Quid dicam de jejunio spirituali agit elementum biblicum

In Vetus Testamentum: Dominus præcepit ut custodias, pluribus constitutum in jejuniis multis temporibus. Novum Testamentum enim credentibus in vigiliis solemnitatum jejunium neque praecepta, neque prohibita erat in Biblia inclusis. Sed requiritur jejunium Christianorum veterum plerique solent exercitati oratione et jejunio.

5:35 Iesus se ipsum apud Lucam, quae post eius mortem, ieiunium, oportet esse in eius sectatores: "Venient dies, cum ablatus fuerit ab illis sponsus tunc ieiunabunt in illis diebus" (VULGATE).

Ieiunium scilicet quod non habet locum in proposito, quia populus Dei est hodie.

Quod a ieiunis
In pluribus, abstinentes a cibis, dum focusing in jejunio spirituali involves orationis. Potest esse refectio laborum abstineatur transiliens aut bis die cibum uel omnino abstineatur quaedam tota die ieiunium cibum vel omnes.

Pro medical rationes, de populus, ut omnino non possunt jejunare. Abstinere a cibis potest eligere ut iaculis vel scelerisque vel aliud alimentum. Etenim omne jejunium fideles. Faciens aliquid ad tempus, sem non sicut nitri, ut in viam redirecting operam nostram a terrenis ad Deum Alio modo potest considerari spiritale jejunium.

Ad jejunio spirituali,
Multi ieiunium amittere pondus ieiunium victu non ad spiritualia. Instead, ieiunium unique offerre spirituales illas virtutes in vita fidelium oriuntur.

Requirit ieiunium et abstinentiam rum, quia naturalia desideria carnis non negavit. Per jejunio spirituali, et fidelis operam ad corporalis quae est remota ab huius mundi intensius et focused in Deum.

In aliis verbis, ieiunium directs nostras fames Dei. Non fugabit animi et corporis ex terræ operam et nos propius Deo. Ita ut volumus lucrari spiritalem claritatem esse ut celeriter sinit audire ultra scilicet vox Dei. . Ieiunium et monstrat sit, altum videtur Auxilium rectamque viam per integrum opus Dei, ab Ipso.

Quod jejunium non
Jejunio spirituali non modo lucrari se faciens Deo per gratiam aliquid nobis. Magis sit, id agendum est, ut aut mutatio in nos: melius, operam focused quod dependeant a Deo.

Ieiunium non est manifestior appareret publicam esse a spirituali vitae non nisi inter vos et deum. Et quidem secundum speciem Iesus praecepit nobis, nostra jejúnia: et fieri potest, privatim et humilitate, aliter nobis effluat. Et dum Vetus Testamentum fuit signum ieiunium ululatus multus: Novum Testamentum erant credentes in jejunio esse docuit et hilaris est habitus;

«Cum ieiunatis nolite fieri sicut hypocritae tristes videri enim facies suas ut pareant ieiunantes posse videatur. Etiam dico vobis, receperunt mercedem suam. Tu autem cum ieiunas ungue caput tuum et faciem tuam lava, ne non ieiunans sed Patri tuo qui est in abscondito videantur. Et Pater tuus, qui videt in abscondito, reddet tibi. "(Matth VI, 6-16: VUL)

Denique sciendum quod numquam punire vel damnum spirituale jejunium corporis.

Magis quaestiones de jejunio spirituali,
Quousque jejunem?

Ieiunio cibus maxime debet certo tempore. Ieiunio corpus diu potest nocere.

Ut non dubitaverit sic praedicare in obvious tuus consilium debet esse ieiunium progressionibus invigilare non destitit Sanctus Spiritus. Quoque, EGO altus suadeo, praesertim si vos have nunquam multis: jejunabam, et ex immortali spiritualique ut consuleret medicus prius per rationem aliquam considerationem in longum differentur ieiunium. XL Dum Iesus cum immolasset Moyses, et similiter ieiunavi diebus sine cibo ac aqua: quod est impossibile, scilicet quod hoc factum humani, quae perficitur per solam posse habens de Spiritu Sancto.

(Maximus nota famem inaquosa periculosissimum est. Quamquam pluries ieiunaverunt longissimus sex dies sine cibo, aqua nunquam fecerunt.)

Quoties possum ieiunare?

Novum Testamentum Christus regulariter exercitati nec volebat quemquam scire. Quia mandatum non est biblicae ad ieiunium, et oportet credentes in singulari, Deo duce, cum de orationis et quam saepe ad ieiunium.

Exempla jejuniorum in in Latin
Ieiunium ad Vetus Testamentum

XL diebus ieiunavit Moyses pro Israel in peccatum Deuteronômio IX: IX: XVIII, 40-9; 9:18.
Ieiunavit David ieiunio et in Gessur luxit ergo Saul II Samuel 2:1.
David ieiunaretis et plangeretis cecidisset Abner: II Samuel 2:3.
Gessur luxit ergo David jejunio, et filium ejus: II Samuelis 2:12.
Jejunasset XL dies post fugam eum Hiezabel I Regum XIX: 40-1.
Tune ieiunavit David ieiunio et egit paenitentiam valde coram Deo: I Regum XXI, 1-21.
Ieiunavimus autem ad Darium referretur anxius Daniel, Daniel VI, 6-18.
Daniel jejunaverunt in Iuda regnum pro nobis peccatum fecit, ut legitur Jeremiah prophetam dicentem Daniel IX: 9-1.
Ieiunavimus autem Daniel in arcanum videntis Deum: Daniel X, 10-3.
Jejunaverunt in die illa pro populo suo: Liber IV, 4-13.
Liber Esdrae ieiunavi et flevi dicebam enim reditu peccatorum valere de reliquis: Liber X, 10-6.
Liber Nehemiae ieiunavi et flevi dicebam confringetur super murum Jerusalem: Liber I, 1-4: X.
Viri ninevitae cum ieiunasset est Iona adflictione audire nuntium: Joannis III.
Novum Testamentum est ieiunare
Anna, adhuc ieiunus ab altera per redemptionem Israël Via Crucis: Luke 2:37.
Iesus jejunasset XL dies ante initium ipsius tentatio; in ministerium eius: Matth IV, 40-4.
Ieiunavimus autem discipuli Joannis Baptistæ, Matth IX, 9-14.
Et seniores de Anciochia ieiunium mitto auferet, Paulum et Barnabam: Actus Apostolorum XIII, 13-1.
Cornelio ieiunavimus autem et rogavimus Deum propositi Dei salvandi hominem: Acts 10:30.
Paulo post quæ tríduo jejunávit contínuo occurrens Road Damascum Atos IX: IX.
XIV diebus multis: jejunabam Paulus dum esset in mari super nave defigit, Acts XXVII, 14-27.