Feriis magno studio Madonna dell'Arco
Lunae historia sacrarium notat Madonna dell'Arco. Est Paschae Lunae die VI mensis Aprilis anno MCCCCL, cum primum occurrit miraculum, a quo sacra imaginis veneratione celebris incepit; Erat die Paschatis Lunae XXI mensis Aprilis anno MDXC, blasphemus Aurelia del Prete pedibus amisit, eventus qui opinionem publicam tam alte affectavit ut talem peregrinorum influxum effecit ut S. Giovanni Leonardi, anno 6, initium moveret. funda- mentum novi sanctitatis amplissimum.
Lunae paschalis sic facta est, ab origine sua, dies praeclarus, dies magnae peregrinationis popularis Madonna dell'Arco: turbae fidelium gregis, hac die, undique, quo modo, ad pedes Virginem eam venerari, gratiam implorare et Dei misericordiam implorare per eius poten- tiam intercessionem, unde consuetudo est eam dedicandi diebus Feriis, peculiari die orandi et supplica- tionis in sanctuario.
Anno MCMLXVIII Patres Dominicani praxim XV Feriis secundae in praeparatione ad diem Magni Peregrinationis provexerunt, inspirata per XV mysteria Rosarii, precationis Marianae per excellentiam et arctissime traditioni Dominicanae coniunctae.
Inceptum per tempus se condidit et inter studiosos Madonna dell'Arco fundavit, etiam occasionem evangelizationis et fidei perspiciendae, cum insignibus ac fructuosis spiritalibus fidelium beneficiis. Haec praxis nunc magis ac magis in ecclesiis in quibus devotio Madonna dell'Arco vivit. Nunc in traditione ac ipsa identitate huius Mariani huius sacelli effecta est.
Anno 1998 placuit mutare: ne spiritualitatem liturgicam festorum natalium impediret, haec consuetudo incipit a prima feria secunda post Epiphaniam et sub novo nomine: Magnae Feriis de Madonna dell'Arco .
Novena ad Madonna dell'Arco
1. Virgo bona, quae te ipsum Arcbum vocare voluisti, ut admoneas cor contritum, poenitentium et egenorum animas, quod tu es arcus pacis, qui veniam et divinas promissiones annunciat, respice propitius ad me invocantem te, ad me deprecantem. te compunctum in corde meo pro tot delictis commissis, fronte mortificata pro tot miseriis meis et ingratitudinibus. impetra mihi a Filio tuo gratiam ad intelligendum statum animae meae, ad deflendum peccata mea et deploranda illa. Det mihi per tuam maternam intercessionem, firmam constantiam, perpetuam in bono voluntatem. Utinam hoc tranquillum momentum ad pedes vestros perducatur initium vitae sine peccato et omni christianae virtutis plenum. Ave Maria…
2. Sancta Virgo, Sanctuarium Arcbi quasi thronum miserationum tuarum elegisti, et Imaginem tuam innumeris gratitudinis testimoniis fidelium circumdatam, mille mirabilibus a te adiutam et adiuvatam, fide animatam sic. multum amor tuus erga miseros et tot munerum, quos in mundo sparsisti, dolore correptus, ad tuum praesidium confugio, ut mihi dones. Iesum rogando pro primo miraculo pro eis, da etiam mihi, qui laetitiam potissimum ex tua bonitate exspectant, ut pauperculam meam gratitudinis vocem addere possim plurium et plurium invocantium te et exauditorum. Non sum dignus equidem hanc gratiam obtinere: pauper est anima mea, non animatur oratio sufficienti spiritu fidei necessaria ad portas caeli aperiendas; sed tu es omni gratia dives, sed bonus es, et accipis omnia, materne compatiens defectibus meis ac necessitatibus meis. Ave Maria…
3. Virgo gloriosa, quae una die Voluit apparere cincta claris astris, Oro te, ut sis sidus, quod viam Meam dirigens in omni tempore. Tu in procellis vitae, inter mille pericula animae et corporis, illumina me intuitum meum, ut viam quae ducit ad vitae aeternae portum semper valeam invenire. Et cum completi fuerint dies fragilis mee, expectabo eternum iudicem, tu me adiuvas; sustinere vitam desit; vivam ac firmiorem fidem meam; verba spei ac protectionis animo repete, da mihi ardentiorem caritatem.
Per te cupio judici meo devoto tuo, miser sed fideli et grato exhiberi. Debes in illa hora apparebis animae, qualis es, speciosa coeli aurora, ubi te cum Sanctis et Angelis in saecula saeculorum laudabo. Amen.