Foveantur cultus Padre Pio: frater sanat puer in San Giovanni Rotondo

Maria est mater infantis aegrotantis, qui discit, post examen medicinae, quod animalculum gravissimo morbo afficitur. Maria, cum spes omnis conservandi eum iam penitus amissa est, per comitatum San Giovanni Rotondo relinquere statuit. In oppido opposito Apuliae vivit, sed tantum audivit de hoc Fratre, qui insculpta in eius corpore portat quinque vulnera cruenta, aequalia illis Iesu in Cruce, et qui magna miracula facit, infirmos sanat et spem restaurat. infelicibus. Statim relinquit, sed in longo itinere, puer moritur. Ille in veste personali involvit eamque per totam noctem in agmine pervigilat, eam intus in vidulo ponit et operculum claudit. Sic sequenti die in San Giovanni Rotondo advenit. Desperata est, amisit amorem, quem in mundo maxime tenet, sed fidem non amisit. Eadem vespera in presentia fratris Gargani; confiteri jubet, et in manibus tenet vidulum continens parvum cadaver infantis, qui jam amplius viginti quatuor horis defunctus est. Venit ante Padre Pio. Inclinatur ad orandum, mulier cum lacrymis desperatione fractis genibus flexis genibus ac auxilium implorat, vehementer eam intuetur. Vidulum mater aperit et corpusculum ei ostendit. Pauper frater penitus tangitur et ipse quoque dolore frangitur inconsolabilis matris. Puerum sumit et notat manum capiti imponit, deinde oculos ad coelum convertit orationemque recitat. Non plus quam alter transit antequam miserum animal reviviscat: gestus frangentium crura primum removet, dein bracchia, e longo somno excitare videtur. Conversus ad matrem dicit ei: “Mater, quid clamas, non vides filium tuum dormire? Clamor mulieris et turbae quae turbae parvae ecclesiae in generalem ovationem explodunt. Ab ore ad os clamamus miraculum. Is erat mensis Maii anno 1925 cum nuntius huius fratris humillimi qui claudum sanat et resuscitatum mortuum in filis telegraphis circum orbem festinanter cucurrit.