Foveantur cultus Maríæ perdoléntis: id est consecratio uniuscuiusque diei
Salve, Maria, Regina dolorum, Mater misericordiae, vita, dulcedo, et spes nostra. Audi iterum vox ad Jesum, qui moriens a summo gratia Viam crucis, dicit: "Ecce filius tuus!". Tende ad nos, qui sumus filii tui: et tentationem patere iudicium et tristitia et dolor, anxietas animi confusione.
Cum nos te nobis maxime O dulcis, sicut Ioannes, et erit tibi vigilanti, et amantes nostri dux animarum. Consecramur tibi ita ut ne nos inducas in Iesu Salvatore nostro. Nos autem sperabo in caritate; noli respicere ad miseriae nostrae, et ad Ipsius cruci adfixi divinum Filium tuum, qui eruit nos, et sanguis pro peccatis nostris quatenus veniae prospequajur obtentu. Omnium nostrum, quaesumus filios et solida Christianis testibus Christi amoris Apostolos in mundum. Da nobis, magnus animo, paratus est dare et se dare. Fac nos habere vasa pacem, concordiam, ad unitatem et fraternitatem.
Missam de spectat ad misericordiam in terris vicarius Filii tui, in terra Vicarium Salvatoris firmamentum eum lenirent dolorem patris, ut pro ipso bono Ecclesiae. Custodire, singulos prote- Ordinariorum locorum, Presbyteri et sanctarum animarum. Non excitavit generosi et vocationes sacerdotales ac religiosas vitae.
Maria, familias nostras vos videtis, et plenus problems, et privavit et applicatione harum dispositionum. Consolatur passionem fratrum infirmorum multos et deiicitur carens in desperationem. Dabo filiis matris blandientur qui facit malum et proteget gradientes simpliciter confortabitur generosae mentis et corporis sanitatem. Aspice iuvenum animos ut patet per risum sine malitia aetatem radiavit animi ardore desideria multa egregia facinora. Da auxilium, et refrigerabit te, et senes parentes, MARIA, quamque certa sit caelum exordia vitae.
Ad crucem spectat maesti sentimus cordibus aperiendum et fidentissime INDO exprimentem occultissimis animi affectibus maxime Instantibus precibus petit difficillima.
Et aliud nemo potest intellegere melius quam nos, nemo, ut credo, adiuva nos quidem promptus est, et nemo habet, quam orationis potentiora tua. Cum ergo audi nos, lancea perforatum, vir potens ex gratia apud Deum. Specta cordibus nostris, plena sunt vulnera; videte manus pleni precibus.
Ne despicias nos autem multi ex sana vulnera cordis ope nos et scire quam ad id quod quaeritur nisi sanctum et iustum est. Non amo te hodie, et semper, et mater tua sumus SS. tristis