Cancer erat avus necaturus, neptem fugit 3km diem ad expediendas pecunias.

Avus Aemiliae cum cancer prostatae aegrotat, mirandae reactionem puellae in eius honore.

Avus Emily Talman morbo prostatae cancri 2019. aegrotavit. Malum quo fere anno laboravit et quod melius post chirurgiam et relativam prostatis amotionem feliciter se contulit.

Aemilia, neptis eius XII annorum, quod experientia pessime vixit, avi sui dilectum amittere timuit. Cum valetudinem eius emendavit et avus eius extra periculum declaratus est, Aemilia putavit se aliquid faciendum esse. Ille inspiratus ad Cotidianam Speculi superbiam Britanniae praemia spectans. Unde ratio currit ad caritatem.

Postridie Kalendas Novembres anno incepit et cotidie integro anno 8 km in omnibus tempestatibus cucurrit. Haud facile erat, sed Aemilia verba avi sui, quae eam constanter hortabatur ut numquam desisteret, cogitavit.

Hoc mirabile 12 annos pro caritate £8.000 suscitare curavit et dixit:

"Avus meus mihi semper dixit: "Numquam desistas, numquam desistas" et id quod in provocatione mea dixi mihi.

"Sentio sicut puella felicissima in mundo ut eum adhuc in vita mea habeam."

Puella penitus percepit se facere aliquid adiuvare ut homines hoc malo affecti suisque familiis, id est ob dolorem quem primum expertus est. Etsi non facile fuit ad hunc finem pervenire, tamen tamen animo non defuit quod omnium qui suos amiserant putavit.

Discipulus qui tres sorores habet, etiam dicit:

"Semper cogitare de hominibus qui non possunt esse cum suis grandpa, pater, avunculus vel frater propter cancer prostatae."

Sunt haedi sicut Aemilia, qui iusta de causa pugnant et fortiter id faciunt ac fortiter, et addimus nos omnes posse aliquid aliis facere in nostro parvo modo. Multae semper sunt provocationes in vita, sed cum sanitas et timor relativus amittendi amatum involvit, tunc etiam plus passionis accusatum sentire debemus. Ita, signum est….semper donamus, etiamsi otium nostrum iustum est.