Foveantur cultus Vivaldi: tu scis caritatem utitur ad viridi?
Decem annis post magnum numisma a S. Catharina Labouré, SS. Mense Ianuario die XXVIII mensis Ianuarii anno MDCCCXL, Virgo aliam humilem Caritatis Filiam scapulare sui Cordis Immaculati attulit.
Dicitur enim scapulare improprie, quia non est habitudo fraternitatis, sed unio duarum piarum imaginum, insuta unius panni viridis, cum vitta eiusdem coloris ad suspendendum. .
Hinc origo.
Soror Giustina Bisqueyburu (1817-1903)
Nata est in Gallia in Mauléon (Low Pyrenees) die XI mensis Novembris anno MDCCCXVII, opulenta familia ac pietate et animi nobilitate educata. Aetatis suae XXII annos autem constanter dixit mundo vale et quam vitae commodae ei promisit, Dominum sequi et pauperibus inter filias Caritatis Sancti Vincentii De Paoli servire.
Parisius venit in comitatu Fr. Ioannes Aladel, prudens moderator Sta Caterinae Labouré et, expleto novitiatu in domo matris, scholae in Blagny applicata est (Seine inferiori).
Ea deinde Versalias in usus infirmorum movit ac deinde, anno MDCCCLV, Constantinopolim sororum catervam invenimus, ut milites in bello Crimeano vulneratos tractarent.
Anno 1858, oboedientia ei commisit administrationem magni hospitalis militaris Dey (Algiers), munus quod per novem annos tenuit.
Revocata ex Africa, militibus infirmis et vulneratis Exercitus Pontificii Romae ministravit ac deinde in valetudinarium Provinciae Carcassonnae translatum est. Post XXXV annos abnegationis et caritatis erga infirmos, iusta sua in caelo mercede fruendus est die 35 Septembris, anno MDCCCCIII.
Ultima verba eius fuerunt: « Ama SS. Virgo, multum ama. Tam pulchra est!», sine ulla mentione faciens sociis suis de revelationibus quas Domina nostra ei favebat.
Apparitiones SS. Virgine
Soror Giustina Lutetiae advenit die 27 mensis Novembris anno 1839, serum vero magnae recessus participandae, quae paucis ante diebus finierat. Exspectare igitur debebat mense Ianuario 1840 recessum ut "vocationem ingrediatur", sicut tunc dictum est.
In recessu suo, quod pulcherrimum Madonnae simulacrum, historicae divitiae, formavit, monialem primam manifestationem Matris Caelestis habuit, die XXVIII mensis Ianuarii, anno MDCCCXL (Vide Appendix: Domina Missionis).
Longam tunicam albam gerebat - postea monialis - et pallium caeleste sine velo. Crines sparsi super humeros, et dextera tenebat Immaculatum Cordis, symbolica flamma superatum.
Per menses novitiatus pluries iterabatur apparitio, sine Domina Nostra quoquo modo se exprimens, adeo ut visionarius has caelestes favores tamquam donum personale interpretaretur, ad hoc quod in eius devotione erga Immaculatum Cordem augeretur. Mariae.
Die vero VIII mensis Septembris, in Ss. Virgo nuntium misericordiae perfecit et voluntatem suam expressit. Soror Giustina iam aliquamdiu in domo Blagny fuerat.
Habitus Mariae fuit aliarum manifestationum cum Immaculato Corde in dextra eius. In sinistra vero manu tenebat scapulare, vel potius bulla viridis panni, ejusdem coloris vitta. In antica facie medallionis Madonna depicta est, cum a tergo stabat Cor eius, gladio perforatum, luce radiante quasi cristallum factum, ac significantibus cinctum verbis: « Immaculate Cor Mariae, ora. nunc nobis et in hora mortis nostrae!
Una erat panni viridis figurae rectangulae et mediocres.
Distincta vox visionarias desiderium Dominae Nostrae intellexit: efficere ac distribuere scapulare et ejaculationem, ad obtinendam infirmorum sanationem et peccatorum conversionem, praesertim in articulo mortis. Sequuntur similes huic, manus SS. Virgo radiis splendentibus repleta est, quae ad terram pluit, ut in apparitione miraculi numismatis, gratiarum symbolum, quod a Deo pro nobis obtinet Maria. Cum Soror Giustina de his loqui decreverit, et Desiderium Dominae Nostrae ad Fr. Aladel manifesto eum cautum vel etiam incredulum invenit.
Tres condiciones perfici
Tempus transivit, sed tunc demum, prima approbatione, forsitan ore tantum, facta ab Archiepiscopo Parisiensi Mons Affre, scapulare privatim confici et adhiberi coepit, ex inopinatis conversionibus. 1846, Fr. Alabel aliquibus difficultatibus visionariis expositae obortae quaesivit eam ut Madonna ipsam solutionem peteret. Peculiariter scire voluerunt si scapularis speciali facultate ac formula benedicendus est, si liturgice « imponatur », et si populus qui pie exercuit, exercitia peculiaria ac orationes quotidianas habeat.
Officium SS. Virgo, die 8 Septembris 1846, nova apparitione Sorori Giustinae respondit, sequenti suggerente:
1) Cum non sit realis scapularis, sed pia imago, quilibet sacerdos eum benedicere potest.
2) Liturgice imponi non licet.
3) Peculiaris oratio quotidiana non requiritur. Satis est fidem repetere ejaculationem: "Cor Immaculatum Mariae, ora pro nobis nunc et in hora mortis nostrae!".
4) In casu quo infirmus orare non potest vel non vult, quicumque illum curat, exclamatio pro se orat, dum scapularis, etiam nesciente, sub pulvino poni potest, inter vestimenta, in. cubiculum eius. Essentiale est scapularis cum oratione ac magno amore ac fiducia in Sanctissimi intercessione comitari. Virginum. Confidentiae gradu gratiae commensurantur.
Non ergo agitur de re magica, sed de re materiali beati, quod in corde et in mente affectuum paenitentiae et amoris in Deum et in Sanctam Virginem et ideo conversionis debet excitare.