2 Novembris commemoratio mortuorum, origines et orationes

Cras, die 2 novembris, anno Ecclesia defuncti commemorati.

La commemoratio mortuorum - pars reparationis erga eos qui altaria non habent - debetur 998 inceptum Sant'Odiloneabbas Cluniacensis.

Haec institutio per se non novum significat Ecclesiae factum, quod iam celebrabatur commemoratio defunctorum sequenti festo omnium Sanctorum.

Quae res tamen est quod centum vel talia monasteriis ab illa Cluniacensi pendentia ad hanc celebrationem in multis partibus Europae septentrionalis conferant. Adeo ut anno 1311 etiam Roma publice mortuorum memoriam sanciat.

Recursus praecedit novem dies praeparationis et orationis in suffragio pro defunctis: novena sic dicta pro defunctis, quae incipit a die 24 octobris. Commemoratio defunctorum adipiscendi facultatem partialem vel plenariam indulgentiam iuxta catholicae Ecclesiae indicia connexa est.

In Italia, quamvis multi ferias publicas esse existimant, tamen commemoratio mortuorum numquam publice ferias civiles instituta est.

Orationum suffragii pro defunctis

Domine Deus omnipotens, æterne, Domine vivorum et mortuorum consentiens, plena misericordia tua in omni creaturae, et ignoscat pax in omnes fratres nostri mortui, quia qui in te sunt gaudia vobis sine fine laudamus. Per Christum Dóminum nostrum. Amen.

Quaeso, Domine, omnes consanguinei, amici et noti sunt qui derelicti super nos annis. Qui fidem habuerunt in vita, qui omnem spem in te qui diligunt te, et qui intellecturus nil quique expectavimus tu male et quo tandem tibi ut qui vere ostendisti gratiam et fidem sine caritate fines. Domine, omnes simul una celebrare in paradiso. Amen.