អត់ទោសឱ្យអ្នកដទៃមិនមែនដោយសារតែពួកគេសមនឹងទទួលបានការអភ័យទោសនោះទេប៉ុន្តែដោយសារតែអ្នកសមនឹងទទួលបានសន្តិភាព

យើងត្រូវអភិវឌ្ឍនិងរក្សាសមត្ថភាពអភ័យទោស។ អ្នកណាដែលគ្មានអំណាចអភ័យទោសគឺជាអ្នកដែលគ្មានអំណាចស្រឡាញ់។ វាល្អនៅក្នុងអាក្រក់បំផុតរបស់យើងនិងអាក្រក់នៅក្នុងខ្លួនយើង។ នៅពេលដែលយើងរកឃើញវាយើងមិនមានទំនោរស្អប់សត្រូវរបស់យើងទេ។ - ម៉ាទីនលូសើរឃីងជុនៈ (១៩២៩- ថ្ងៃទី ៤ ខែមេសាឆ្នាំ ១៩៦៨) ជារដ្ឋមន្រ្តីគ្រីស្ទាននិងសកម្មជនអាមេរិចដែលក្លាយជាអ្នកនាំពាក្យនិងជាមេដឹកនាំដែលអាចមើលឃើញបំផុតនៅក្នុងចលនាសិទិ្ធស៊ីវិលចាប់ពីឆ្នាំ ១៩៥៥ រហូតដល់ការធ្វើឃាតក្នុងឆ្នាំ ១៩៦៨ ។ )

អត្ថបទដំណឹងល្អ៖ (MT ១៨: ២១-៣៥)

ពេត្រុសចូលទៅជិតព្រះយេស៊ូហើយទូលសួរព្រះអង្គថា៖
"ព្រះអម្ចាស់អើយប្រសិនបើបងប្អូនខ្ញុំធ្វើបាបខ្ញុំ
តើខ្ញុំត្រូវអត់ទោសឱ្យគាត់ប៉ុន្មានដង?
រហូតដល់ប្រាំពីរដង? "
ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគាត់ថា៖ «ខ្ញុំសុំប្រាប់អ្នកថាអ្នកមិនត្រូវអត់ទោសអោយគេប្រាំពីរដងទេគឺត្រូវចិតសិបប្រាំពីរដង។
នេះហើយជាមូលហេតុដែលព្រះរាជាណាចក្រនៃស្ថានសួគ៌អាចប្រៀបធៀបនឹងស្តេចមួយអង្គ
ដែលបានសំរេចចិត្តទូទាត់គណនីជាមួយអ្នកបំរើរបស់គាត់។
នៅពេលគាត់ចាប់ផ្តើមគណនេយ្យ
កូនបំណុលត្រូវបានគេនាំទៅមុនពេលដែលគាត់បានជំពាក់ចំនួនទឹកប្រាក់ដ៏ច្រើន។
ដោយអ្នកនោះគ្មានលទ្ធភាពសងបំណុលម្ចាស់ក៏ចេញបញ្ជាអោយលក់ទាំងប្រពន្ធទាំងកូនទាំងរបស់របរដែលគាត់មាន។
ជាថ្នូរនឹងបំណុល។
អ្នកបំរើនោះលុតជង្គង់ក្រាបសំពះព្រះអង្គថា៖
"មានភាពអត់ធ្មត់នឹងខ្ញុំហើយខ្ញុំនឹងសងអ្នកវិញ" ។
ម្ចាស់នៃអ្នកបំរើនោះបានរាក់ទាក់ដោយមេត្តាករុណា
នាងអោយគាត់ទៅហើយអភ័យទោសអោយគាត់នូវកំចី។
ពេលអ្នកបំរើនោះបាត់គាត់បានឃើញគូកនម្នាក់របស់គាត់
អ្នកណាជំពាក់គាត់តិចជាង។
គាត់ចាប់វាហើយចាប់ច្របាច់វាដោយសួរថាៈ
"សងអ្វីដែលអ្នកជំពាក់" ។
គាត់លុតជង្គង់ដៃគូគាត់បានអង្វរគាត់ថា៖
"អត់ធ្មត់នឹងខ្ញុំហើយខ្ញុំនឹងសងអ្នកវិញ" ។
ប៉ុន្តែគាត់បានបដិសេធ។
ផ្ទុយទៅវិញគាត់បានដាក់គាត់នៅក្នុងគុក
រហូតដល់គាត់បានសងបំណុល។
ឥឡូវនេះនៅពេលដែលអ្នកបំរើរបស់គាត់បានឃើញអ្វីដែលបានកើតឡើង
ពួកគេរន្ធត់ចិត្តយ៉ាងខ្លាំងហើយវិលត្រឡប់ទៅរកម្ចាស់របស់ខ្លួនវិញ
និងបានរាយការណ៍ពីកិច្ចការទាំងមូល។
ម្ចាស់ក៏ហៅគាត់មកហើយពោលថា“ បាវបម្រើអាក្រក់!
ខ្ញុំបានអត់ទោសឱ្យអ្នកនូវបំណុលរបស់អ្នកទាំងមូលពីព្រោះអ្នកបានអង្វរខ្ញុំ។
អ្នកនឹងមិនអាណិតអាសូរអ្នកបំរើផ្សេងទៀតរបស់អ្នកទេ។
តើខ្ញុំអាណិតអ្នកយ៉ាងម៉េច?
បន្ទាប់មកដោយកំហឹងម្ចាស់របស់គាត់បានប្រគល់គាត់ទៅឱ្យអ្នកធ្វើទារុណកម្ម
រហូតដល់គាត់ត្រូវសងបំណុលទាំងអស់។
ដូច្នេះព្រះវរបិតាខ្ញុំដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌នឹងធ្វើចំពោះអ្នកដែរ
លើកលែងតែអ្នករាល់គ្នាអភ័យទោសដល់បងប្រុសរបស់អ្នកពីបេះដូង” ។

ការអភ័យទោសប្រសិនបើវាពិតជាត្រូវតែប៉ះពាល់ដល់អ្វីៗទាំងអស់ដែលទាក់ទងយើង។ វាគឺជាអ្វីដែលយើងត្រូវស្នើសុំផ្តល់ឱ្យនិងទទួលម្តងទៀត។ នេះគឺជាចំណុចមួយចំនួនដែលត្រូវពិចារណា៖

តើអ្នកអាចមើលឃើញពីអំពើបាបរបស់អ្នកដោយស្មោះត្រង់មានអារម្មណ៍ឈឺចាប់ចំពោះអំពើបាបនោះហើយនិយាយថា "ខ្ញុំសុំទោស" ចំពោះកំហុសមួយទៀតទេ?

នៅពេលអ្នកត្រូវបានលើកលែងទោសតើនេះធ្វើអ្វីដល់អ្នក? តើវាមានឥទ្ធិពលធ្វើឱ្យអ្នកមានមេត្តាករុណាដល់អ្នកដទៃដែរឬទេ?

តើអ្នកអាចផ្តល់នូវការអភ័យទោសនិងមេត្តាករុណាដូចគ្នាដែលអ្នកសង្ឃឹមថានឹងទទួលបានពីព្រះនិងអ្នកដទៃដែរឬទេ?

ប្រសិនបើអ្នកមិនអាចឆ្លើយ "បាទ / ចាស" ចំពោះសំណួរទាំងអស់នេះទេរឿងនេះត្រូវបានសរសេរសម្រាប់អ្នក។ វាត្រូវបានសរសេរសម្រាប់អ្នកដើម្បីជួយអ្នកឱ្យរីកចម្រើនកាន់តែច្រើននៅក្នុងអំណោយនៃសេចក្ដីមេត្តាករុណានិងការអភ័យទោស។ ទាំងនេះគឺជាសំណួរពិបាកដោះស្រាយប៉ុន្តែវាជាសំណួរចាំបាច់ដើម្បីដោះស្រាយប្រសិនបើយើងត្រូវបានរួចផុតពីបន្ទុកនៃកំហឹងនិងការអាក់អន់ចិត្ត។ កំហឹងនិងការអាក់អន់ចិត្តមានបន្ទុកធ្ងន់មកលើយើងហើយព្រះចង់ ឲ្យ យើងកម្ចាត់ពួកគេចេញ