្រកាសអំពីព្រឹត្តិការណ៍នាពេលអនាគត។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយការបកស្រាយព្រះគម្ពីរក្នុងក្តីសុបិន្តតម្រូវឱ្យមានការធ្វើតេស្តយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្នដើម្បីបញ្ជាក់ថាវាមកពីព្រះ (ចោទិយកថា ១៣) ។ ទាំងយេរេមានិងសាការីបានព្រមានប្រឆាំងនឹងក្តីសុបិន្តដើម្បីបង្ហាញពីការបើកសម្តែងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ (យេរេមា ២៣:២៨) ។

ខគម្ពីរសំខាន់ៗ
ហើយពួកគេ [ផារ៉ូនិងផារោ៉នផារោ៉ន] បានឆ្លើយតបថា "យើងទាំងពីរមានក្តីសុបិន្តកាលពីយប់មិញប៉ុន្តែគ្មាននរណាម្នាក់អាចប្រាប់យើងពីអត្ថន័យរបស់ពួកគេទេ" ។

យ៉ូសែបឆ្លើយថា៖ «ការបកស្រាយសុបិនគឺជារឿងរបស់ព្រះ។ "ទៅមុខហើយប្រាប់ខ្ញុំពីក្តីសុបិន្តរបស់អ្នក" ។ លោកុប្បត្តិ ៤០: ៨ (អិន។ អិលធី)

ពាក្យព្រះគម្ពីរសម្រាប់ក្តីសុបិន្ត
នៅក្នុងគម្ពីរហេព្រើរឬគម្ពីរសញ្ញាចាស់ពាក្យដែលប្រើសម្រាប់ក្តីសុបិន្តគឺḥălômសំដៅទៅលើក្តីសុបិន្តធម្មតាឬអ្វីដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រទានអោយ។ នៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាថ្មីមានពីរភាសាក្រិកខុសគ្នាសម្រាប់សុបិន។ ដំណឹងល្អរបស់ម៉ាថាយមានពាក្យអាណាដែលសំដៅយ៉ាងពិសេសទៅលើសារឬក្តីសុបិន្តនៃសករាជ (ម៉ាថាយ ១:២០, ២:១២, ១៣, ១៩, ២២, ២៧:១៩) ។ ទោះយ៉ាងណាកិច្ចការ ២:១៧ និងយូដាស ៨ ប្រើពាក្យទូទៅបន្ថែមទៀតសម្រាប់សុបិន្ត (ការដាក់ខ្លួននិងក្តីសុបិន្ត) ដែលសំដៅទៅលើក្តីសុបិន្តរបស់អ័រហ្គោលនិងមិនមែន oracle ។

"ចក្ខុវិស័យពេលយប់" ឬ "ចក្ខុវិស័យពេលយប់" គឺជាឃ្លាមួយទៀតដែលត្រូវបានប្រើនៅក្នុងព្រះគម្ពីរដើម្បីចង្អុលបង្ហាញសារឬក្តីសុបិន្ត។ ឃ្លានេះត្រូវបានរកឃើញទាំងនៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់និងថ្មី (អេសាយ ២៩: ៧; ដានីយ៉ែល ២:១៩; កិច្ចការ ១៦: ៩, ១៨: ៩) ។

សុបិន្តនៃសារ
ក្តីសុបិន្តក្នុងព្រះគម្ពីរត្រូវបានបែងចែកជាបីប្រភេទមូលដ្ឋានគ្រឹះគឺសារនៃទុក្ខវេទនាដែលត្រូវនឹងមកដល់ឬការព្រមានអំពីព្យាការីក្លែងក្លាយនិងក្តីសុបិន្តមិនមែនធម្មតា។

ប្រភេទពីរដំបូងរួមមានសុបិនសារ។ ឈ្មោះមួយទៀតសម្រាប់សារក្តីសុបិន្តគឺជាអ័ររ៉ាស។ ក្តីសុបិន្តនៃសារជាទូទៅមិនត្រូវការការបកស្រាយទេហើយជារឿយៗពាក់ព័ន្ធនឹងការណែនាំដោយផ្ទាល់ដែលត្រូវបានចែកចាយដោយទេវភាពឬជំនួយការដ៏ទេវភាព។

ក្តីសុបិន្តនៃសាររបស់យ៉ូសែប
មុនពេលប្រសូតព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទយ៉ូសែបមានសុបិនបីយ៉ាងទាក់ទងនឹងព្រឹត្តិការណ៍នាពេលខាងមុខ (ម៉ាថាយ ១: ២០-២៥; ២:១៣, ១៩-២០) ។ នៅក្នុងសុបិនទាំងបីនោះទេវតារបស់ព្រះអម្ចាស់បានលេចមកជួបយ៉ូសែបដោយការណែនាំដ៏សាមញ្ញដែលយ៉ូសែបបានយល់និងគោរពប្រតិបត្តិ។

នៅក្នុងម៉ាថាយ ២:១២, ពួកអ្នកប្រាជ្ញត្រូវបានព្រមាននៅក្នុងសារក្នុងក្តីសុបិន្តថាមិនត្រូវវិលត្រឡប់ទៅឯហេរ៉ូឌវិញឡើយ។ ហើយនៅក្នុងកិច្ចការ ១៦: ៩ សាវ័កប៉ូលមានចក្ខុវិស័យពេលយប់មួយអំពីបុរសម្នាក់ដែលដាស់តឿនគាត់ឱ្យទៅម៉ាសេដូន។ ចក្ខុវិស័យនេះនៅពេលយប់ប្រហែលជាសារសុបិន។ តាមរយៈវាព្រះបានបញ្ជាឱ្យប៉ូលផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អនៅម៉ាសេដូន។

ក្តីសុបិន្តនិមិត្តសញ្ញា
ក្តីសុបិន្តនិមិត្តសញ្ញាតម្រូវឱ្យមានការបកស្រាយពីព្រោះពួកគេមាននិមិត្តសញ្ញានិងធាតុមិនមែនអក្ខរកម្មផ្សេងទៀតដែលមិនត្រូវបានយល់ច្បាស់។

សុបិន្តនិមិត្ដរូបខ្លះនៅក្នុងព្រះគម្ពីរគឺងាយបកស្រាយ។ នៅពេលយ៉ូសែបកូនប្រុសរបស់យ៉ូសែបសុបិនអំពីបាច់ស្រូវសាលីនិងសាកសពនៅលើមេឃកំពុងក្រាបនៅមុខគាត់បងប្អូនប្រុសៗរបស់គាត់បានដឹងថាសុបិនទាំងនេះបានទាយថាពួកគេនឹងចុះចូលយ៉ូសែបនាពេលអនាគត (លោកុប្បត្តិ ៣៧: ១-១១) ។

យ៉ាកុបបានភៀសខ្លួនសម្រាប់ជីវិតរបស់គាត់ពីប្អូនប្រុសភ្លោះរបស់គាត់ឈ្មោះអេសាវនៅពេលគាត់ដេកនៅពេលល្ងាចក្បែរលូស។ យប់នោះក្នុងសុបិនគាត់មានចក្ខុវិស័យនៃជណ្តើររឺជណ្តើរនៅចន្លោះមេឃនិងផែនដី។ ពួកទេវតារបស់ព្រះកំពុងតែឡើងជណ្តើរ។ យ៉ាកុបបានឃើញព្រះឈរនៅខាងលើជណ្តើរ។ ព្រះបានសន្យាម្ដងទៀតនូវការសន្យាគាំទ្រដែលលោកបានធ្វើចំពោះអាប្រាហាំនិងអ៊ីសាក។ គាត់បានប្រាប់យ៉ាកុបថាកូនចៅរបស់គាត់នឹងមានច្រើនហើយប្រទានពរដល់ក្រុមគ្រួសារទាំងអស់នៅលើផែនដី។ ព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលទៀតថា៖ «យើងស្ថិតនៅជាមួយអ្នកហើយអ្នកនឹងរក្សាអ្នកគ្រប់ទីកន្លែងដែលអ្នកទៅហើយនាំអ្នកត្រឡប់ទៅផែនដីវិញ។

ពីព្រោះខ្ញុំនឹងមិនចាកចេញពីអ្នករហូតដល់ខ្ញុំបានធ្វើអ្វីដែលខ្ញុំបានសន្យាជាមួយអ្នកនោះទេ” ។ (លោកុប្បត្ដិ ២៨:១៥)

ការបកស្រាយទាំងមូលនៃក្តីសុបិន្តរបស់យ៉ាកុបនឹងមិនច្បាស់ទេប្រសិនបើវាមិនមែនសម្រាប់សេចក្តីថ្លែងការណ៍របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅក្នុងយ៉ូហាន ១:៥១ ថាគាត់ជាជណ្តើរនោះ។ ព្រះបានចាត់វិធានការដើម្បីឈានទៅរកមនុស្សជាតិតាមរយៈព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់គឺព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទជា«ជណ្ដើរ»ដ៏ឥតខ្ចោះ។ ព្រះយេស៊ូវគឺជា "ព្រះជាមួយយើង" ដែលបានយាងមកផែនដីដើម្បីជួយសង្គ្រោះមនុស្សជាតិដោយភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងយើងជាមួយព្រះវិញ។

សុបិន្តរបស់ព្រះចៅផារ៉ោនមានភាពស្មុគស្មាញហើយត្រូវការការបកស្រាយយ៉ាងប៉ិនប្រសប់។ នៅក្នុងលោកុប្បត្តិ ៤១: ១-៥៧ ព្រះចៅផារ៉ោនបានសុបិនអំពីសត្វគោដែលមានសុខភាពល្អនិងធាត់ ៧ ក្បាលនិងគោញីគ្មានខ្លាញ់និងឈឺ។ គាត់ក៏សុបិនចង់ឃើញពោត ៧ និងត្រចៀកពោត ៧ ។ នៅក្នុងក្តីសុបិន្តទាំងពីរអ្នកតូចជាងមុនបានទទួលទានធំ។ គ្មានអ្នកប្រាជ្ញណាម្នាក់នៅក្នុងប្រទេសអេហ្ស៊ីបនិងអ្នកជំនាញខាងបកស្រាយដែលជាធម្មតាបកស្រាយក្តីសុបិន្តមិនអាចយល់ពីសុបិនរបស់ព្រះចៅផារ៉ោនបានទេ។

នាយថ្វាយពែងរបស់ព្រះចៅផារ៉ោននឹកចាំថាយ៉ូសែបបានបកស្រាយសុបិនរបស់គាត់នៅក្នុងគុក។ បន្ទាប់មកយ៉ូសែបត្រូវបានដោះលែងពីពន្ធនាគារហើយព្រះបានបង្ហាញដល់គាត់នូវអត្ថន័យនៃក្តីសុបិន្តរបស់ព្រះចៅផារ៉ោន។ ក្តីសុបិន្តនិមិត្តរូបនេះបានឃើញពីការរីកចម្រើនដ៏ល្អរយៈពេលប្រាំពីរឆ្នាំនៅប្រទេសអេហ្ស៊ីបអមដោយទុរ្ភិក្សប្រាំពីរឆ្នាំ។

ក្តីសុបិន្តរបស់ស្តេចនេប៊ូក្នេសា
ក្តីសុបិន្តរបស់ស្តេចនេប៊ូក្នេសាដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុងដានីយ៉ែល ២ និង ៤ គឺជាឧទាហរណ៍ដ៏ល្អប្រសើរនៃក្តីសុបិន្តនិមិត្តរូប។ ព្រះបានប្រទានឱ្យដានីយ៉ែលមានសមត្ថភាពបកស្រាយសុបិនរបស់នេប៊ូក្នេសា។ ដានីយ៉ែលពន្យល់ថាសុបិនមួយក្នុងចំណោមសុបិនទាំងនោះបានព្យាករណ៍ថានេប៊ូក្នេសានឹងឆ្កួតអស់រយៈពេល ៧ ឆ្នាំដោយរស់នៅក្នុងវាលដូចជាសត្វមានសក់វែងនិងក្រចកហើយស៊ីស្មៅ។ មួយឆ្នាំក្រោយមកនៅពេលដែលនេប៊ូក្នេសាអួតអំពីខ្លួនឯងក្តីសុបិនបានក្លាយជាការពិត។

ដានីយ៉ែលខ្លួនគាត់ផ្ទាល់មានក្តីសុបិន្តនិមិត្តរូបជាច្រើនទាក់ទងនឹងរាជាណាចក្រនាពេលអនាគតនៃប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលនិងគ្រាចុងក្រោយបង្អស់។

ភរិយារបស់លោកពីឡាត់មានក្តីសុបិន្តអំពីព្រះយេស៊ូវមួយយប់មុនពេលដែលប្តីរបស់នាងបានប្រគល់គាត់ឱ្យគេឆ្កាង។ គាត់បានព្យាយាមជះឥទ្ធិពលដល់លោកពីឡាត់ ឲ្យ ដោះលែងព្រះយេស៊ូដោយបញ្ជូនសារមួយទៅគាត់ក្នុងពេលជំនុំជម្រះដោយប្រាប់លោកពីឡាត់អំពីសុបិនរបស់គាត់។ ប៉ុន្ដែពីឡាតមិនអើពើនឹងការព្រមានរបស់គាត់ទេ។

តើព្រះនៅតែនិយាយជាមួយយើងតាមរយៈសុបិនដែរឬទេ?
សព្វថ្ងៃនេះព្រះប្រាស្រ័យទាក់ទងយ៉ាងសំខាន់តាមរយៈព្រះគម្ពីរការសរសេរជាលាយលក្ខណ៍អក្សររបស់គាត់ទៅកាន់ប្រជាជនរបស់គាត់។ ប៉ុន្តែនេះមិនមានន័យថាគាត់មិនអាចឬមិនចង់និយាយជាមួយពួកយើងតាមរយៈក្តីសុបិន្តនោះទេ។ មួយចំនួនគួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើលនៃអតីតម៉ូស្លីមដែលបានផ្លាស់ប្តូរទៅជាគ្រីស្ទសាសនាអះអាងថាបានជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទតាមរយៈបទពិសោធន៍នៃក្តីសុបិន្តមួយ។

ដូចគ្នានឹងការបកស្រាយនៃក្តីសុបិន្តនៅសម័យបុរាណដែរទាមទារអោយមានការសាកល្បងយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្នដើម្បីបញ្ជាក់ថាសុបិននោះមកពីព្រះជាម្ចាស់គឺដូចគ្នានៅសព្វថ្ងៃនេះដែរ។ អ្នកជឿអាចអធិស្ឋានដល់ព្រះសុំប្រាជ្ញានិងការណែនាំទាក់ទងនឹងការបកស្រាយសុបិន (យ៉ាកុប ១: ៥) ។ ប្រសិនបើព្រះមានបន្ទូលមកកាន់យើងតាមរយៈសុបិននោះទ្រង់នឹងបំភ្លឺអត្ថន័យរបស់វាជានិច្ចដូចអ្វីដែលគាត់បានធ្វើចំពោះមនុស្សនៅក្នុងព្រះគម្ពីរដែរ។