Latin: Quomodo videmus autem bonitatem Dei?

Introductio. Antequam divinae bonitatis argumenta consideremus, eius bonitatem instituamus. « Ecce ergo benignitas Dei ... » (Rom 11, 22). Constituta Dei bonitate, nunc quaedam ipsius bonitatis notanda sunt.

Deus homini dedit Bibliam. Paulus scripsit: "Omnes scripturae divinitus inspiratae..." (2 Tim. 3, 16). Opus Graecum translatum inspiratio est theopneustos. Verbum constituitur ex duabus partibus: theos, quod est Deus; et pneo, quod respirare significat. Sic ergo scripturae de Deo, proprie, Deus inspiravit. Utilia sunt Scripturæ ad doctrinam, ad exprobrationem, ad correptionem, ad eruditionem in justitia. Cum recte usi sunt, « perfectum virum Dei, ad omne opus bonum instructus » (2 Tim. 3, 16, 17). Scriptura fidem seu fidem Christianam constituit. (Jude 3).

Coelum Deus fidelibus paravit. Caelum paratum est « a fundamentis mundi » (Mt 25, 31-40). Caelum est locus praeparato populo (Matth. XXV, 25-31). Caelum etiam est locus ineffabilis beatitudinis, ut dicitur Apoc.

Deus Filium suum dedit. « Sic enim dilexit Deus mundum, ut Filium suum unigenitum daret ... » (John 3:16). Postea Ioannes scripsit: « Hic est caritas, non quasi nos dilexerimus Deum, sed quoniam ipse dilexit nos et misit Filium suum propitiationem pro peccatis nostris » (1 Io 4). Accessum habemus ad vitam in Filio (10 Io. 1, 5).

Conclusio. Revera bonitatem Dei videmus in multis eius donis et expressionibus pro homine. Approprias bonitatem Dei?