Cultus Sacratissimi Cordis quotidie: orationis die 19 Decembris
Non dare et sextum sagum in Sacro Corde Jesu Christi Domini nostri: et personam meam vitae meae opera, dolores, aegritudines, ut volunt uti ne velut ex parte aliqua mea ultra quam ad honorem non darent illi gloriam.
Praevaricari cuiquam liceat hoc est testamentum, quod alias propter eam et facite omnia, quae praecipio ex toto corde non displiceas.
Apprehendens itaque Cor enim unicus amoris enim salus mea, et salus mea in auxilium meum fragilitatis et inconstantiae est reparator vitia mea et tutum perfugium hora mortis suscipe.
O Cordis misericordiam Domini, eritis mihi in iustitia autem Dei vestri: ac remove a me quod minis sua iusta indignatio.
O caritas de corde meus, pono totam fiduciam meam in te: quia malitiae et infirmitatem meam omnia timeo; spero autem quae ex bonitatem; et quid resistam mihi displicent consumere.
Adeoque perculsus est, pura caritate tua quia non possum tamen non obliviscar tui in corde meo, nec unquam separari a te. Propter bonitatem tuam, obsecro ut det mihi quod est nomen meum scriptum est apud Cordis tui, quia volunt ad felicitatem et gloriam meam faciet servus tuus ut sit in animam viventem atque mori. Amen.
(Quæ consecrátio, suadetur ut per nostrum S. Margaritae Mariae).
Promissa CORDIS
I dabo eos omnia necessaria pro statu gratia.
Et posuit Dominus in pace II familias.
III et consolabor eos in omni tribulatione nostra.
IV ego in vita sua navigantibus portum salutis et maxime in articulo mortis.
V fuerint expandam super omnia earum studia collata beneficia maxime abundat.
VI peccatores invenire in corde meo, et Oceanum fons misericordiae.
VII tepide animarum fervens fiet.
Cursim ad perfectum oriri magnos obitus et animarum VIII.
Ut benedicat tibi Dominus ibi in domibus IX Cor meum ad imaginem et patere Communicantes et memoriam venerantes
X dabo sacerdotes donum corda movere gravissimum.
XI propagemus et quis populus meus caritatem illorum erit mihi in nomen, in toto corde meo et numquam delebitur.
XII Ut omnis, qui per novem continuos menses mecum communicabit de primam feriam sextam uniuscujusque mensis promittam gratiam finalem ex paenitentia reuertantur; misero non morietur, et cor meum ad sacras mentis nimia iam in portu.
COMMENTARIUS IN QUARTUM PROMISSUM
"Ego tutus ero in vita, praesertim in articulo MORTIS."
Iesus Cor suum aperit nobis quasi pignus pacis et refugii inter turbinem vitae.
Deus Pater voluit " Filium suum Unigenitum e cruce pendentem lancea militis transfigi ut Cor apertum ... sit requies et refugium salutis. Refugium, quod semper fuit apertum, die ac nocte, per viginti saecula, in ipsa Dei virtute, in eius amore effossa.
« Faciat in ipso, in divino Corde, mansionem perpetuam et perpetuam; nihil nos movebit. In hoc Corde pax immobilis habetur ». Hoc refugium est portus pacis maxime peccatoribus qui iram divinam effugere cupiunt. Eadem etiam invitatio ad nos ex aliis Sanctis venit. AUGUSTINUS: «Longinus lancea latus Iesu aperuit, et ingressus sum, et ibi cum pace quievit». S. Bernardus: « Vulneratum est Cor tuum, vel Dominus, ut in ipso et in te vivere possim. Quam pulchrum est in hoc Cor vivere ». S. Bonaventura: « In vulnera Iesu penetrans, imo eius amoris attingo. Totum intramus et ibi requiem inveniemus et ineffabilem dulcedinem ».
Refugium in vita, maxime vero sub casum mortis. Cum tota vita, sine subsidio, omne donum Cordi Sacrum fuerit, mors cum lenitate expectatur.
«Mori quam dulce est, cum tenella et constanti devotione Sacrato Cordi Iesu habita!». Iesus homini morienti certitudinem magni verbi sui communicat: « Qui vivit et credit in me, non morietur in aeternum ». Gemitus animae impletur.
De corpore suo cum Iesu se copulare cupiebat: et Iesus florem praedietionis suae decerpit, ut in aeternum hortum deliciarum suarum transferret.
Curramus ad hoc tectum et desine! Quisque non metus.
peccatoribus et peccatoribus excipiendis ... et omnes miseriae, etiam turpissimae, ibi evanescunt.