Commentarius in Evangelium February I, MMXXI by Marcus Tullius maria Epicoco

"Sicut et exeunti ei de navi, statim occurrit ei de litteris homo in spiritu immundo: venerunt ad sepulchra. (...) Videns autem Jesum a longe, cucurrit, et cecidit in faciem ante pedes ejus."

Et quod infirmum est reactionem in medium ante Iesum vere facit nobis multum reflectunt. Sit fugere malum in conspectu ejus: non est cur ad ipsum currit instead? Iesum tantum ne studia exercere immunis a malo. Iesus autem responsum nempe ad omnia quae creata est, ut nec mala illi non sit tardus, agnoscat vera, ut impleantur omnia quæ in ea verissima responsio ad omnia existentia, altum videtur significatione omne vitae. Malum non est atheus, agnoscens quod fidelis semper. Credo tamen quod pro eo. Locus eius quaestio ad hoc quod actus et electiones et in puncto ad transmutationem. Scit malum, et nescit quod de pressius incipiens est elegit contra Deum facit. Sed Deus est movere a moving ex amore usus ex inferno. A Deo quidem non possumus non diligamus invicem. Dixitque Evangelio describitur hanc condicionem derelicti masochism sicut forma in se,

"Perflasse semper, nocte ac die in monumentis et in montibus: ipse clamantium ad se, et beat lapides".

Unum semper indiget liberari ab huiusmodi mala. Nihil autem nobis volumus pati, nisi ab aliquo casu possit eligere in re dilucide generat maculam, non diligamus invicem. Qui volunt liberari, hoc sentiamus: et si quid vis nesciunt. Diabolus sit qui sibi proponit responsum est:

«Vocem calcantium in magna voce dixit:« Quid enim mihi est in communi est, Jesu Fili Dei altissimi? Obsecro, in nomine domini, ne me torqueas ». In facto, dixit illi: «Exi, spiritus immunde, ab homine isto?». "

Quanta potest Jesu Christi simus liberati a nobis. Fides est quae facientes faciemus nos modo humano auxilio nobis, et non poterit dimittere sumus faciemus quod potest fieri per Dei gratiam.

"Et vidit a daemonio vexabatur sedentem vestitum et sanae".