Erga Beatam Mariam Virginem doloribus obnoxium: ut mos est orationis faciam te propius sibi

Haec caritatem quod Volo ut consecrem eam tibi Maríæ perdoléntis, ad magisterium mihi misericordiae et transiens super gaudium in nobis Deus. Promittam, non currere in stulti tentatus est, et non declinavit ab itinere coelesti, quod est anima mea tutus in armis. Scripsi omnia omnino verba in corde meo, ego cogito officium meum est non amare, venerari cotidie vitae meae.

O magnum Martyrs regina et desolatum atque desertum mards omnium! 
Maxima dolor in mare 
quia omnia mala et peccata
divini córpore impressi in filium
Quotquot enim sunt gladii penetrare tua interiora nitatur.
Peccator videbit indignissimum pedes tuos
paenitet sincere autem in medio tui Redemptoris.
Et delicta mea, quæ commisi
sunt graviora eradi possum pati.
Deh! Beati mater imprimere sancti maxime vulnera in corde meo
pati ex amore et ut non desideres esse cum Iesu mori et crucifigi,
et exspirare dicit anima poenitens in corde tuo purissimum. 
Ita sit. 

Domine Deus, tu voluerunt in vita Mariae Virginis ~ ut notatum est mysterium doloris, concede, quaesumus, ut ambularetis in ea per viam fidei et spiritus unimus passionem ad passionem Christi ut sunt occasiones gratia et instrumentum redemptionis communis adsumitur.. Vos volo ut ea quae sentio dolorem, pressius ad eam da nobis conscientia gloriæ tuæ sanctum: et robore indulgentiae.

Lacrimae obortae Mariae Perdolentis singulis fieri potest oceano votum jubar lucis et amoris in via ducit. Tantum in hoc modo potest permanere vivat anima mea caelesti sperans ad locum unde fit sine macula in ipso itinere in carne vivat temporis. Amen