Iovis pars II, Oratio ad S. Ritae
Pueritia et adolescentia de S. Ritae signo crucis et orationis est recitavi haec S. Ritae O nos felices, et cum con ® dendum cordi tuo gratiam orationis, quam quia potens est Deus de sede magnitúdinis. Et qui habitabat in diversas condiciones vitae et vos scitis a curis et sollicitudinibus humani cordis, et vos, qui novit etiam amor et repropitiaberis et facies ut Romanam Curiam definivit instrumentum reconciliationis et pacis, vos, qui secuti sunt Dominum, quod electum est bonum in conspectu quibus omnibus aliis bonis expallescunt luces, beneficia qui docet nos ad donum sapientia cordis ad Evangelium ambules in via.
Respice ad nostram familias ac nostros iuvenes ad eorum notatum ab languorem, in patiendo et solitudo fecisset, in devotos, quae sese remittunt tibi spe: interroga pro omnibus gratiam Domini, et fortitudinem, et consolationem in spiritu et vires in iudicium atque constantiam actus perseverantia in fide et opere futuros, ut possimus testimonium coram mundo in lacum omni clade fructificationem amoris et veri sensus vitae usque ad finem nostra peregrinatione vivamus, ut non recipiant in Patre scriptor Domus, ubi nos una vobiscum in aeternum cantabo in laudem in saecula. Amen
Santa Rita scriptor pueritia et adolescentia nostra S. plenam assequendam primum regenerantur, et in multis salubris est effusione signasti, ut patet apud se incredibili signa coeperunt scilicet praefigurat quietem vitae sanctitate custodit eam. Dicitur, cum adhuc esset puer in illa cunabula, ingressi solent apes persequi: et reliquit eam parva os. Cascia monasterium in quo defecit anima pars aliqua potest esse colitur foramina parietum sunt muri refugium apibus dicitur S. Ritae ipsa quae apibus. De senectute Marcus Tullius primo ostendit se esse solliciti esse in Deo servientes, fideliter servatis mandata.
Unde ad S. Scripturam et continuatam et infatigabili cura, ut crescere per amorem in Deum, faciendi fructus boni in usu ex omnibus Christianae virtutis et quaerimus nisi quod Deus fortasse plus dedit, qui spretis quae jucunditates et gaudia, quae ne suos currit in via Domini auxit christianae perfectionis. Virtutibus, quae inter praecipue ornant sua pueritia et adolescentia, oboedientiae erga parentes, contemptum vanitatem et deliciae, et maxime pauperes, et Jesum crucifixum amore sto sicco. Audiebant verbum (Ps VII, 7-1) Fili mi, custodi sermones meos et praecepta mea.
Facite praecepta mea et vives et legem meam quasi pupillam oculi tui. Liga eam in digitis tuis scribe illam in tabulis cordis tui. Virtus: In praeparatione ad ministerium Domini Dei vox ad eum fundere incensissimas iterum ad vos: "Veni ad me, mi meam, veni, coronaberis, et verum est, et non succissiva gloria". Sed quotiens non audiantur voces divinae; Fioretto: fidelis usque ad ministerium Domini. Studium, o pia corpore, ut dominentur vestri passion scio, quod de te non sinit esse promptum ad officium, et fidelis in Domino, et ope S. Ritae, perdere contra eam cum actibus virtutum.
Pater, Ave, Gloria